Σύνταγμα, Συνταγματολόγοι, Συνταγματοχάφτες

Day 4,389, 01:41 • Published in Greece Greece • by Chaos0






Λόγω της ψήφισης της κουτσουρεμένης αναθεώρησης του Αγίου Συντάγματος της Ελλάδας που πραγματοποιήθηκε εσχάτως, θυμήθηκα μια παλιά δημοσίευσή μου που είχε γίνει επ' ευκαιρία της πρώτης τέτοιας από το ΠΑΣΟΚ.
Να υπενθυμίσω ότι σκοπός εκείνης της πρώτης αναθεώρησης ήταν η εξαφάνιση της εποπτικής ιδιότητας και των παρεμβατικών δυνατοτήτων τις οποίες απέδιδε το αρχικό Σύνταγμα του 1975 στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η μετατροπή του σε διακοσμητικό πρόσωπο.
Με εκείνη την συνταγματική αναθεώρηση είχε καθιερωθεί οριστικά το πρωθυπουργοκεντρικό κράτος' το οποίο συν τω χρόνω και με την εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων κατέληξε σε ουσιαστικά κομματοκρατούμενο.
Σας παραθέτω εκείνο το μικρό κείμενο, ώστε να διασκεδάσουμε λίγο με την διαχρονικότητα ορισμένων παραμέτρων του δημόσιου βίου οι οποίες μένουν εσαεί αναλλοίωτες...







Σύνταγμα, Συνταγματολόγοι, Συνταγματοχάφτες
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό "Τετράδια πολιτικού διάλογου, έρευνας και κριτικής" - τεύχος 11, Άνοιξη - Καλοκαίρι 1985

Έγινε λοιπόν. Ο πατήρ και νομεύς του Αγίου Συντάγματός μας απομακρύνθηκε – με άκομψο στ’ αλήθεια τρόπο – από την θέση που τόσο καλλιτεχνικά είχε δημιουργήσει για τον εαυτό του.
Το τι μέλλει γενέσθαι για την ευδαίμονα Δημοκρατία μας, ανήκει σε άλλους περισσότερο εμβριθείς παρατηρητές των πολιτικών μας πραγμάτων να το κρίνουν. Εδώ θίγεται απλά μία δευτερογενής συνέπεια του θέματος, με καθαρά ακαδημαϊκό ενδιαφέρον.
Επειδή ο Έλλην στα τρεις χιλιάδες τόσα χρόνια της Ιστορίας του παραμένει πρώτιστα ζώον πολιτικόν, δεν αποτελεί παραδοξότητα το ότι εν μια νυκτί το 50% των συμπολιτών μας άρχισε να ασχολείται με τις Συνταγματικές παραμέτρους της υπόθεσης, το δε άλλο 50% να χαράζει σενάρια πολιτικών (και άλλων) εξελίξεων.
Ας μην βιαστεί ο αναγνώστης να κρίνει ότι υπάρχει κάποια περιπαικτική διάθεση στην ανωτέρω φράση. Το αντίθετο μάλιστα.
Παρά τον βαθύτατο – όχι όμως δογματικό – σεβασμό μου στην Πλατωνική άποψη για τους «επαΐοντες», πρέπει να πω ότι η νέα αυτή ενασχόληση των συμπολιτών, μου είναι εξαιρετικά συμπαθής. Πολύ περισσότερο θα έλεγα από την ανάλογη των δεδηλωμένα επαϊόντων. Οι λόγοι είναι απλοί:
ΟΡΙΣΜΟΣ 1ος: Επαΐων είναι ο δυνάμενος τεχνικά να προσκομίσει αποδείξεις για την πληροφόρησή του επί θέματος ή πεδίου γνώσεων.
ΟΡΙΣΜΟΣ 2ος: Επαΐων είναι ο διαθέτων επαρκή εξουσία ώστε να επιβάλλει ως ορθή ή αληθή την άποψή του επί θέματος ή πεδίου γνώσεων.
Οι ανωτέρω ορισμοί, μόνον στην εποχή μας έχουν αποκτήσει καθολική ισχύ' κατά την γνωστή ανθρώπινη ιστορία τουλάχιστον.
Στην κατηγορία που προσδιορίζει ο πρώτος εξ αυτών, υπάγονται τυπικά όλοι οι μαζικά παραχθέντες απόφοιτοι των ΑΕΙ. Μέρος τους - μικρό – υπήρξαν μελετητές. Μέρος τους – μεγαλύτερο – υπήρξαν ευνοούμενοι των απονεμόντων τα διπλώματα. Μέρος τους – το μέγιστο σήμερα – υπήρξαν έξυπνοι χειριστές των μεταπολιτευτικών συνθηκών στα ανωτέρω ΑΕΙ και των γνωστών μεθόδων απόκτησης του πτυχίου χωρίς καμία σχεδόν επαφή με την εκπαιδευτική διαδικασία.
Στην κατηγορία που προσδιορίζει ο δεύτερος ορισμός, χωρούν συγκεκριμένα ονομαστικά παραδείγματα. Επαΐων περί της στρατηγικής θεωρίας και της πολιτικής τακτικής ας πούμε, υπήρξε ο Αδόλφος Χίτλερ, που σημείωσε μάλιστα και κάποιες επιτυχίες. Επαΐων περί της μαρξιστικής θεωρίας αλλά και των στρατιωτικών θεμάτων, υπήρξε ο Νίκος Ζαχαριάδης. Ουδέν σχόλιον. Επαΐων επί της συντάξεως του Συντάγματος υπήρξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Οι συνταγματολόγοι της εποχής ήσαν φυσικά χρήσιμοι στη λεκτική απόδοση των θελήσεών του. Δημιουργός του όμως ήταν ο ίδιος.
Σε σχέση με τις δύο παραπάνω κατηγορίες επαϊόντων, θεωρώ απείρως υγιέστερη την, έστω προσωρινή και σε χαμηλό βαθμό διεισδυτικότητας, τάση των συμπολιτών μας για γνωριμία με τους δαιδάλους των συνταγματικών διατάξεων. Όπως και να το πάρει κανείς, κάποια εγγραφή θα παραμείνει στις μνήμες.
Άλλωστε, κατά τις προβλέψεις του αστικοδημοκρατικού μας Συντάγματος, «θεμέλιον του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία» και «άπασαι αι εξουσίαι πηγάζουν εκ του Λαού και υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους, ασκούνται δε καθ’ ον τρόπον ορίζει το Σύνταγμα».
Ας αφεθούμε λοιπόν και ημείς, οι ταπεινοί και ερασιτέχνες εραστές της Πληροφορίας, να γνωρίσουμε το κατά ποιόν τρόπο ορίζει το Σύνταγμα ότι ασκούνται οι εξουσίες αυτές.
Δεν πρόκειται να θιγούν οι μισθοί και το κύρος των επαϊόντων' το εγγυόμεθα…