Το μεγάλο φίδι

Day 3,484, 07:44 • Published in Greece Greece • by Mamoute

Στα σχολικά μου χρόνια, θυμάμαι ότι ακροβατούσα πάντα ανάμεσα στις θετικές και θεωρητικές επιστήμες. Απ την μια λάτρευα την σαφήνεια της μαθηματικής λογικής και από την άλλη θαύμαζα την μεστό ανεπιτήδευτο γραπτό Λόγο. Τελικά βρέθηκα να σπουδάζω Βιολογία και όχι Αρχαιολογία, καθώς διαπίστωσα ότι δεν μπορούσα να αποστηθίσω ούτε μια παράγραφο. Εντούτοις η ίδια η ζωή ικανοποίησε-εν μέρει-το απωθημένο της θεωρητικής μου φύσης, δια της φιλολόγου συζύγου μου.

Η κυρά μου λοιπόν, έρχεται αρκετά συχνά φορτωμένη με τετράδια εκθέσεων, τα απιθώνει στην τραπεζαρία και ξεκινά να διορθώνει. Τότε μπαίνω στον πειρασμό να διαβάσω ορισμένες από τις εκθέσεις των μαθητών του Γυμνασίου. Αν και αρχικά ήταν μια διαδικασία ευχάριστη, σταδιακά άρχισε να με θλίβει η έλλειψη φαντασίας και η απουσία δομής στα γραπτά. Όσο περνούσαν τα χρόνια το επίπεδο έπεφτε κατακόρυφα και πλέον τα ανορθόγραφα και ασύνδετα κείμενα είναι ο κανόνας. Η υποβάθμιση της εκπαίδευσης, δεν αντικατοπτρίζεται μονάχα στην πενία της υλικοτεχνικής υποδομής ή στην μισθολογική εξουθένωση του διδακτικού προσωπικού, αλλά κυρίως στο επίπεδο σκέψης των μαθητών. Προς θλιβερή επιβεβαίωση, παραθέτω κείμενο της απουσιολόγου μαθήτριας της A’ Γυμνασίου, στις τελικές εξετάσεις, με θέμα την σύντομη περιγραφή του σεναρίου μιας αγαπημένης ταινίας.

Αγαπητή Σοφία, χθες πήγαμε με την οικογένειά μου στο σινεμά και είδαμε μια ταινία που σου προτείνω να την δεις κι εσύ. Την έλεγαν «Το μεγάλο φίδι». Σ’ αυτή την ταινία κάποιοι άνθρωποι ταξιδεύουν με το αεροπλάνο και ξαφνικά ένα φίδι δαγκώνει ένα παιδί. Τότε ολοι πανικοβάλονται γιατι εμφανίζονται και άλλα φίδια και αρχίζουν να τους τσιμπάνε. Τότε πέφτει πάνω από το αεροπλάνο ένα μεγάλο φίδι και όλοι φοβούνται ότι θα πεθάνουν γιατι τους πιλότους τους είχαν δαγκώσει κι αυτούς τα φίδια αλλά δεν το ήξεραν μέχρι που το έμαθαν και πανικοβλήθηκαν. Μετά πήγε ενας από τους επιβάτες και έπιασε το τιμόνι του αεροπλάνου και το οδηγούσε. Όταν έφτασαν ήταν μαζεμένοι οι γιατροί και οι νοσοκόμες και έκαναν ενέσεις στους επιβάτες για να μην πεθάνουν. Έκαναν και στους γονείς του παιδιού αλλά τελικά πέθαναν και το πήγαν στο ορφανατροφείο γιατι ήταν μόνο του. Αυτή την ταινία είδα και σου λέω κι εσυ να την δεις.




Στα δικά μας τώρα… Το παιχνίδι δίνει σε κάθε παίκτη την δυνατότητα της δημιουργίας εφημερίδας και διάδοσης των απόψεων του. Δεν υποστηρίζω ότι θα πρέπει να είναι κανείς λογοτέχνης για να αξιοποιεί αυτό το μέσο, όμως θεωρώ ότι σαν ελάχιστο δείγμα σεβασμού απέναντι στον αναγνώστη της e-Greece, θα πρέπει το κείμενο στοιχειωδώς να αναγιγνώσκεται. Ένα κείμενο ευανάγνωστο, γίνεται άμεσα κατανοητό τόσο στον καθηγητή πανεπιστημίου όσο και σε έναν μαθητή του δημοτικού, επιτελώντας την αποστολή του. Δεν είμαι από κείνους που θα διορθώσουν κάποιον για εκφραστικά ή ορθογραφικά λάθη, λες κι εγώ δεν κάνω από δαύτα, και φυσικά ούτε κρίνω από αυτό τους ανθρώπους. Ωστόσο, μπορούμε να κάνουμε μια προσπάθεια -εντός παιχνιδιού και περισσότερο στην πραγματική μας ζωή- να μην κατακρεουργούμε τον ελληνικό Λόγο…

[img]http://prntscr.com/ffruai[/img]