روز عشاق : ولنتاین یا سپندارمذگان؟!

Day 3,375, 11:19 Published in Iran Iran by Princess satan

،سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد
،وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد



خب بعد از مدت ها اومدم مقاله بنویسم، خیلی خیلی کوتاهش می کنم چون شدیدا درگیرم.پیشاپیش عذرم رو پذیرا باشید.🙂


مطمئنا همگی از مراسمی که این روزا هممون درگیرشیم مطلعید و یه سری برنامه سورپرایز و لاکچری هم داشتیم؛ بدون اینکه که اطلاعات کاملی از این روز داشته باشیم.. راستیـــ این ولنتاین چی هست؟؟ خوردنیه؟؟ پوشیدنیه؟!؟؟!؟ هممون فقط اینو میدونیم که باید برای کسی که بهش علاقه داریم باید هدیه بخریم.




ولنتاین چیست؟

در قرن سوم میلادی که مطابق می شود با اوایل امپراطوری ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده است به نام کلودیوس دوم . کلودیوس ، عقاید عجیبی داشت، از جمله اینکه سربازی خوب خواهد جنگید که مجرد باشد؛ از این رو ازدواج را برای سربازان امپراطوری روم قدغن می کند. کلودیوس به قدری بی رحم و فرمانش به اندازه ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان نداشت. اما کشیشی به نام والنتیوس (ولنتاین)، مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می کرد. کلودیوس دوم از این جریان خبر دار می شود و دستور می دهد که ولنتاین را به زندان بیاندازند. سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق با قلبی عاشق اعدام می شود. بنابراین او را به عنوان فدایی و شهید راه عشق می دانند و از آن زمان نهاد و سمبلی می شود برای عشق.



“سپندارمذگان” چیست؟

در ایران باستان، نه چون رومیان از سه قرن پس از میلاد، که از بیست قرن پیش از میلاد، یعنی حدودا دوهزار سال پیش از تولد ولنتاین، میان آریائیان روزی موسوم به روز عشق (سپندارمذگان یا اسفندارمذگان) بوده است.
این روز در تقویم زرتشتی مصادف است با پنجم اسفند ماه و در تقویم جدید ایرانی، که شش ماه اول سال سی و یک روز حساب میشود، شش روز به جلو آمده و دقیقا مصادف میشود با ۲۹ بهمن، یعنی چهار روز پس از روز ولنتاین فرنگی.
زرتشیان جشن سپندارمذ (سپندارمذگان – روز زن و روز زمین) را هرساله در پنجم اسفند ماه برگزار میکنند.

“سپندارمذ” لقب ملی زمین است یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می‌‌ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می‌‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می‌‌دهد. به همین دلیل در فرهنگ ایران باستان “سپندارمذ” را به‌عنوان نماد عشق می‌‌پنداشتند.
پسوند “گان” هم به معنی “جشن” است، و در نتیجه “سپندارمذگان” به معنی “جشن سپندارمذ” (جشن روز زن و زمین) است.
در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می‌‌شده است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می‌‌شد، جشنی ترتیب می‌‌دادند متناسب با نام آن روز و ماه. مثلاً شانزدهمین روز هر ماه “مهر” نام داشت که در ماه مهر، «مهرگان» لقب می‌‌گرفت.
همین طور روز پنجم هر ماه “سپندارمذ” یا “اسفندارمذ” نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم “اسفندارمذ” نام داشت، جشنی با همین عنوان می‌‌گرفتند.
“سپندارمذگان” جشن زمین و گرامی داشت عشق است که هر دو در کنار هم معنا پیدا می‌‌کردند.
در این روز زنان به شوهران خود با محبت هدیه می‌‌دادند. مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده، به آنها هدیه داده و از آنها اطاعت می‌‌کردند. جشن “سپندارمذگان” یا “اسفندگان”، روز گرامیداشت زنان در ایران باستان بوده است.




خب خبــ خبــــ .. نظر شما چیه؟ بیایم به یک جمع بندی کلی برسیم، اول از همه هم خودم حرفمو می زنم P:
خوده من به شخصه 360 روز سالو میگم خب چه کاریه ما که خودمون تو تقویممون داریم همچین روزی رو چرا باید بیایم از جشن و مناسبتهای بیگانه دیکران استفاده کنیم، ولـــــی واـــی و واــــی از این 5 روز نزدیک به ولن 😐
از خود بی خود میشم و ...



نظر فراموش نشه با تشکر فراوان بابت وقتی که گذاشتید 😉

در حال آپدیت مقاله