Join the new world

СМРТА НА АЛЕКСАНДАР

Аристотел вели :
Додека го тресела треска Александар ожеднел и се напил вино а потоа паднал во бесознание и умрел на 30 ден од месецот Дајсин, во дворскиот дневник неговата болест е опишана вака:
на 18 Дајсин спиел во Бањата за што го обзела треска утредена на 19 Дајсин најпрвин се задрзал во бањата а потоа се префрлил во својата соба и го минал денот коцкајќи се со Мерие, доцна во ноќта пофторно се капел им принел жртви на боговите и нешто поткаснал но цела нок бил жежок, на 20 Дајсин откако принел во обичаена жртва ресил пак да се банја слушајќи го Неарх за пловидбата на големото море, 21 Дајсин минал како и претходниот но кралот бил уште пожежок преку ноќ му се слошило а утредента на 22 Дајсин имал силна треска му го преместиле леглото додека лежек крај големиот рибник разговарал со војсковотците за тоа дека испразнетите заповеднички треба да се потполнат со искусни луге, на 24 Дајсин пофторно имал силна треска но заповедал да го кренат за да присуствува на жртвувањето на највисоките војсковотци им наложил да останат во предворјето а на другите Таксијароси и Пентаксијароси да ноќеваат надвор од дворецот, 25 Дајсин го пренесоја на другата страна од дворецот спиеше малку но треската не попушти тогас кајнего влегоа војсковотците но тој неможеше да зборува во таква состојба беше и на 26 Дајсин зарадо тоа Македонците помислиа дека е мртов и јурнаа на кај неговата врата почнаа да викаат и да бараат од старешините да ги пуштат внатре најпосле вратата се отвори и сите еден по еден молкум поминуваат покрај постелата на болниот александар истиот ден го испратија Питон и Пселек во храмот на боговите да прашаат дали треба да се премести таму болниот крал но тие им одговориле да остане таму каде што е 28 Дајсин наквечерина зажеднил и побарал да му дадат вино да ја изгаси жета откако се напи Александар 3 Македонски најголемиот војсководец ги склопи очите...

ПОСЛЕДНИТЕ КРАЦИ НА ГОЛЕМОТО СОНЦЕ

Периодот од смрта на Александар 323 год од старата ера до битката кај Коропедиор 281 од стара ера се нарекува време на Дијодосите (наследниците на александар) тоа е време кога нај истакнатите заповедници на александар започнале да војуваат мегјусебе за отцепуванје и освојуванје поголеми територии со цел создаванје свои сопсевени кралсва.
Смрта на Александар била неоцекувана и немал наследник, осем хелените ниту еден покорен нарот не се обидел да ја искористи смрта на Александар па барем во прв мик небил доведен опстанокот на државата.
Најпрвин се изнашло решение но за кратко тоа гласело Пердика да ја превземе власа и да се чека Роксана дали ке му роди син.
Фалангата застанала на страната на синот на Филип 2, Аридаи кој го заземал кралскиот престол но ако роксана родела машко дете престолот требало да му припадне нему,
по неколку месеци роксана родила син кој бил наречен александар 4.
Додека во бабилон се размислувао за престолот Антипатар морал да го фкрсти оружјето со новиот Хеленски сојуз, Хелените кој биле од секогаснепријатели на Македониа го искористиле моментот на чело со Леостен започнале напади кај теснецот Термопили,
инзвондредната Тесалска конјаница која била во редовите на Антипатар преминала на спротивната страна соочен со ова Антипатар морал да се повлеце во Тесалскиот грат Ламиа и да чека засилуванје од Азиа.
на почетокот од 322 од старата ера прф напомош на Антипатар му дошол Леонот сатрапот од Хелеспонската фридиа Леонот загинал во борба против хеленските сили но доволно било неговот појавување хелените набаргу се повлекле а Антипатар заедно со остатоците од војската се вратиле во Македониа.
есента 322 Антипатар и Кратер ги поразиле Хелените кај Кранон се предале сите хелени осем Ајтолците, Македонските големци ресиле да ги поразат Ајтолците но во тој момент пристигнал Антигон едно окиот со вознемирувачки вести за лошото однесување на Пердика а Македонските големци решиле да ги оставар Ајтолците и да се справат со Пердика тоа била лоша одлука бидејки приказната за ајтолците подоцна ке има сериозни последици.
Ненадејната смрт на Антипатар подецна ке има големи последици а за свој наследник го назначил полипергонт заменик на Полепергонт требало да биде Касандар кој поради лошите односи со Антигон се вратил во Македониа.
Додека Касандар се борел за превлас во Македонија и хелада во азија се бодела жестока борба мегју Антигон и Евмен кои воделе војна на иранската висорамнина имало два поголеми судири во 317 кај Паретехена и во 316 кај Гавиена двете битки биле нерешени во текот на битката војниците на евмен останале без своите семества односно Антигон им ги украл семествата и се што имале врз основа на тоа војниците од Евмен преминале на страната на Антигон откако бил совладан Евмен бил убиен, со победата над Емен Антигон воспоставил целосна контрола над Македонскиот дел од Азиа.
Откако завршил со Евмен тргнал да се пресметува со сатрапите кој биле на спротивната страна откако ги решил тргнал кон Бабилон а таму управувал Селефк кој се издигнал доцна од времето на Александар тој дури и управувал со Фалангата, селефк побегнал кај Птолемај, другите сатрапи вознемирени од наглото издигнување на Антигон го подржале Селефк.
Во 312 година од старат ера Деметри синот на Антигон решил да се судри со далеку по искусните однего, Деметри претрпел голем пораз и морал да се повлече во северна Сириа, ова го искористил Селефк тргнал за Бабилониа со еден одрет кој го довил како поклон од Птолемај, сочен со моменталните загуби Антигон побарал итно примирје набаргу се склучил мировниот договор со лоши услови за Антигон.
колку што неговиот татко Антипатар бил безусловно верен на династијата Аргеади, толку Касандар бил исполнет со омраза која тлеела од една средба со Александар Велики.
Затоа тој заповедал Роксана (жената на Александар 3 Македонски) и малиот Александар 4 долго време ова убиство било држено во тајнос бидејки се плашел од реакциата на народот така згаснала династијата на Аргеадите.
Со убиството на младиот крал дошло до конецно распагјанје на Големата Македонија бидејки немало кој да го наследи престолот.
Последната надеж 323 стара ера во градот Перхаб живеел вонбрачниот син на Александар Велили.
Полиперхонт решил да истапи како негов заштитник и го ставил под негово крило 17 годишниот Херакле, па решил да го исфрли Касандар од Македонија,
17 годишниот Херакле тргнал со војската на Полиперхонт да ја ослободи македонија односно да го протера Касандар од Македонија но во мегјувреме Полоперхонт и Кадандар успеале да се договорат со тоа што го убиле последнијот наследник на Аргеадите.
А во мегјувреме Антигон неуспеал да го совлада Селефк па се знаело дека Антигон својот неуспех ке проба да го наплати од друга страна, најпрвин удрил кај најслабите односно кај Касандар кој својот нарот не го признавал за крал младиот Деметри синот на Антигон едно окиот со голема флота ја освојат Атина и околните градови а подоцна неговиот татко го повикал да се повлече односно да се спрема за новито тпохот кој требало да га се изврши кон Кипар кој во тоа време бил под управителсво на Птолемај од египет лутиот Деметри од прошлиот порас кој му го нанесол Птолемај тргнал и го освоил Кипар а Птолемај едвај успеал да извлече жива глава, после оваа битка Антигон и Деметри се прогласиле како кралеви на својата територија а на тоа возвратиле и останатите дијадоси кој имале за цел да си ги задржат своите територии и да прогласат независнос со тоа се означил крај на големот Македонско кралсво.
Во вакви услови Антигон решил да го нападне Птолемај мислејки дека е немокен о големиот порас кај Кипар но на страната на Птолемај било и времето дел од војската изумрела по пат а дел се предала на страната на Птолемај неуспехот на Антигон се должел најмногу на надојдената река Нил која Птолемај ја користел за одбранбен зит и со малкуто војска што ми устаноало ресил да се брани а Гордиот Антигон се вратил со тежок порас и до крајот на својот живот не се здобил со нокакви победи односно обрачот се стегал околу него.
Неговиот син Деметри решил да се префрли во Атина каде го притиснал Касандар и освоил знацителни територии односно за цел му било да го убие Касандар но неговата желба била попречено откако Касандар решил да побара помош од останатите Дијадоси кој одма прифатиле да му се придружат прф кој му се придружил на касандар и кој го нападнал Антигон бил Лисимахго нападнал на северо-западните делови на територијата на Антогон а Антигон го повикал својот син да се повлече и да му помогне да се справи со повлекуванјето на Деметри од Атина дошло до можнос и касандар да му прати помошна војска на Лисимах кој цело време одбегавал дирекни судири со Антигон се додека недошол Селефк со мокната војска и слоновите од Шандебу до пролета 301 стара ера Селеф успеал да го пробие северот на Антигон и да се соедини со Лисимах и Касандар двете војски најпосле се пресретнале кај местото Ипсос во мало азиска фригма, во битката учесвивале приближно сто и педесет илјади војници.
Антигон имал седумдесет илјади пешаци, десет ијлади конјаници и седумдесет и пет слонови.
сојузниците имале шеесет и пет илјади војници десет илјади и петстотини конјаници четиристо слонови и сто и дваесет бојни коњи.
текот на војната бил превртлиф односно Деметри успеал да порази левото крило од војската и да ги протера но со тоа малу претерал односно незнаел да запре протеруванјето а кога се вратил било доцна непријателскиот сојуз го смачкале Антигон и војската.
Последните мигови на Антигон ни ги пренесува Плутарх, Многу непријатели удриле дирекно на Антигон па на некој од неговите војници му текнало и му рекол:
-Кралу натебе идат а одговорот бил
-А имаат ли друга цел осем мене? ако ама Деметри ќе дојде и ќе донесе помош. на ова се надевал кутриот се до крајот се обзирал на секаде за да го виде синаси но Деметри некаде па после неколку копја го бувнале на бојното поле.
Диодор пишува дека бил погребан со сите почести со неговата смрт исчезнал и последнит диодос кој сакал да владее со цела Голема Македонија.
По битката се поделила територијата на Антиго одново односно Лисимах го добил најголемијот дел од Мала Азија се до планината Тарос, Селефк завладеал со сирија а на Касандар му останале европските посади односно Македонија и деловите од Хелада шо можел да ги контролира иако не учесвивал во битката кај Ипсос Птолемај го искористи отсуството на Антигон и освоил делови од Феникија и Либан, Селеф решил да не интервенира против својот бифш сојузник оти тој неможел да знае дека токму овие области ке бидат причина за повеќе беспоштедни борби што неговите потомци ке мора да ги водат со потмоците на птолемај и за мик се мислело дека се се стабилизира даржавата на Александар била поделена на четири кралсва и тоа Касандар владеел со Македонија и Хелада, Лисимах со Тракија и поголем дел од Мала Азија, Селефк со териториите од сирија до Индија, Птолемај со Египет и со делови од Сириското крајбрежје но се докажало дека и четири кралсва се премногу сега откако го немало страшниот Антигон дошол часот дијадосите да си го свртат оружјето едни против други.

Продолжува...