დღენი გრიშაიასი
Giga Nems
თავი I 2013წ. 2მაისი. სკოლა
მე დევიბადე და გევიზარდე სოფელში, მერეთ წევეი ქალაქში. ხოდა ერთ დღეს მამუკიამ მითხრა_სამუშოო გიშოვე წამოი ფული არ გაწყენს ვიციო. ყოლიფერი დეიწყო აქიდამ .
თავი II 2013წ. 2მაისი. სკოლა
წავყევი მამუკიას და ნაცხე რაცხა დიდი კომბინატი. ეგი ყოფილა ლიმონათების ქარხანა.
შევედი. ერთ მხარეს თუთხმეტი კაცი მუშოობდა, მორე მხარეს 14(მე მელოდებოდენ ალბათ ).
-გამამყევი-მითხრა მამუკიამ-წამოი გრიშაია.
წავყევი.შოვუდექით კიბეს.
-დიდუ რა კაია-ვთქვი და თან აზრზე არ ვიყავი რატო.
-კაია და თუ მეეწონე დირექტორს , შენც აქანე იმუშივეფ შემსავით.-მითხრა მამუკიამ.
მივადექით შავ კარებს. დააკაკუნა მამუკიამ.
-მობრძანდით!-გევიგონე ხმა შიგნიდან.
შევაღე კარები და პირველი თვალში მეცა წიგნებით გამოტენილი შკაფები.
-დაბრძანდით!-იმ კაცმა კრესლოებზე მიგვითითა.
მე მოურიდებლათ ჩავხტენი კრესლოში.
ხო მართლა ე კაცი იყო დავით ტაბიძე(კარებზე ეწერა).
თავი III 2013წ. 3მაისი.ტრიალი მინდორი.
დამიწყო ამ კაცმა კითხვები:
-ვაკანსიის თაობაზე ხართ მოსული ხო?
-ზუსტათ ზუსტათ მაგაზე.
-მითხარით თქვენი სახელი და გვარი.
-გრიგოლ ჩაკვეტაძე.
-ასაკი?
-რა?
-რამდენი წლის ხართ?
-24-ისი
-გამოცდილება თუ გაქვთ ამ ან სხვა რაიმე სფეროში?
-სფეროები მაინცდამაინც არ მომწონს.
-გამოცდილება თუ გაქვთ ამ ან სხვა რაიმე საქმეში მეთქი!
-არავითარი!!!
-მმმ... ერთი კვირა უხელფასოდ იმუშავეთ და თუ თქვენი მუშაობა კომპანიისათვის მომგებიანი იქნება, დაგინიშნავთ ხელფასსაც.
-მასე იყოს.
რაცხაზე მოვაწერე ხელი და გამევედი ოთახიდან.
საქმე იმაშია რომ როდესაც მე ამის მეტი ვერაფერი ვნახე ანუ ეს ჩემი დაწერილი არაა, უბრალოდ ჩემ მერხში შეტენილ ქაღალდთაგანია.
Comments
modzebne kidev iqneba gagrdzeleba naxo sadme
გაგრძელება: _ „ხოდა ადგა და მოკვტა“