ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΡΑΔΥ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗ VODKA ΜΟΥ

Day 3,255, 04:10 • Published in Greece Greece • by Count Miden

Βράδυ Κυριακής, Αθήνα. Μελαγχολική νύχτα υγρή, είμαι στα σίγουρα μετά την κραιπάλη του Σαββάτου, στο αγαπημένο μου μπαρ,



μαζί με τα υπόλοιπα ναυάγια που τολμάνε να βγουν Κυριακή βράδυ και δεν σκέφτονται την τσαγκαροδευτέρα. Μεγάλο ατού του, ο αγαπημένος μου barman, δεν με ξαναρώτησε ποτέ από την πρώτη φορά που παρήγγειλα τι θέλω, η Greey Goose, έτοιμη στο πόστο μου αμα τη άφιξη μου.



Του αρέσει μου'χε πει πως παραγγέλνω straight ποτάκι και όχι αυτές τις αλχημείες που είναι της μοδός πλέον, με 3 σεϊκερ και 8 σουρωτήρια, πιπέρια, καρδαμα κρεμ μπρουλε και ύστερα σου λέει "πίνω ποτό"



Μια χαρά ξέρει να τα φτιάχνει, δεν κολώνει. Είναι παλιομοδίτης ο άνθρωπος όμως σαν του λόγου μου, για αυτό και ταιριαξαμε.
Αμα έχουμε κέφια καθόμαστε να μιλήσουμε επί παντώς επιστητού, τα γνωστα ποτά, γυναικες, αυτοκίνητα, καμιά φορά για μπαλλα. Αμα δεν έχουμε μούγγα. Σήμερα δεν έχω.

Σροβιλιζόμενη κάπνα μέσα, τζαζ να παιζει με το μυαλό σου και γω ανάμεσα στην 2η και 3η βότκα να προσπαθώ να ανασυνθέσω την προηγούμενη νύχτα, που βγήκα, με ποιους ήμουν, που πήγα, σε πόσα πήγα, ποιους-ποιες γνωρισα, που κοιμήθηκα, με ποια, μήπως έπρεπε να κάνω κούρα απόψε;

Οι σκέψεις διακόπτονται όταν το βλέμμα μου πέφτει πάνω στην γυναίκα παγίδα



Αυτά είναι σκέφτομαι, ξεκινας με ένα κέρασμα και μια ατάκα και καταλήγεις να έχεις μηδέν στον τραπεζικό σου λογαριασμό έχοντας χάσει παράλληλα το μυαλό και την ψυχή σου, ψάχνοντας την μηχανή του χρόνου που θα σε παει να την γνωρίσεις μια 10ετία πριν.

Ο ήχος του ταλαιπωρημένου μου Nokia, με ξυπνάει από την φανταστική διαδρομή μου με την μοιραία γυναίκα, βγάζω το χιλιογρατσουνισμένο εξάρτημα του εξ'αποδώ από την τσέπη.

-Ναι
-Έλα κόμη, πασοκ εδώ, ετοιμάζουμε αντιπραξικόπημα και έχουμε κανονίσει 5χ5 την Τετάρτη με τους παλιους pasoccers, είσαι μέσα για τερματοφύλακας
- Όχι ρε κάθαρμα δεν είμαι, αν ήξερες τι χαλάστρα μου κάνεις τώρα θα πνιγόσουν σε μια μπανιέρα μπυρα

Ντουπ

Δεν προλαβαίνω να το κλείσω, ξανα ο ήχoς των killers, να με σκοτώνει

-Ελα σου έχω πει να βάλεις viber
-δεν πρόκειται στο εγγύς μέλλον
- τα do είναι στον αέρα, βαράμε για Βενεζουέλα, να τα αλλάξεις
-όταν βρεθώ στον υπολογιστή και αν δεν έχω λυώσει μέχρι τότε
-πάρε ένα κινητό να κάνεις την δουλεια σου, που'σαι έχουμε συνάντηση την άλλη βδομαδα, θα φοράμε όλοι τις μπλούζες και οι raddler κερασμενες
-καλά θα'ρθω με smoking

Κάνω πέρα το άδειο μου ποτήρι, που αντικαθίσταται αμέσως, ψάχνω στον καπνο αλλά η οπτασία έκανε φτερά, κοιτάζω γύρω, κάτι παιζει αλλά αν είδες το δέκα το καλό δεν συμβιβάζεσαι με 7αρια, πίνω γρήγορα το ποτό αφήνω τα λεφτά παιρνω καπαρτίνα και φεύγω, που ξέρεις μπορεί να την προλάβω καπου κάπως κάποτε.

Εξω η υγρασία σταθερή, η πόλη όμως παραμένει προκλητική και η νύχτα είναι ακόμη μικρή



Του τουτ, κοιτάω βιαστικά το sms, "βάλε την σειρά των βουλευτών, Υ.Γ. βάλε viber"

Αυτό ήταν, ξεχείλισε το ποτήρι, θα μπω στην πρώτη υπόγα που θα βρω και θα πιω μέχρι τελικής πτώσεως

..........................................................................

Την Δευτέρα το πρωί κάτω από τις γραμμές