Во очи ЦРЕПедателски (SaveAss)

Day 2,354, 05:50 Published in Chile North Macedonia by SaveAss

Денеска велат било ден на трудот, ден кога во друга земја, други луѓе за туѓи цели се избориле за работнички права. Нешто слично како 8-ми март, само ова за работниците или поточно аргатите. Други луѓе, во друга земја за туѓи цели.
Ме чуди зашто ние го славиме денот кога другите се бореле за нашите права, всушност ние не го ни славиме, ние одиме по скара.

Да се вратиме на темата, прецедникот.

Седиме во АУ, на туѓа сметка, на територија која порано или подоцна треба да ја отстапиме на некој (ако некој му треба потсетување кажете ќе дадеме линк) и чекаме да ни го ASs.

Во меѓувреме ништо не научивме од 8 месечното ропство, од немањето на економска сила следствено и воена за да се носиме со нашата околина или во најмала рака да станеме непожелни зашто не сме исплатливи да седиме под ропство. (како Бугарија)

Го затворивме и маркетот, сега трговијата може да цвета, па и прецедникот не остана со куси раце и си ја проба среќата, кај и да е ќе почне сам да продава на државата.

Проблемот дали никој не го гледа или така му одговара, ама мислам дека моментот кога ќе не‘ начекаат пак ојдовме под вечно ропство.
Имавме време да мислиме, да научиме, да имплементираме, ама изгледа најлесно е да се оди на цицка.
Епа повелете додека има, кога ќе се затне пак ќе трчаме по белиот свет.

Јас моите ресурси, знаење и време можам да ги посветам само на една воена единица, па и за тоа ми треба помош. Има помлади, поактивни и по снаодливи кои можат да ја носат целата еДржава, времето кога јас можев тоа да го правам помина.

Со почит,

SaveAss