Η Εξέγερση και η Πορεία του Πολυτεχνείου (1980)
B I T E R
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών που έλαβε μέρος στην ελληνική επικράτεια τον Νοέμβριο του 1973. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου με κατάληψη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου Αθηνών από φοιτητές και σπουδαστές και η οποία κλιμακώθηκε σε αντιχουντική εξέγερση, καταλήγωντας σε αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, ύστερα από μια σειρά γεγονότων αρχής γενομένης με την είσοδο άρματος μάχης στον χώρο του Πολυτεχνείου και την επαναφορά σε ισχύ του σχετικού στρατιωτικού νόμου που απαγόρευε τις συγκεντρώσεις και την κυκλοφορία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΑΙΤΙΑ:
Η Ελλάδα βρισκόταν από τις 21 Απριλίου 1967 υπό τη δικτατορική διακυβέρνηση του στρατού, καθεστώς που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε διαλύσει τα πολιτικά κόμματα και είχε εξορίσει, φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες με κριτήριο τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Το 1973 βρίσκει τον ηγέτη της χούντας, Γεώργιο Παπαδόπουλο, να έχει ξεκινήσει μια διαδικασία φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος, η οποία συμπεριλάμβανε την αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων και την μερική άρση της λογοκρισίας, καθώς και υποσχέσεις για νέο σύνταγμα και εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου 1974 για επιστροφή σε πολιτική διακυβέρνηση. Στελέχη της αντιπολίτευσης, μπόρεσαν έτσι να ξεκινήσουν πολιτική δράση ενάντια της χούντας.
Η χούντα, στην προσπάθειά της να ελέγξει κάθε πλευρά της πολιτικής, είχε αναμιχθεί στον φοιτητικό συνδικαλισμό από το 1967, απαγορεύοντας τις φοιτητικές εκλογές στα πανεπιστήμια, στρατολογώντας υποχρεωτικά τους φοιτητές και επιβάλλοντας μη εκλεγμένους ηγέτες των φοιτητικών συλλόγων στην Eθνική Φοιτητική Ένωση Eλλάδας (ΕΦΕΕ). Αυτές οι ενέργειες δημιούργησαν έντονα αντιδικτατορικά αισθήματα στους φοιτητές, όπως τον φοιτητή Γεωλογίας Κώστα Γεωργάκη, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε δημόσια το 1970 στην Γένοβα της Ιταλίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στη χούντα. Με αυτή την εξαίρεση, η πρώτη μαζική δημόσια εκδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στη χούντα ήρθε από τους φοιτητές στις 21 Φεβρουαρίου 1973.
Οι αναταραχές ξεκίνησαν λίγο νωρίτερα, στις 5 Φεβρουαρίου, όταν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματά τους. Στις 13 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε διαδήλωση μέσα στο Πολυτεχνείο και η χούντα παραβίασε το πανεπιστημιακό άσυλο, δίνοντας εντολή στην αστυνομία να επέμβει. Έντεκα φοιτητές συλλήφθηκαν και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Με αφορμή αυτά τα γεγονότα, στις 21 Φεβρουαρίου, περίπου τρεις με τέσσερις χιλιάδες φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέλαβαν το κτίριο της σχολής στο κέντρο της Αθήνας επί της οδού Σόλωνος, ζητώντας ανάκληση του νόμου 1347 που επέβαλε την στράτευση «αντιδραστικών νέων», καθώς 88 συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί με τη βία. Από την ταράτσα του κτιρίου απαγγέλλουν τον ακόλουθο όρκο: «Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στο όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β)του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων». Η αστυνομία έλαβε εντολή να επέμβει και πολλοί φοιτητές σε γύρω δρόμους υπέστησαν αστυνομική βία, χωρίς όμως τελικά να παραβιαστεί το πανεπιστημιακό άσυλο. Τα γεγονότα στη Νομική αναφέρονται συχνά ως προάγγελος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Η εξέγερση των φοιτητών επηρεάστηκε επίσης σημαντικά και από τα νεανικά κινήματα της δεκαετίας του '60, και ειδικά από τα γεγονότα του Μάη του '68.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ:
Στις 14 Νοεμβρίου 1973 φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα και ξεκίνησαν διαδηλώσεις εναντίον του βάναυσου στρατιωτικού καθεστώτος. Οι φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου. Ο πομπός κατασκευάστηκε μέσα σε λίγες ώρες στα εργαστήρια της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών από τον Γιώργο Κυρλάκη. Το, πλέον ιστορικό, μήνυμά τους ήταν: «Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδας το Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για την Δημοκρατία». Εκφωνητές του σταθμού ήταν η Μαρία Δαμανάκη, ο Δημήτρης Παπαχρήστος και ο Μίλτος Χαραλαμπίδης. Το πρώτο βράδυ της κατάληψης του Πολυτεχνείου μια ομάδα περίπου εκατό χουντικών νεολαίων της οργάνωσης Κόμμα 4ης Αυγούστου (Κ4Α) του Κώστα Πλεύρη μαζί με ασφαλίτες και παρακρατικούς αποφάσισαν να οργανώσουν εισβολή στο Πολυτεχνείο, αλλά ελλείψει σχεδιασμού και ηγεσίας περιορίστηκαν στην παρεμπόδιση της τροφοδοσίας των φοιτητών από εξωτερικές ομάδες περιφρούρησης.
Οι διαδηλώσεις, τα συλλαλητήρια και οι εκδηλώσεις ενάντια στο καθεστώς της Χούντας αυξήθηκαν. Κυρίως στην Αθήνα αλλά και σε σημεία της επαρχίας δημιουργήθηκαν συνθήκες εξέγερσης. Από τις 14 Νοεμβρίου μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου (και πιο περιορισμένα μέχρι τις 18 Νοεμβρίου) στήθηκαν οδοφράγματα και διεξήχθησαν οδομαχίες μεταξύ εξεγερμένων και αστυνομίας.[εκκρεμεί παραπομπή] Τη νύχτα της 16ης Νοεμβρίου η ίδια ομάδα νεολαίων του Κ4Α που είχε συγκεντρωθεί το πρώτο βράδυ, μεταξύ των οποίων ο μελλοντικός αρχηγός της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος, εκτός όσων είχαν αποφασίσει να συνδράμουν τις δυνάμεις καταστολής, όπως ο Ηλίας Τσιαπούρης, που μαζί με άλλους παρακρατικούς πυροβολούσε διαδηλωτές από την ταράτσα του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία της οργάνωσης, στη διασταύρωση των οδών Μπουμπουλίνας και Αλεξάνδρας. Διασκορπίστηκαν, ωστόσο, μετά την επίθεση ενός αγήματος αστυνομικών που δεν αντιλήφθηκε την ταυτότητά τους.
Στις 3 π.μ. της 17ης Νοεμβρίου, και ενώ οι διαπραγματεύσεις για ασφαλή αποχώρηση των φοιτητών από το χώρο του Πολυτεχνείου βρίσκονταν σε εξέλιξη, αποφασίστηκε από την μεταβατική κυβέρνηση η επέμβαση του στρατού και ένα από τα τρία άρματα που είχαν παραταχθεί έξω από τη σχολή, γκρέμισε την κεντρική πύλη. Κατά την είσοδο του άρματος συνθλίβονται 2–3 φοιτητές που βρίσκονται πίσω από την πύλη (γεγονός «λίαν πιθανό αλλά ανεπιβεβαίωτο» σύμφωνα με το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά). Επίσης, από τα συντρίμμια τραυματίστηκε σοβαρά, με συντριπτικά κατάγματα στα πόδια, η φοιτήτρια Πέπη Ρηγοπούλου. Ο σταθμός του Πολυτεχνείου έκανε εκκλήσεις στους στρατιώτες να αψηφήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο εκφωνητής απήγγειλε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο. Η μετάδοση συνεχίστηκε ακόμα και μετά την είσοδο του άρματος στον χώρο της σχολής. Οι φοιτητές που είχαν παραμείνει στο Πολυτεχνείο, μαζεύτηκαν στο κεντρικό προαύλιο, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο. Η πτώση της πύλης ακολουθήθηκε από την είσοδο μιας μονάδας ενόπλων στρατιωτών των ΛΟΚ που οδήγησαν τους φοιτητές, χωρίς βια, έξω από το Πολυτεχνείο, μέσω της πύλης της οδού Στουρνάρη. Οι αστυνομικές δυνάμεις που περίμεναν στα δυο πεζοδρόμια της Στουρνάρη επιτέθηκαν στους φοιτητές, την έξοδο των οποίων αποφασίζουν (σύμφωνα και με το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά) να περιφρουρήσουν κάποιοι από τους στρατιώτες, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις επενέβησαν και εναντίον των αστυνομικών που βιαιοπραγούσαν στους φοιτητές. Πολλοί φοιτητές βρήκαν καταφύγιο σε γειτονικές πολυκατοικίες. Ελεύθεροι σκοπευτές της αστυνομίας άνοιξαν πυρ από γειτονικές ταράτσες, ενώ άνδρες της ΚΥΠ καταδίωξαν τους εξεγερθέντες. Οι εκφωνητές του σταθμού του Πολυτεχνείου παρέμειναν στο πόστο τους και συνέχισαν να εκπέμπουν για 40 λεπτά μετά την έξοδο, οπότε συνελήφθησαν.
ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ:
Στρατιώτες και αστυνομικοί έβαλαν με πραγματικά πυρά κατά πολιτών μέχρι και την επόμενη μέρα, με συνέπεια αρκετούς θανάτους στον χώρο γύρω από το Πολυτεχνείο, αλλά και στην υπόλοιπη Αθήνα. Η πρώτη επίσημη καταγραφή τον Οκτώβριο του 1974, από τον εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβά, εντόπισε 18 επίσημους ή πλήρως βεβαιωθέντες νεκρούς και 16 άγνωστους «βασίμως προκύπτοντες». Ένα χρόνο αργότερα ο αντιεισαγγελέας εφετών Ιωάννης Ζαγκίνης έκανε λόγο για 23 νεκρούς, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης που ακολούθησε προστέθηκε ακόμη ένας. Οι πρώτες δημοσιογραφικές προσπάθειες για την καταγραφή των γεγονότων μιλούσαν για 59 νεκρούς ή και 79 θύματα, με βάση τον κατάλογο Γεωργούλα. Σύμφωνα με έρευνα του Διευθυντή Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Λεωνίδα Καλλιβρετάκη το 2003, ο αριθμός των επωνύμων νεκρών ανέρχονταν σε 23, ενώ αυτός των νεκρών αγνώστων στοιχείων σε 16.
Ο Χρήστος Λάζος υποστήριξε ότι οι νεκροί είναι 83 και ίσως περισσότεροι. Ανάμεσά τους ο 19χρονος Μιχάλης Μυρογιάννης, ο μαθητής λυκείου Διομήδης Κομνηνός και ένα πεντάχρονο αγόρι που εγκλωβίστηκε σε ανταλλαγή πυρών στου Ζωγράφου. Κατά τη δίκη των υπευθύνων της χούντας υπήρξαν μαρτυρίες για τον θάνατο πολλών πολιτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης. Τέλος χιλιάδες σύμφωνα με εκτιμήσεις ήταν οι τραυματίες πολίτες.
Η ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ:
Κύριο λήμμα: Δίκη του Πολυτεχνείου
Στις 30 Δεκεμβρίου του 1975 και μετά από ακροαματική διαδικασία 2,5 μηνών και διάσκεψη 6 ημερών ενώπιον του πενταμελούς εφετείου Αθηνών, εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου το οποίο κήρυξε ένοχους τους 20 από τους 32 κατηγορούμενους, αθωώνοντας 12. Οι κύριες ποινές που επιβλήθηκαν ήταν:
Δημήτριος Ιωαννίδης (αρχηγός της ΕΣΑ την περίοδο της εξέγερσης): 7 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 7 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 38 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Γεώργιος Παπαδόπουλος (εν ενεργεία δικτάτορας την περίοδο της εξέγερσης): 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονίες από πρόθεση και απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Σταύρος Βαρνάβας (αντιστράτηγος Ε.Α.): 3 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 3 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 17 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Νικόλαος Ντερτιλής (ταξίαρχος Ε.Α.): ισόβια κάθειρξη και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για ανθρωποκτονία από πρόθεση του διερχόμενου Μιχαήλ Μυρογιάννη.
Άλλοι τέσσερις ανώτατοι αξιωματικοί σε 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε συνολικά 12 ανθρωποκτονίες και 56 απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων.
Άλλοι 12 κατηγορούμενοι σε μικρότερες ποινές, από 5 μήνες έως 10 χρόνια κάθειρξη για διάφορες κατηγορίες, κυρίως για ηθική αυτουργία σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες. Οι ποινές κάτω του ενός έτους, ήταν εξαγοράσιμες.
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ - ΑΠΟΗΧΟΣ:
Η αιματηρή καταστολή της εξέγερσης, που –όπως προκύπτει από την επισκόπηση του καταλόγου των καταγεγραμμένων νεκρών– χαρακτηρίσθηκε από δολοφονίες πολιτών ακόμη και δυο μέρες μετά τη στιγμή της εισόδου του τανκ στον περίβολο του Πολυτεχνείου, με κύρια αιτία την κήρυξη στρατιωτικού νόμου, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου υπήρξαν σταθμός στη διαμόρφωση της ταυτότητας της σύγχρονης ελληνικής Αριστεράς, από την οποία θεωρούνται ως κορυφαία εκδήλωση αυθόρμητης εξέγερσης, αντιαυταρχισμού.
Ο επίσημος εορτασμός της επετείου της εξέγερσης κάθε 17η Νοεμβρίου καθιερώθηκε το 1981, από την τότε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ:
Η ανεπιτυχής απόπειρα πραξικοπήματος του Ιωαννίδη στις 15 Ιουλίου του 1974 ενάντια στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ´ και μετέπειτα Πρόεδρο της Κύπρου, συνέπεσε με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Τα γεγονότα προκάλεσαν την πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος και δήλωσαν την απαρχή της περιόδου της μεταπολίτευσης. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προσκλήθηκε από την αυτοεξορία του στη Γαλλία και διορίστηκε Πρωθυπουργός της Ελλάδας στο πλευρό του προέδρου Γκιζίκη. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία επανήλθε και οι βουλευτικές εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974 ήταν οι πρώτες ελεύθερες εκλογές μετά από μια δεκαετία. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 8 Δεκεμβρίου, διεξήχθη δημοψήφισμα για τη μορφή του πολιτεύματος στο οποίο επικράτησε η αβασίλευτη δημοκρατία.
ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ (1980)
Κατά την διάρκεια της πορείας για την 7η επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου 1980 στην Αθήνα, σημειώθηκαν σοβαρά επεισόδια μεταξύ ομάδας διαδηλωτών και των μονάδων αποκατάστασης τάξης (ΜΑΤ), που είχαν ως αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό δυο διαδηλωτών.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ:
Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την 7η επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη και η Ελληνική Αστυνομία, δεν είχε επιτρέψει την διέλευση της καθιερωμένης πορείας μπροστά από την Πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα, και τροποποιήθηκε η διέλευσή της με κατεύθυνση την πλατεία Συντάγματος. Οι περισσότερες φοιτητικές παρατάξεις της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος (ΕΦΕΕ), που συμμετείχαν στην πορεία, ακολούθησαν την συγκεκριμένη τροποποιημένη διαδρομή, αλλά κάποιες αριστερές φοιτητικές παρατάξεις δεν υπάκουσαν στις κυβερνητικές οδηγίες και κατευθύνθηκαν προς την πρεσβεία. Την ημέρα της επετείου, περίπου δύο χιλιάδες διαδηλωτές των αριστερών παρατάξεων, κατευθύνθηκαν προς την λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, με σκοπό να κατευθυνθούν τελικά προς την πρεσβεία. Στο ύψος της Ελληνικής Βουλής όμως εμποδίστηκαν από ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ που είχαν παραταχθεί, με σκοπό να απαγορεύσουν την κατεύθυνση της πορείας προς την πρεσβεία. Ακολούθησαν μεγάλης έκτασης επεισόδια με πολλούς τραυματισμούς και εκτεταμένες καταστροφές σε καταστήματα και κτήρια. Κατά την διάρκεια αυτών των επεισοδίων δολοφονήθηκαν από τα ΜΑΤ, δύο νεαροί διαδηλωτές η Σταματίνα Κανελλοπούλου, Ελληνίδα εργάτρια 20 ετών, και ο Ιάκωβος Κουμής, Κύπριος φοιτητής 26 ετών.
Comments
μπεεεεεεε
https://www.erepublik.com/gr/article/-1344-2680137/1/20
επειδη βαζεις και την βιβλιογραφια μηπως μπορεις να μας πεις και την πηγη;
Έχω πάρει κάποια στοιχεία από εφημερίδες που κρατήθηκαν και όσα βρήκα στο Internet.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BE%CE%AD%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85
Η ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου φυλάσσεται από την δημοκρατική ΠΑΣΠ
κράξτε κάρχιες
κραααα! χαχαχαχα Είσαι ποιότητα. Τέλος
Την έχω κρατήσει.
Κεντροαριστερό κόμμα η ΠΑΣΠ
Φαντάζομαι Ντρόμπακ με τα υπόλοιπα συντρόφια την εποχή του εκσυγχρονισμού να φυλάνε την σημαία έχοντας μουστάκι και πίνοντας κάτυ σαρκ (παπανδρεϊκοι γαρ)
Φήμες λένε ότι την έχουν χάσει
Ναι και ότι πλύθηκε κατά λάθος από μητέρα πασοκτζή 😛
Ννν
μπεεεε....
Είσαι ωραίος,αγνόησε τα χουντικά απολιθώματα και συνέχισε την συγγραφή.
Εγώ βλέπω και κάτι ονόματα που καλούνται ως οι ρουφιάνοι και παρακρατικοί οι οποίοι μάλιστα είναι και αρχηγοί κόμματος στην σήμερον εποχή που πυροβολούσαν από τις ταράτσες τους διαδηλωτές που ακούγονται στο όνομα Νίκος Μιχαλολιάκος.
Μη το ψάχνεις φίλε μου,αυτή η χώρα γεννάει ρουφιάνους σαν κουνέλα,που και που βγαίνει και κανένας ήρωας και έχουμε να θυμόμαστε.
Μάλιστα, δε, μαζί με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, άρχισαν να λαμβάνουν χώρα και πολλά ανεξήγητα φαινόμενα-θαύματα.
Κάθε χρόνο τα μικρά παιδιά που οδηγούνται εκεί σαν κοπάδι από τους… τσοπαναραίους καθηγητάδες τους-ινστρούχτορες του μ-λ (μαρξισμού-λενινισμού), θα πιστεύουν ότι πρόκειται για κάποιο έργο τέχνης που τοποθετήθηκε εκεί για να συμβολίσει τα κεφάλια που… έπεσαν, ή για απεικόνιση κάποιου εκ των (πολλών χιλιάδων, συμφώνως με την προπαγάνδα) «ηρωικών νεκρών».
Είναι η κεφαλή του καθηγητή πανεπιστημίου της αλλοδαπής Νίκου Σβορώνου, ο οποίος ουδεμία σχέση είχε με τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973, μιας και τότε ευρισκόταν εκτός Ελλάδος!
Ο καθηγητής Νίκος Σβορώνος, γεννηθείς το 1911 και θανών το 1989, ήταν ΕΛΑΣίτης στην κατοχή, κατά τη διάρκεια των σπουδών του. Το 1945, πήρε υποτροφία για την Γαλλία, όπου δίδασκε το μάθημα της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων. Μάλιστα, το 1961 πήρε τη γαλλική υπηκοότητα. Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά το 1974.
Ο Σβορώνος είναι ο μοναδικός ζων που κατέθεσε στεφάνι στο… μνημείο του!
Δίπλα στην κεφάλα, υπάρχει μια μαρμάρινη πλάκα η οποία αναγράφει δεκαοκτώ ονόματα, τα οποία οι αδαείς πιστεύουν ότι είναι των «νεκρών του Πολυτεχνείου».
Αν προσέξουμε καλά την επιγραφή της πλάκας, η οποία σκοπίμως (για προφανείς λόγους…) είναι μισοσβησμένη, θα διαβάσουμε τα εξής: «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944»!.
Η πανέμορφη Ηλένια που ο νεαρός φοιτητής φίλος της Γιάννης Ηλιόπουλος ανέφερε τότε πως "..χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρη οπό σφαίρα. Τι απόγινε"
Βέβαια μετά αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της "δολοφονημένης" Ηλένιας -στο οποίο τόσοι φοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν δακρυσμένοι- ήταν παρμένο από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας "ΜΠΡΕΚ" και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου "Βογκ" (το σκίτσο της διαφημίσεως -είναι "παστέλ"- το φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος Νίκολας Ήγκον και ως μοντέλο ποζάρισε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ. γνωστό και πανάκριβο φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4 χρονών ζει στο Λονδίνο). Μετά τη διαπίστωση της απάτης, πανικόβλητοι οι διοργανωτές του πανηγυριού έσπευσαν να παραπέμψουν σε δίκη τον Ηλιόπουλο -από το όνομα του φαίνεται "γέννησε" την Ηλένια- ο οποίος καταδικάστηκε (άρον- άρον στις 18/2/75) σε φυλάκιση οκτώ μηνών. Πάντως, μπορεί να καταδικάστηκε και όλοι οι κουλτουριαραίοι να έριξαν σ' αυτόν όλες τις κατάρες του "απάνω κόσμου", αλλά εκείνος είχε κερδίσει: Το όνομα της Ηλένιας εκφωνήθηκε πρώτο στον πίνακα των νεκρών και σε αυτήν , κατατέθηκαν τα περισσότερα στεφάνια, με πρώτο και καλύτερο εκείνο της Ιωάννας Τσάτσου -συζύγου του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας- η οποία μάλιστα, γονάτισε μπροστά, στο σκίτσο και δάκρυσε. Ο πανίσχυρος, δε. τότε Καραμανλής, ζήτησε φωτογραφία του σκίτσου.
Μέχρι που φτάσαμε σε σημείο να πάει σε σώμα η Βουλή, πριν από μερικά χρόνια και να αφιερώσει ο αλήστου μνήμης Παπασπύρου, τη συνεδρίαση "σε εκείνους που θυσίασαν ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΧΩΡΟ τη ζωή τους", χωρίς να τον "τσιμπήσει" ο Εισαγγελέας για τη βάναυση προσβολή της Δικαιοσύνης που διέπραττε. αφού εκείνος -καθώς και οι άλλοι που τον συνόδευαν- γνώριζε ότι το δικαστήριο είχε δεχτεί πως κανένας δεν είχε σκοτωθεί στο πολυτεχνείο
Έχω κι άλλά να σου πω αν θες, απλώς προτίμησα να σου αναφέρω τα πλέον "κτυπητά" και έρχονται να μας γλιτώσουν από τον σανό που μας ταΐζουν χρόνια τώρα (όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Bakaras)
Θες κι άλλα νεαρέ να σου γράψω για την αριστερή προπαγάνδα του Πολυτεχνείου;
Έχω πολλά ακόμα (πόρισμα Τσεβά-Σαμπάνη, κλπ) 🙂
Εσύ πάντως, συνέχισε να γιορτάζεις την επέτειο που έκανε ήρωες την Δαμανάκη, τον Λαλιώτη και πολλούς άλλους, την διεφθαρμένη γενιά του πολυτεχνείου και της μεταπολίτευσης, αυτή την πάμπλουτη και βολεμένη "σοσιαληστρική κάστα" πουλημένων και λαμόγιων, που καταλήστεψε τους Έλληνες και πτώχευσε την Πατρίδα μας.
Υ.Γ.
Για την αποκατάσταση της αλήθειας, το "Πολυτεχνείο" δεν έριξε καμιά χούντα. Σκοπίμως αποσιωπάται, ότι η χώρα μετά από την παραίτηση των Απριλιανών, τον Οκτώβριο του 1973, είχε πολιτική υπηρεσιακή κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Σπύρο Μαρκεζίνη, που μοναδικό σκοπό της είχε να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές, άρα επαναφορά της δημοκρατίας.
Αυτό που πέτυχε στην ουσία η εξέγερση του Πολυτεχνείου, ήταν να ανατραπεί η υπηρεσιακή κυβέρνηση μια εβδομάδα αργότερα (25 Νοεμβρίου) από τον ταξίαρχο Ιωαννίδη και να εγκαθιδρυθεί μια δεύτερη δικτατορία που κράτησε 8 ακόμα μήνες! Δεν αποτελεί τιμή για το μεταπολιτευτικό πολιτικό μας σύστημα, να στηρίζεται σε ψεύδη για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του.
την Κυριακή σε προσκαλώ να παρακολουθήσουμε την θεία λειτουργία στο Τάμα του Έθνους (450 εκατομμύρια δραχμές μαζεύτηκαν τότε άλλο αν τα 400 χάθηκαν μετά) στα Τουρκοβούνια και μετά να πάμε για καφέ στο αυθαίρετο του πατριώτη Παπαδόπουλου πάνω στην Πάρνηθα. Μετά θα ψήσουμε και λίγα από τα αργεντίνικα κρέατα του Μπαλόπουλου, ξέρεις από αυτά που εξέδωσε διαταγή ο Παττακός να διατεθούν γρήγορα πριν σαπίσουν εντελώς
Δεν θα αρνηθώ το ειρωνικό σου σχόλιο, παρά θα επισημάνω τούτο μόνο. Ενδεχομένως θα προτιμούσα τα 400 μύρια δρχ παρά τα δις ευρώ τόσων απατεώνων πολιτικών (κυβερνόντων και μη) κατά την τελευταία 40ετία και να μην αναφέρω το ξεπούλημα ελληνικού εδάφους.
Όπα όπα, μεγαλύτερο και τραγικότερο ξεπούλημα από αυτό που έκανε η "Επαναστατική Κυβέρνηση" στην Κύπρο δεν νομίζω να έχει υπάρξει.
Και μην γυρίσεις να μου πεις ότι ήταν ατακτούλης ο Μακάριος και για αυτό έβαλαν με την βία στην θέση του τον Σαμψών. Ούτε να μου πεις κουβέντα για την απόσυρση μιας ολόκληρης μεραρχίας από την Κύπρο, Τέλος μην ακούσω καμία δικαιολογία ότι ο Παπαδόπουλος δεν ήξερε ούτε το όνομα του να πει στα αγγλικά και νόμιζε ότι μιλούσε κατευθείαν με την CIA
Στο τέλος μπορώ και να σου εξιστορήσω και πως έμεινε ανάπηρος ο Μουστακλής πέφτοντας στο ίσιωμα και άλλα τέτοια παραμύθια που σας μαθαίνουν με περισσότερο ζουμί από όσα έγραψες εσύ 😉
Τι 400 εκατομμυρια δραχμες ρε κουραμπιε...Η Ελλαδα ειναι 300 ευρω δις μεσα. Ψοφηστε επιτελους να μας βγαλετε απο την υποχρεωση!
Dorus υποχρέωση προς ποιον είναι το μας ψοφήσετε; Προς τον Φύρερ απόγονοι των ηττημένων του ΒΠΠ;
Κι εκείνος δεν απήντησε.
Υποχρεωση απεναντι στα ελληνοπουλα που γεννιουνται αυτη τη στιγμη και θα χρωστανε μεχρι να πεθανουν.
Λογικό με κυβερνήσεις όπως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όπου μας έβαλαν στο ευρώ και υπέγραφαν μνημόνια χωρίς να τα διαβάζουν πως να μην φτάσει το χρέος τόσο. 40 χρόνια τους χορτάσαμε φτάνει τόσο!
Νομίζω πως σου έχω ήδη απαντήσει στις τοποθετήσεις σου.
Τώρα όσον αφορά για τους ηττημένους του Β' ΠΠ, κοίτα λίγο και στην πατρίδα που σε κυβερνούν οι ηττημένοι της συμφωνίας της Βάρκιζας.
November 17th δεν θα συμφωνήσω ότι μας κυβερνούν οι "απόγονοι των ηττημένων της συμφωνίας της Βάρκιζας". Μας κυβερνούν οι "διαγραμμένοι από τους απογόνους των ηττημένων της συμφωνίας της Βάρκιζας".
Πάντως εσείς πολλά τους χρωστάτε διότι έγιναν η αιτία να σας ελευθερώσουν όλους εσάς τους προδότες συνεργάτες των Ναζί για να τους πολεμήσετε.
η αληθεια ειναι πως δεν εχουμε δει ποτε καταλογο των σκοτωμενων φοιτητων και πλεον το θεμα εχει περασει στη σφαιρα του θρυλου
Εξαρτάται το που ψάχνεις. Διαβάζοντας πάντως το πόρισμα Τσεβά που επικαλείται και ο November 17th κοίτα που μπορεί να πέσεις...
Ο Τσεβάς εκτιμούσε ότι ο αριθμός των νεκρών μπορεί να φθάνει τους 34 (18 επώνυμους και 16 ανώνυμους), τους οποίους διέκρινε σε τρεις κατηγορίες:
α) Επισήμως ανακοινωθέντες νεκροί, στους οποίους περιλάμβανε
τους γνωστούς 15.
β) Νεκροί πλήρως βεβαιωθέντες, στους οποίους περιλάμβανε άλλους 3.
γ) Νεκροί βασίμως προκύπτοντες, στους οποίους συγκατέλεγε 16
ανώνυμους νεκρούς, για τους οποίους υπήρξαν επώνυμες καταθέσεις. Σε
αυτούς συγκαταλέγονται 10 που προέκυψε ότι διακομίστηκαν στο Ρυθμιστικό
Κέντρο Αθηνών, χωρίς να καταχωρηθούν επισήμως.
Εχω αμφιβολιες αν μεσα στο Πολυτεχνειο ειχε τοσους νεκρους .Οι ακροβολισμενοι στις ταρατσες των πολυκατοικιων που εριχναν στο ψαχνο,ακομα αναζητηται η ταυτοτητα τους.
Σημασία έχει ότι είχε νεκρούς εκείνη την αιματηρή μέρα.
Φίλτατε Bakaras, για το πόρισμα Τσεβά να σου αναφέρω τα ακόλουθα:
Ένα από τα πρώτα "μελήματα" της κυβερνήσεως Καραμανλή, ήταν να διερευνήσει την υπόθεση Πολυτεχνείου. Τον Σεπτέμβριο του 1974, αναθέτει στον εισαγγελέα Τσεβά, να συντάξει ένα πόρισμα, σχετικό με τα γεγονότα.
Τα αποτελέσματα του Πορίσματος παραδίδονται στις 14 Οκτωβρίου 1974. Αφού χωρίζει τους νεκρούς σε 4 κατηγορίες (ούτε ένας νεκρός εντός του Πολυτεχνείου), καταλήγει: "Ονόματα νεκρών 46 και 59, αντιστοίχως, περιήλθαν εις χείρας μου και απετέλεσαν αντικείμενον ειδικής, επισταμένης και αγωνιώδους ερεύνης. Αμφότεροι εκυκλοφόρησαν το πρώτον εις την αλλοδαπήν και ο εις εξ αυτών επιμέλεια πολλών γνωστών Ελλήνων, εις το εξωτερικόν κατά την εποχήν της Δικτατορίας ευρισκομένων. Είναι αμφότεροι ελλιπείς κατά τα στοιχεία των και η επ’ αυτών έρευνα εις ουδέν το συγκεκριμένον απέληξε … Παραμένει βεβαίως πάντοτε το ερώτημα: Τι εγένοντο τα πτώματα των νεκρών τούτων και διατί οι οικείοι των εξακολουθητικώς σιωπούν;"
Δε νομίζω ότι χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμός.
Μετά έρχεται το Πόρισμα Σαμπάνη.
Επειδή έως το 1981, παρά τις φιλοτιμότατες προσπάθειες της τότε "Δεξιάς", δεν κατέστη δυνατόν να "αποκατασταθούν" οι "νεκροί του Πολυτεχνείου", η "σοσιαλιστική κυβέρνηση" του Ανδρέα Παπανδρέου επαναφέρει το θέμα, αναθέτοντας στον Αστυνομικό Διευθυντή Γεώργιο Σαμπάνη να τους "αποκαταστήσει". (Σημειωτέον, ο Σαμπάνης είχε διωχθεί από το Απριλιανό καθεστώς και επαναφερθεί στο σώμα μετά την Μεταπολίτευση)
Το πόρισμα του Αστυνομικού Διευθυντή ήταν πραγματικός καταπέλτης εναντίον του ψεύδους:
Κανένας νεκρός εντός του Πολυτεχνείου!
12 νεκροί εκτός του Πολυτεχνείου χωρίς να αποδεικνύεται η σχέση τους με την εξέγερση. Δώδεκα άτυχοι συμπατριώτες μας που έχασαν την ζωή τους την ταραγμένη εκείνη περίοδο. Που να ήξεραν ότι ο θάνατός τους θα ηρωποιούσε κι άλλους χωρίς να το αξίζουν, μόνο κι μόνο για να αποκτήσουν κάποιοι "αντιστασιακά εύσημα" και να χτίσουν πολιτικές καριέρες!
Όπως προκύπτει από σχετικό πίνακα, ο αριθμός των νεκρών, η ταυτότητά τους, αλλά και ο τρόπος και τόπος του θανάτου τους, δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με αυτά που μας "δίδαξαν" επίμονα, όσοι είχαμε την ατυχία να πηγαίνουμε σχολείο την δεκαετία του ‘80.
Να θυμίσω εδώ, ότι ο αριθμός των "νεκρών του Πολυτεχνείου" ανεβοκατέβαινε κάθε σχολική χρονιά, ανάλογα με τις διαθέσεις του πολιτικού κατεστημένου.
Μετά έχουμε και την αναφορά της Συγκλήτου Πολυτεχνείου.
Με την υπ’ αριθμόν 33437 αναφορά της Συγκλήτου του Πολυτεχνείου 11/10/1975, προς τον εισαγγελέα Δ. Τσεβά, κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατά το τριήμερο. Ο ίδιος ο πρύτανης του Πολυτεχνείου κατά τα γεγονότα Κ. Κονοφάγος, κατέθεσε ως μάρτυς στις 20/1/1975, στο πενταμελές Εφετείο Αθηνών, ότι μέσα στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς φοιτητής και τα ίδια βεβαιώνει και στο βιβλίο του "Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου" (1982), με την προσθήκη ότι ούτε κανείς άλλος πολίτης έχασε την ζωή του μέσα στο Πολυτεχνείο.
Να δούμε και το τότε ΚΚΕ τι έλεγε;
"Παρά τις αφηνιασμένες προσπάθειες της χουντικής ΚΥΠ και των πληρωμένων πρακτόρων της να διαστρέψουν την πορεία και το περιεχόμενο της εξέγερσης, καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ (!) με σκοπό να προβάλλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας γελοία και αναρχικά συνθήματα που δεν εκφράζανε την στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις".όπως γράφεται σε φοιτητικό φυλλάδιο του ΚΚΕ "Πανσπουδαστική", τεύχος 8, Φεβρουάριος, 1974. Κατά την γνώμη τους, δηλαδή, η ΚΥΠ ευθύνεται για την εξέγερση. Διαψεύσθηκε αργότερα, αλλά είναι γνωστές ¨"μανούλες" στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης οι κομμουνιστές , όταν τους συμφέρει.
Αν η ευφυΐα σας δεν σας επιτρέπει να καταλάβετε ότι με τον όρο ''εξέγερση του Πολυτεχνείου'' δεν αφορά μόνο το κτιριακό συγκρότημα αλλά την ευρύτερη περιοχή που υπήρχαν διαδηλώσεις και συγκρούσεις τότε μου λύνονται πολλές απορίες ως προς τα πολιτικά σας πιστεύω.
Νεκροί υπήρχαν δεκάδες και ήταν τέτοιο το μίσος των καθαρμάτων που σκότωναν ακόμα και μετά την λήξη της κατάληψης (Μυρογιάννης).
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο γιατί δεν οδηγεί πουθενά,πάτε αν θέλετε φέτος στον εορτασμό και μπείτε στις εκθέσεις να δείτε αναλυτικό κατάλογο νεκρών και φωτογραφίες,μιλήστε με αυτούς που ήταν μέσα τότε να σας πουν τι και πως.
Το Πολυτεχνείο δεν ήταν μόνο η Δαμανάκη και ο Λαλιώτης,αλλά οι χιλιάδες του κόσμου που κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας,ήταν όλοι εκείνοι οι ανώνυμοι φοιτητές που ρίσκαραν τα νιάτα τους για ένα καλύτερο αύριο.
''Βαρύς υπήρξεν ο φόρος του αίματος εις νεκρούς και τραυματίας ο καταβληθείς δια την καταστολήν της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου. Και των μεν τραυματιών τον αριθμόν, ήγγισε, μετά βεβαιότητας μάλλον, η έρευνα. Ανεξιχνίαστος, όμως, παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών.
Σύντομοι κατεβλήθησαν προς την κατεύθυνσιν ταύτην προσπάθιαι και πέραν των αμέσως ή εμμέσως περιερχομένων εις γνώσιν μου έκκλησις δια του Τύπου δημοσία διετυπώθη, όπως καταγγελθώσιν ή αναφερθώσι περιπτώσεις θανάτων ή και εξαφανίσεων ατόμων συνεπεία των γεγονότων του Πολυτεχνείου.
Και είναι αληθές ότι ουδέν περιοτατικόν κατηγγέλθη. Δεν αντλείται, όμως εντεύθεν απόδειξις περίν ανυπαρξίας τοιούτων. Διότι κατά τη διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ' εμοί την πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότεροι των επισήμως ανακοινωθέντων. Δι' ο και κατανοώ τα ελατήρια της σιωπής των παθόντων. Εκτιμά ότι ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται σε 34.
15 είναι εκείνοι που ανακοινώθηκαν επίσημα, 3 που ο θάνατος τους προκύπτει από βέβαιες μαρτυρίες και 16 εκείνοι που ο θάνατος τους προκύπτει από βάσιμες ενδείξεις''
Από το πόρισμα Τσεβά.
Λυπάμαι Drawback που υπολείπομαι της δικής σου ευφυΐας και αντίληψης.
Βλέπεις εσύ ξέρεις και διαβάζεις καλύτερα όσα σου σερβίρει η δική μου η γενιά που τα έζησε, απλά ενστερνίζεσαι όσα σου "δίδαξαν" να πιστεύεις και να αποδέχεσαι ενώ η άλλη άποψη είναι ακραία, αντιδημοκρατική και δεν συνάδει με τα χριστά σας ήθη.
βρε πουλακια μου εγω δεν θελω να αμφισφητήσω την αλήθεια κανενός αλλα λέω "καταλογο των σκοτωμενων φοιτητων" ειναι δυνατον σε τοσα χρονια να μην εχει ανακοινωθει ενας επισημος καταλογος, να μην εχουν βγει οι οικειοι του οι συμφοιτητές τους εστω και να πουν "ηξερα τον ταδε και σκοτωθηκε στο πολυτεχνειο"; αυτους που σκοτώθηκαν στο μπλοκο της Καισαριανης τους ξέρουμε ή όχι;
Count διάβασε σε παρακαλώ την τοποθέτησή μου παρακάτω και ίσως βρεις κάποιες απαντήσεις.
Κάνεις μεγάλο σφάλμα, αν γενικοποιείς μια περίπτωση απάτης κάποιου ψωνισμένου που ήθελε να ηρωοποιηθεί πάνω στα πτώματα δεκάδων ανθρώπων προκειμένου να διαγράψεις την Ιστορία και να την αντικαταστήσεις με με μια κατασκευασμένη σε γραφεία άποψη.
Αν δεν βαριέσαι διάβασε την τοποθέτησή μου παρακάτω, η οποία προέρχεται από προσωπική μαρτυρία και όχι από αναγνώσματα τρίτων.
εγω εκανα μια ερωτηση την απαντησε κανεις/
άρμα μάχης εν καιρό ειρήνης έριξε την πύλη πανεπιστημίου και διαβάζεις ότι είναι ψέματα και δεν σκοτώθηκε κανένας, καμία απορία για το πως φτάσαμε στο σήμερα και φυσικά οι μεγαλύτεροι ευεργέτες της χούντας είναι αυτοί που ξέπλεναν όλη την ιστορία του Πολυτεχνείου γιατί επέλεξαν να την εξαργυρώσουν προς ίδιον όφελος για μια θεσούλα στο δημόσιο.
μνημόνια μέχρι να αρχίσουμε να γράφουμε όλοι greeklish
Πες τα ρε συμπατριώτη περίμενα σχόλιο σου πως και πως να δείξεις τις γνώσεις σου!
oust
Οι σοβαροί να μην αναμασάτε και καταναλώνετε ό,τι κυκλοφορεί. Δεν "βολεύτηκαν" όσοι συμμετείχαν. Πλήθος ανθρώπων , που πρωταγωνίστησαν και υπέστησαν συνέπειες δεν βολεύτηκαν. Λογικο είναι από μια περίοδο έντονης πολιτικοποίησης, άνθρωποι που αναμίχθηκαν ενεργά, να συνεχίσουν και στη μετέπειτα πολιτική
προφανώς, έγραψα ότι κάποιοι εξαργύρωσαν πιθανή συμμετοχή τους στο Πολυτεχνείο και ότι αυτοί ουσιαστικά είναι που έδωσαν πάτημα στο να κατηγορηθεί η γενιά του Πολυτεχνείου
Αντρίκο μόνο ηλίθιος μπορεί να είναι κάποιος για να χαρακτηρίσει μία ολόκληρη γενιά και τόσο κόσμο που συμμετείχε στο τότε φοιτητικό κίνημα από 10-15 άτομα που έγιναν αργότερα γνωστά λόγω της ενασχόλησης τους με την πολιτική.
Βέβαια τα τελευταία χρόνια έγινε μόδα να βρίζεις τη «γενιά του Πολυτεχνείου». Ακόμα κι αν δεν ξέρεις πολλά για το τι ακριβώς έγινε τότε…
Bakaras, δεν είπα αυτό, ίσα ίσα είπα το ακριβώς αντίθετο: "οι μεγαλύτεροι ευεργέτες της χούντας είναι αυτοί που ξέπλεναν όλη την ιστορία του Πολυτεχνείου γιατί επέλεξαν να την εξαργυρώσουν προς ίδιον όφελος για μια θεσούλα στο δημόσιο"
δηλαδή στις μεμονωμένες περιπτώσεις αυτών που επέλεξαν να βολευτούν πατάνε κάποιοι για να κάνουν προπαγάνδα κατά της "γενιάς του Πολυτεχνείου".
μπεεεεε στον δρομο και στα στενα πεθαναν αλλα στον χωρο οτι πατησε το τανκς και τετοια οχι