:-/

Day 4,115, 11:50 • Published in Greece Greece • by Jimkats1

Καλησπέρα κοινότητα και κυρίως όσοι με ξέρουνε

Αυτό το άρθρο θα είναι πρόχειρα φτιαγμένο γιατί θέλω να πω λίγες τρέχουσες σκέψεις αναφορικά με την αποχώρηση μου από τους ΝΙ.
Δεν ξέρω αν φταίει το ότι έφυγα πριν 5 ώρες και είμαι ακόμα κάπως...κάπως, αλλά δεν νιώθω τίποτα απολύτως ακόμη, σαν να ήταν μια απλή έξοδος από ένα κόμμα (όπως είχε συμβεί κάποιες φορές). Ενώ δεν είναι έτσι, γιατί στους ΝΙ μπήκα νομίζω τέλη του 2013, οπότε είμαι μέλος τους για λίγο πάνω από 5 χρόνια, ενώ παίζω το παιχνίδι από το 2011. Αυτό είναι μεγάλο χρονικό διάστημα, το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα όπου βρισκόμουν κάπου, κι ας μην το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη.

Όλο αυτό τον καιρό γνώρισα κάμποσα παραπάνω άτομα (λίγους ήξερα όταν μπήκα), απέκτησα μερικές εμπειρίες σε θέματα διοίκησης στρατιωτικής μονάδος (έστω κι αν πρόκειται για ένα υπερβολικά χαλαρό MU, οπότε δεν παίζανε σχεδόν ποτέ σοβαρές καταστάσεις), και ήταν επίσης ένα άνοιγμα στην μέχρι προσφάτως πολύμηνη θητεία μου στο Υπουργείο Πληροφοριών (συνένωση των Υπ. Τύπου και Νέων Παιχτών, δική μου ιδέα ήταν η δημιουργία του) από τον Απρίλιο του 2017 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2018 (με δύο μηνιαίες διακοπές). Μέσω των ΝΙ απέκτησα και εμπλούτισα ένα σωρό γνώσεις και εμπειρίες για το παιχνίδι κυρίως αλλά και για άλλα πράγματα.

Είναι τέλη Φεβρουαρίου, γενικά νιώθω ότι σβήνει ολοένα και πιο γρήγορα η φλόγα μου για το παιχνίδι, γιατί κυρίως σαν χώρα δεν γίνεται τίποτα το σπουδαίο και ότι προσπάθεια (κυρίως πολεμική) δεν γίνεται πραγματικά για όλους τους Έλληνες παίχτες, γιατί πια όπως κατέληξε το παιχνίδι στο σύνολο του, η εκμετάλλευση του γίνεται σχεδόν μόνο απ' όσους έχουν βάλει παλιότερα ή βάζουν λεφτά ακόμη στο παιχνίδι. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το παιχνίδι πια γίνεται για όσους πληρώνουν και όχι για όσους παίζουν. Βάλε μαζί και την πολύ χαμηλή ενεργή κίνηση, πραγματικά σε πιάνει μελαγχολία για το παρελθόν.

Εγώ προσωπικά ξέρω ότι στο παιχνίδι δεν προσφέρω και πολλά, ιδίως σε πολιτικά και πολεμικά θέματα, για διάφορους λόγους που δεν θα αναφέρω αυτή την στιγμή. Πολλές φορές ήθελα στο παιχνίδι να δοκιμάσω την τύχη μου σε θέματα που τώρα πια ειδικεύονται πολλοί, όπως οικονομικά, εξωτερικές σχέσεις, στρατηγικοί σχεδιασμοί των μαχών... Το 2011 όταν μπήκα, τα έκανα αυτά σε έναν μέτριο κατ' εμέ βαθμό, με μάθηση κυρίως από τα αντίστοιχα κομματικά πόστα (περιττό να αναφέρω βέβαια την υποστήριξη που παρείχα στις πρώτες σχέσεις της Ελλάδας με την Αλβανία).

Για να τελειώνω με το άρθρο σιγά σιγά, αυτό που ήθελα να πω πιο πριν αλλά άλλαξα θέμα, είναι ότι το Μάιο μπαίνω στρατό οπότε η ενασχόληση μου με το παιχνίδι θα πέσει ακόμα πιο πολύ, ιδίως στην αρχή που λογικά δεν θα μπαίνω καθόλου. Ακόμη και η ενασχόληση μου με το Wiki του eRepublik έχει αρχίσει να φθίνει εδώ και έναν μήνα λόγω βαρεμάρας κυρίως για την μεγαλειώδη δουλειά που πρέπει να γίνει.
Αυτή την στιγμή ως μια ύστατη ελπίδα παραμονής μου στο παιχνίδι είναι μια θέση μεταφραστή στο παιχνίδι. Είχα ξεχάσει για την ομάδα μετάφρασης μέχρι που είδα την προκήρυξη στην ανακοίνωση για το event της γιορτής τους Αγίου Βαλεντίνου. Δεν γνωρίζω κατά πόσο χρειάζονται μεταφραστή για Ελληνικά, αλλά από αυτά που βλέπω μάλλον χρειάζονται 😛 Έκανα την αίτηση, αλλά λογικά θα περιμένω μήνες μέχρι να λάβω απάντηση, αν με δεχτούν. Ακόμη κι αν τύχει και με πάρουν ενόσω είμαι στρατό, θα βρω τρόπο να κάνω την δουλειά, γιατί είναι και κάτι που θέλω πολύ. Είχα κάνει αίτηση και για διαχειριστής, αλλά εκεί σίγουρα δεν θα με πάρουν, κυρίως λόγω FP τον τελευταίο χρόνο. Αν δεν με πάρουν ούτε ως μεταφραστή, τότε θα είναι μετρημένες οι μέρες μου στο παιχνίδι, αφού αμφιβάλλω ότι θα βρεθεί κάτι άλλο στην κοινότητα να με κρατήσει.
Πάντως τις τελευταίες μέρες, μου ήρθε μια επιθυμία να μπω στην πρώτη μου στρατιωτική οικογένεια, τους Αρχαγγέλους, έστω και για λίγο, λίγο πριν μπω στρατό. Θέλω να δω πως έχει γίνει, ποιοί έχουν μείνει από τους παλιούς και γενικά. Και επίσης, θα με αποδεχτούν ξανά οι παλιοί; Ή θα παρατήσω το παιχνίδι έχοντας μερικές χαλασμένες καρδιές;

Μετά τιμής
ο7