Δικτατορία?

Day 3,836, 21:20 • Published in Greece Greece • by Eleanor 82



Δεν μπορώ να ξέρω ποιες αναγκαιότητες επέβαλλαν τη νέα δικτατορία στην eGreece.
Από τη μια πλευρά διατυπώνονται τεχνικοί λόγοι, όπως η δυνατότητα έγκρισης υπηκοοτήτων και μεταφοράς χρημάτων, από την άλλη ακούγονται τα συνηθισμένα γενικόλογα επιχειρήματα για προσβολή στη βούληση του eλαού.

Ας μαζευτούμε λίγο παιδιά μου. Βρισκόμαστε σε ένα παιγνίδι' και η dictatura είναι ένα από τα εργαλεία του όπως η κομματική λειτουργία, οι εκλογές, οι συμμαχίες και οι πόλεμοι. Πριν αρχίσουμε να τραγουδάμε Avanti Popolo ας ρουφήξουμε τη μύτη μας και ας σκουπίσουμε τα δάκρυά μας από την στεναχώρια και το κλάμα, πριν στάξει τίποτα στο πληκτρολόγιο και το κάψει...

Όταν για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε αυτό το εργαλείο στην eGreece είχα γράψει την Erep day 2633 ένα άρθρο, προτείνοντας κάποιο τρόπο - που απορρίφθηκε χωρίς επαίνους - για να βγει ανώδυνα από αυτή.

Την Δικτατορία ή την δεχόμαστε ή την ρίχνουμε. Διαλέξτε!

Στην κατακλείδα του σημείωνα για ενημέρωση του φιλομαθούς eπληθυσμού τα ακόλουθα:
"Η Δικτατορία δεν είχε εξ αρχής την αρνητική έννοια που - δίκαια - κατέχει σήμερα.
Στην αρχαία Ρωμαϊκή Δημοκρατία - που καθιέρωσε και τον όρο - αποτελούσε νόμιμο θεσμό.
Αποδιδόταν με απόφαση της Συγκλήτου η ολοκληρωτική εξουσία σε ένα μοναδικό άτομο - που στη συνέχεια επέλεγε αυτόβουλα τους συνεργάτες του - για προκαθορισμένο χρόνο και με μια μοναδική αποστολή.
Όταν έληγε ο χρόνος ή την είχε ολοκληρώσει, την παρέδιδε στους κανονικούς και νόμιμους άρχοντες χωρίς δισταγμό' και έδινε λογαριασμό για το κατά πόσο είχε επιτύχει ή όχι.
Αυτή ήταν η πρωτογενής λειτουργία της Δικτατορίας, όσο και αν διαστρεβλώθηκε η έννοια τους δύο τελευταίους αιώνες.
Τα πράγματα άλλαξαν, όταν ο Ιούλιος Καίσαρας επέβαλλε τον διορισμό του ως ισόβιου Δικτάτορα' αυτό ήταν το νομικό αξίωμα που κατείχε μετά την νίκη του επί των αντιπάλων του. Αυτό ουσιαστικά αποτέλεσε και το νομικό κατασκεύασμα, για την δημιουργία του τίτλου του Imperator για τους διαδόχους του.
Ξέρετε και το αστείο?
Ο Ιούλιος μας, προερχόταν από την Δημοκρατική παράταξη και επεδίωκε περισσότερα δικαιώματα για τον Λαό' και οι αντίπαλοί του που τον δολοφόνησαν τελικά, ήθελαν την αποκατάσταση των παλιών θεσμών, δηλαδή της απόλυτης εξουσίας μιας Συγκλήτου αποτελούμενης από τους εκπροσώπους των αρχαίων οικογενειών που κυριαρχούσαν επί αιώνες οικονομικά και πολιτικά...".

Τα "άκουσα" τότε, ως περίπου φιλοχουντική, για αυτή την ιστορική αναφορά. Στο μεταξύ κύλισε πολύ πολύ νερό στ΄ αυλάκι' και το εργαλείο dictatura χρησιμοποιήθηκε ξανά και ξανά, όταν χρειάστηκε για την εξυπηρέτηση των αναγκών της eχώρας. Και - μαντέψτε, μαντέψτε οι νεώτεροι - ΝΑΙαιαιαι, το βρήκατε: πολλοί από τους τότε επικριτές συμμετέχαν οι ίδιοι στη χρήση του, αναγνωρίζοντας ότι προσφέρει τεχνική βοήθεια και ότι δεν έχει καμιά σχέση με real πολιτικές ή ιδεολογικές επιλογές.

Τώρα επαναφέρονται τέτοιου τύπου αντιδράσεις, προκειμένου να δικαιολογηθεί η πιξελική ύπαρξη ορισμένων. Καλή τους τύχη...





Διάβαζα πρόσφατα κάτι σχετικό με τον κοινωνικό ψυχισμό της ράτσας μας που ίσως να αιτιολογεί τον τρόπο που αντιδρούμε με επιλεκτική διαφοροποίηση, απέναντι σε όμοια ερεθίσματα. Συγγραφέας του είναι ο θαυμάσιος Θοδωρής Καλλιφατίδης' Έλληνας μετανάστης στη Σουηδία, ο οποίος έχει επιλέξει να γράφει πρωτότυπα στην δική της γλώσσα:
"Στην Ελλάδα το νόημα της ζωής είναι το κοινόβιο, αυτό που μοιράζεσαι με τους άλλους. Στη Σουηδία συμβαίνει το αντίθετο. Κέντρο βάρους είναι το άτομο ως άτομο. Εντούτοις οι Έλληνες φέρονται περισσότερο ατομικιστικά από τους Σουηδούς. Αυτό όμως είναι οφθαλμαπάτη. Ο Έλληνας είναι μέλος του κοινόβιου που θέλει να δείξει ότι είναι άτομο, ενώ ο Σουηδός είναι άτομο που θέλει να δείξει ότι είναι μέλος του κοινόβιου. Σε ποδοσφαιρικούς όρους αυτό σημαίνει ότι εκεί που ο Έλληνας κάνει ντρίπλα ο Σουηδός κάνει πάσα".

Αν έχετε χρόνο και διάθεση, σκεφτείτε λίγο πάνω σ' αυτό το απόσπασμα' και θα σας ανταμείψει.
Καλό ξημέρωμα λατρείες μου!





😛