Ένας τίποτας, δυο μπύρες κ τρία μωρά!!!

Day 3,248, 11:06 • Published in Greece Greece • by St.Stefanos

Σάββατο μεσημέρι, αν και Οκτώβριος ο ήλιος καίει ακόμα. Είμαι ήδη μία ώρα στην ξύλινη ξαπλώστρα με το αναπαυτικό μαξιλάρι για υπόστρωμα και νοιώθω το δέρμα μου να σφίγγει. Σκέφτομαι ότι ήρθε η ώρα να απλώσω το καροτέλαιο για δεύτερη φορά στο όμορφα μαυρισμένο όλο το καλοκαίρι γραμμωμένο κορμί μου.

Απέναντι μου η γνωστή σε όλους μας παραλία της Χαλκίδας όπου κάθε Σαββατοκύριακο τα γκομενάκια βγάζουν βόλτα την πραμάτεια τους. Ανάμεσα σε εμένα και την παραλία δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά τα νερά του Ευρίπου και δύο κορμιά ατελείωτα να παίζουν ρακέτες στην ακροθαλασσιά





Το θέαμα μου το διακόπτει ξαφνικά η σερβιτόρα, ένα καστανόξανθο μωρό λίγο πάνω από τα 20 με ένα τατουάζ χαμηλά στην δεξιά την γάμπα που δεν μπορείς να το αφήσεις να περάσει απαρατήρητο και ασχολίαστο.


- “Να σας φέρω ακόμα μία ράντλερ;” με ρωτάει.
- “Να μου φέρεις αγαπούλα” της απαντάω.

Δεν περνάνε 5 λεπτά και η καινούρια παγωμένη ράντλερ ήρθε να δροσίσει τον στεγνό μου λαιμό και η καλλίγραμμη σερβιτόρα να δροσίσει τα μάτια μου








Σηκώνομαι λίγο από την ξαπλώστρα, πιάνω το πορτοφόλι μου να την πληρώσω και αντιλαμβάνομαι το κινητό μου να χτυπάει μανιασμένα από τις ειδοποιήσεις. Ποιος με θυμήθηκε μεσημεριάτικα; Γιατί δεν με αφήνουν να απολαύσω ένα από τα τελευταία Σαββατοκύριακα με καλό καιρό;

Πιάνω το κινητό, το ανοίγω και βλέπω το Viber να έχει πάρει φωτιά! Οι δύο που έχω αφήσει πίσω μου να δίνουν εντολές μάχης στην Οπλιτική Φάλαγγα έχουν προσπαθήσει να επικοινωνήσουν μαζί μου. Στο τέλος μου έχουν αφήσει ένα link από κάποιο άρθρο με τον αινιγματικό τίτλο “Ένας ΤΙΠΟΤΑΣ”

Φοράω τα ρεϊμπαν και πατάω το link που μου είχαν στείλει. Ακουμπάω αναπαυτικά στην ξαπλώστρα και κατεβάζω μία γουλιά ράντλερ περιμένοντας να φορτώσει η σελίδα του παιχνιδιού. Διαβάζω την πρώτη παράγραφο, τα γνωστά και τετριμμένα.

Διαβάζω την δεύτερη παράγραφο και πέφτει το μάτι μου στην λέξη “δικτατορία”. Νοιώθω μία αναγούλα στο στομάχι μου και σίγουρα δεν φταίει το μισοφαγωμένο κλάμπ σάντουιτς που είχα δίπλα μου. Προσπερνάω βιαστικά την τρίτη παράγραφο γιατί εκείνη την στιγμή δύο μωρά ατελείωτα στέκονται μπροστά μου χαζεύοντας το ελαφρύ κυματάκι







Φτάνω στην τέταρτη παράγραφο και διαβάζω για έναν τιποτένιο, για μία ομάδα τιποτένιων και για έναν ανίκανο. Αυτός ο τιποτένιος λοιπόν μαζί με την ομάδα των τιποτένιων είναι υπεύθυνοι λέει που ο πρόεδρος της eGreece δεν συμφώνησε τελικά να γίνει η δικτατορία και να την υποστηρίξει. Άκουσε ο πρόεδρος της eGreece τον έναν τιποτένιο και όχι όλους τους υπόλοιπους και ειδικά τον τιτανομεγιστοτεράστιο, εθνικό ήρωα, εθνικό ευεργέτη και πρώτο level όλου του παιχνιδιού F@nis!

Κλείνω βιαστικά την σελίδα του παιχνιδιού και γυρνάω στο Viber. Πληκτρολογώ απάντηση στα δύο άτομα που άφησα να προσέχουν την φάλαγγα:


- “Μην με ενοχλήσετε πάλι για ανοησίες και αν σας ενοχλήσει βρείτε του καμία φτέρη να του κάνει σκιά γιατί πρέπει να έχει πάθει ηλίαση για να γράφει αυτά που διαβάζω!”

Έβαλα το κινητό στο αθόρυβο, παράγγειλα ακόμα μία μπύρα και συνέχισα να απολαμβάνω τις κοριτσάρες...