دست اگر از تن بيفتد جنگ با دندان کنيم....

Day 2,633, 10:14 Published in Iran Iran by Goa Gill



دست اگر از تن بيفتد جنگ با دندان کنيم....




در ادبياب پارسی يک قطعه ادبی کهن وجود دارد به اين صورت که : " دست اگر از تن بيفتد جنگ با دندان کنيم"

اين قطعه ادبی ريشه ای بس کهن دارد و مربوط ميشود به عهد هخامنشيان و دلاوری سردار نامی ايران آريوبرزن که نسل به نسل پس از هخامنشيان در دل ايرانيان غيور نقل شده و امروزه نيز جايگاه خود را در ادب پارسی دارد...

جريان اين بند از آن قرار است که : پس از حمله اسکندر وقتی در منطقه دربند پارس جنگ ميان سپاه اسکندر و سپاه آريوبرزن درگرفت پس از تنش زياد و دلاوری آريوبرزن عرصه بر اين سردار تنگ گشته و يک دست وی در نبرد قطع ميشود که وی شمشير را به دست ديگرش گرفته و به نبرد ادامه ميدهد و پس از چندی دشمن دست ديگر آريوبرزن را قطع کرده و شمشير از اين سردار دلاور جدا ميشود، اما آريوبرزن برای اينکه تسليم نشده و روحيه سربازان را بالا ببرد به زمين خم شده و شمشيرش را به دندانش گرفته و دوباره به سمت سربازان مقدونی يورش برد و جان خويش را برای ايران نهاده و نام خويش را تا ابد جاويدان ميکند...

اين جريان در ميان ايرانيان پيچيده و نسل به نسل تا به امروز ميان ايرانيان زنده و پاس داشته شده است...