H APOFASISTIKH MAXH

Day 1,596, 12:24 • Published in Greece Greece • by Count Miden

Μόλις διάβασα το άρθρο του Nikolaos Sklhros και ομολογώ πως είναι από τα καλύτερα πάνω σε στρατηγική ανάλυση, ζηλεύω λίγο που με πρόλαβε αλλά ούτως η άλλως εγώ έχω άλλον τρόπο γραφής.

Ας μην μιλήσω για τον διμέτωπο αγώνα λοιπόν αφού αναλύθηκε εκτενώς. Ή μήπως να μιλήσω?

Καταρχήν κανείς δεν κατηγορεί αυτούς που πολέμησαν στην τιτανομαχία της Μακεδονίας και βγήκαν νικητές. Σίγουρα είναι μια μάχη που θα μείνει στην ιστορία της ηΕλλάδας. Το θέμα ήταν όμως να κερδίσουμε την τιτανομαχία και να χάσουμε τον πόλεμο?

Στην στιγμή που έγινε η μάχη όλα φάνταζαν οκ και η Βουλγαρία ήταν κο. Όμως επειδή στο παιχνίδι υπάρχει και ο παράγοντας επανάσταση, οι ισορροπίες αλλάζουν. Το σύνολο ζημιάς Βουλγαρίας και σκοπίων μας έφερνε σε μειονεκτική θέση, άρα εγώ έβλεπα τις εξής λύσεις:

1. Κεραυνοβόλος πόλεμος στη Βουλγαρία με την προϋπόθεση ότι θα μπορούσαμε να ελέγξουμε τις επαναστάσεις τους και μετά μάχη μέχρις εσχάτων με τα σκόπια, δύσκολο να γίνει διότι η συνολική ζημιά μας δεν επέτρεπε κάτι τέτοιο

2. Αμυντική στάση και στα 2 μέτωπα μέχρι την εμπλοκή της Τουρκίας με σκοπό να μπει ανάμεσα σε μας και τη Βουλγαρία ώστε να πάψουμε να έχουμε κοινά σύνορα. Οι Ρουμάνοι εξαρχής δε φαινόταν πως θα άντεχαν αφού δεχόντουσαν πίεση από Ούγγρους και οι Πολωνοί πλησίαζαν επικίνδυνα τα σύνορα τους. Αν είχαμε πλέον μέτωπο μόνο με τα σκόπια θα ήταν δυνατόν να δοθεί μια αποφασιστική μάχη. Αυτά αν υποτεθεί πως θα υπήρχε άριστος συντονισμός στη συμμαχία, οικονομία της ζημιάς μας, ταυτόχρονες μάχες.

3. Εκμετάλλευση του στρατηγικού μας βάθους: υποχωρητικός αγώνας εώς το σημείο που "το χωνί στενεύει" που ο διμέτωπος αγώνας γίνεται αναγκαστικά λόγω του εδάφους εναντίον ενός αντιπάλου και αυτό ήταν η Κάτω Αίγυπτος.

Μειονεκτήματα:
-Παράδοση περιοχών μας χωρίς σοβαρή αντίσταση
-πτώση ηθικού από τις συνεχιζόμενες ήττες.
-Με τον ένα εχθρό στην Κρήτη και τον άλλο στο Αιγαίο θα δεχόμασταν επιθέσεις εναλλάξ.

Πλεονεκτήματα:
-Φθορά του εχθρού κατά την προέλαση
-Φθορά από επαναστάσεις
-Έκθεση των πλευρών της εχθρικής προέλασης στους συμμάχους μας

Προσωπικά πιστεύω πως έπρεπε να επιλεγεί η τρίτη λύση.
Θα μου πείτε αν φτάναμε ως εκεί και χάναμε τι θα είχαμε κάνει μια τρύπα στο νερό, ή ακόμα αν κερδίζαμε μια τιτανομαχία εκεί και χάναμε την επόμενη μάχη? Δεν ξέρω πραγματικά τι θα γινόταν αν γιατί πολύ απλά δεν έγινε. Πάντως η η-ιστορία δείχνει ότι μεγάλη επέκταση κρατών εναντίον αποφασισμένων αντιπάλων δεν κρατάει πολύ. Επιπλέον το ψυχολογικό αποτέλεσμα θα ήταν μεγαλύτερο σε έναν αντίπαλο με τη σιγουριά του νικητή.

Θα μου πείτε αν δεν είχε προλάβει η Βουλγαρία να ελευθερωθεί και να μας κάνει ΝΕ πριν την κάνουν οι Τούρκοι θα τα είχαμε καταφέρει. Σωστό και αυτό αλλά κάτι ξέφυγε.

Σήμερα χάσαμε την Μακεδονία με κατεβασμένα χέρια, το ότι κάποιοι πολέμησαν με ότι είχαν στην κάτω Αίγυπτο δε σημαίνει πως "τα κράταγαν" για να πάρουν κανα μεταλλιάκι, η LADY αν ήθελε θα έπαιρνε 21 ΒΗ και 5 CH δώρο αντι να τα ρίξει Αίγυπτο. Σημαίνει απλά πως είχαν μια άλλη στρατηγική άποψη και πως πίστεψαν σε αυτή.
Τα σχόλια τύπου "το τάδε ΜU είναι άφαντο σήμερα", "δε ρίχνετε τίποτα σήμερα" πάλι είναι άτοπα γιατί τί να ρίξουν αφού τα έχουν ρίξει όλα? κάποιοι χάλασαν και εταιρίες για να ρίξουν Μακεδονία.
Δυστυχώς δεν υπάρχει τρόπος να πεις ότι εγώ ρίχνω σωστά και εσύ λάθος, πολύ ζημιά πήγε χθες υπερ των Σκοπίων για να καταφέρει να τους ανοίξει ΝΕ ή Γαλλία ήταν λάθος? ζημιά πήγε υπέρ της ρωσσίας ήταν λάθος? Ο καθένας χρησιμοποιεί τη ζημία που διαθέτει (καθώς και το μυαλό) όπου αυτός θέλει και αφού είναι δικοί του οι πόροι (εικονικοί ή πραγματικοί) κανείς δεν μπορεί να του πει αν κάνει σωστά ή λάθος.
Το μόνο που μπορεί να διοχετεύσει σωστά τη ζημιά είναι η σωστή οργάνωση, η απόλυτη εμπιστοσύνη στους αρχηγούς, η πίστη στον κοινό στόχο και η ομόνοια.
Κάποιος που λοιδορεί κάποιον για το damage που κάνει ή δεν κάνει, αυτός έχει το πρόβλημα.

Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο δε νομίζω ότι έχουν χαθεί όλα και πως πρέπει να τα μαζέψουμε και να φύγουμε. Με κοινό αγώνα και σωστό σχεδιασμό μπορούμε να πετύχουμε πολλά.

[ΣΗΜ1]: To σχέδιο όταν αποφασιστεί πρέπει να τηρείται μέχρι τέλους εκτός και αν φτάσει σε κάποια προκαθορισμένα σημεία καμπής όπου και ακολουθούνται τα εναλλακτικά σχέδια. Δεν αλλάζει στην πορεία και με προχειρότητα.
[ΣΗΜ2]: Εμένα προσωπικά η στάση της Τουρκίας να περιμένει να μας τελειώσουν οι Βούλγαροι και να επιτεθεί μετά δε μου άρεσε, εκτός και αν είναι κάποιο διασυμμαχικό σχέδιο που δεν μπορώ να καταλάβω.

Αποφασιστική μάχη είναι η μάχη στην οποία ο νικητής κάμπτει τη θέληση συνέχισης του αγώνα του ηττημένου, οποιαδήποτε άλλη μάχη απλά παρατείνει τον αγώνα μεταξύ των 2 εμπλεκομένων.

Σημαντικό ρόλο παίζουν τα κίνητρα που έχουν οι εμπλεκόμενοι ξεκινώντας τον πόλεμο. Όσο πιο καθαρά είναι τόσο πιο σαφής θα είναι ο στόχος τους και πιο δυνατή η θέληση τους για συνέχιση του αγώνα. Κίνητρα μπορεί να είναι η διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας, η τιμωρία του αντιπάλου ή ακόμα και η ίδια η επιβίωση.