EΠIΛOΓEΣ

Day 1,838, 05:15 • Published in Greece Greece • by i0nJ
επιλογή
ουσ θ επιλογή [epilo'ʝi]
1 προτίμηση προσώπου ή πράγματος
η επιλογή military unit
η επιλογή κόμματος
η επιλογή φίλων
2 δυνατότητα
Δεν έχεις επιλογή.


Το συγκεκριμένο παιχνίδι, όπως και όλα τα υπόλοιπα που παίζαμε απο μικρά παιδιά, έχουν κανόνες. Από μικροί λοιπόν γνωρίζαμε πως για να μην τσακωθούμε με τους φίλους μας, θα έπρεπε να ακολουθήσουμε τους κανόνες. Βλέπετε, όταν κάποιος πιανόταν να «κλέβει» με οποιοδήποτε τρόπο, ξεσηκώνονταν όλοι και τελικά τον περιθωριοποιούσαν. Ο «περιθωριοποιημένος» γινόταν συνάμα επικίνδυνος στα μάτια των μικρών παιδιων. Το παιδί εκείνο, δεν είχε λόγο να βγει να πει πως τον αδικούσαν, γιατί ήξερε πως η τότε επιλογή του είχε προκαλέσει τη συγκεκριμένη συμπεριφορά.

Ωστόσο μεγαλώνοντας, το παιδί που κάποτε είχε κλέψει σε μια παρτίδα παιχνιδιού -δίχως να σκεφτεί τις συνέπειες, είχε γίνει πιο δίκαιος και σωστός από οποιονδήποτε άλλον. Πλέον στα παιχνίδια που έπαιζε, τηρούσε όλους τους κανόνες και οι άλλοι χαίρονταν να παίζουν μαζί του. Αυτό γινόταν βέβαια μέχρι τη στιγμή που διαπιστώθηκε ότι σε μια παρτίδα έκλεψε κάποιος. Όπως ήταν φυσικό, όλοι γύρισαν το βλέμμα τους σε εκείνο το παιδί που πρώτο τους είχε δείξει τι σημαίνει «κλεψιά», πολλά χρόνια πριν. Ξέχασαν με μιας όλα εκείνα τα χρόνια που τηρούσε τους κανόνες και την εμπιστοσύνη που είχαν αναπτύξει στο πρόσωπό του..

Για όλους εκείνους, το παιδί αυτό ήταν πλέον ένας ξένος που είχε κάνει λάθος επιλογές. Απορούσαν πως μπορεί να τους είχε προδώσει για ακόμη μια φορά. Ο φερόμενος ως «κλέφτης» αποφάσισε να απομακρυνθεί από όλους, δίχως να πει μια λέξη. Ωστόσο, αυτή τη φορά είχε κάθε λόγο να βγει και να πει πως τον αδικούσαν και ότι έβγαλαν τόσο γρήγορα συμπεράσματα χωρίς να γνωρίζουν, αλλά η επιλογή του ήταν μια. Σιώπησε. Δεν θέλησε να τους πει πόσο λάθος ήταν και πως κάποτε θα το πλήρωναν. Επέλεξε να μην προδώσει το πραγματικό άτομο που δεν τήρησε τους κανόνες τους παιχνιδιού και έφυγε χωρίς να τους ξαναμιλήσει. Είχε πληρώσει το τίμημα δεύτερη φορά , δίχως ουσιαστικά να φταίει.
Για αυτόν είχε κάνει τη σωστή επιλογή (που δεν μίλησε). Αντίθετα, οι άλλοι μετά από καιρό βρήκαν λάθος την επιλογή του, μα δεν κοίταξαν να βρουν το λάθος στην δική τους επιλογή.


Οι επιλογές είναι παντού.
Ακόμα και εδώ μέσα, από την πρώτη κιόλας στιγμή που συνδέεσαι, οι κανόνες του παιχνιδιού σε καλούν να επιλέξεις απο μια γκαμα κομμάτων, mu αλλά και ατόμων. Ο καθένας κάνει τις δικές του επιλογές σύμφωνα με τις πεποιθήσεις, τα ιδανικά,τα γούστα του και τη διάθεση του.

Ό,τι δικαίωμα έχεις εσύ να κάνεις τις επιλογές σου, άλλες τόσες έχουν και οι άλλοι. Το ότι κάποιος κάνει μια επιλογή, δεν σημαίνει πως είναι απαραίτητα και λάθος. Το πόσο λάθος είναι μια επιλογή είναι (συνήθως) υποκειμενικό. Και συνήθως διαλέγουμε να κρίνουμε τις επιλογές των άλλων παρά τις δικές μας..

Επιλέγεις να παίζεις το παιχνίδι ή να σε παίζει εκείνο;
Επιλέγεις να σβήνεις φίλους ή να τη κάνεις νεκροταφείο τη friendlist σου;
Επιλέγεις να βρίζεις ή να μιλάς πολιτισμένα;
Επιλέγεις να μιλάς σε όλους ή σε λίγους;
Επιλέγεις να βάζεις λεφτά ή όχι;
... κ.ο.κ

Και τελος...
Επιλέγεις να πιστεύεις σε ψέματα ή αναζητάς την αλήθεια;

Λένε πως.. Ένα ψεμα ειπωμένο πολλές φορές γίνεται αλήθεια
Άμα σου αρέσει το ψέμα, τότε ναι, ισχύει. Ευτυχώς όμως, σε εμένα και σε κάποιους άλλους δεν άρεσαν ποτέ τα ψέματα.

Έχουμε επιλέξει και αγαπάμε την αλήθεια!




Ευχαριστώ όσους κάθησαν να το διαβάσουν
❤


ΕΠΙΛΟΓΕΣ
http://www.erepublik.com/en/article/-2167400/1/20