Εσύ το κάνεις?

Day 1,655, 05:56 • Published in Greece Greece • by i0nJ

Ο ΟΗΕ το 1995 καθιέρωσε τη Παγκόσμια Μέρα Ανεκτικότητας και τη γιορτάζει κάθε χρόνο στις 16 Νοεμβρίου. Ούτε και εγώ το ήξερα, μην ανησυχείς. Αυτή η γιορτή είχε και έχει ως απώτερο σκοπό την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για την αποδοχή του διαφορετικού στις ανθρώπινες σχέσεις.

Μέσα από την ιστορία συνειδητοποιούμε πως η κουλτούρα της ανεκτικότητας είναι το πιο ισχυρό αντίδοτο στον πόλεμο, τη βία, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό, τον ρατσισμό, τις διακρίσεις και τέλος τον κοινωνικό αποκλεισμό.




Είμαστε όλοι μεταξύ μας τόσο διαφορετικοί –το βλέπουμε καθημερινά IRL και in Game, καλούμαστε όμως να συνυπάρξουμε και ακόμα χειρότερα να συνεννοηθούμε..

Μάλλον δεν είχα με τι να απασχολήσω το μυαλό μου και οι σκέψεις μου γύρω από το θέμα έγιναν ολοένα και πολύπλοκες.Υπάρχουν φορές που απορώ με τον εαυτό μου αλλά και τις επιλογές μου. Λέω επιλογές, γιατί επιλογή μου είναι να ανέχομαι ανθρώπους και καταστάσεις που τελικά δεν με ωφελούν σε τίποτα. Θέλησα να ξετυλίξω αυτό το άχαρο κουβάρι και για αυτόν το λόγο το πάω λίγο πιο πέρα, ίσα ίσα για να το φέρω στα μέτρα μου.

Βλέπετε, πολλοί σοφοί πριν από μένα –βεβαίως βεβαίως, είχαν τοποθετηθεί πάνω σε αυτό και κάποιες πάρα πολύ γνωστές ιδέες είχαν ειπωθεί γύρω από την σημασία της ανεκτικότητας και της ανοχής.



Ανεκτικός είναι εκείνος που δεν έχει τόλμη να κατακρίνει λέει ο Maupassant

Ίσως και εγώ να μην έχω την απαραίτητη τόλμη πάντα αλλά με κουράζουν πλέον οι εντάσεις και βαριέμαι τις προστριβές. Υπάρχουν όμως και εκείνες οι φορές που δεν μπορώ να ξέρω τι θα επακολουθήσει και ούτε και θέλω να μάθω και το αποφεύγω όσο μπορώ.


Άλλοι βέβαια όταν τοποθετούνται στο θέμα ανεκτικότητας υποστηρίζουν πως
η ανεκτικότητα είναι η άλλη ονομασία της αδιαφορίας(Maugham William Somerse), άλλοι πως η ανεκτικότητα είναι μια ευγενικη μορφή αδιαφορίας, άλλοι ότι είναι ευγενέστερη από τη δύναμη κι υπάρχουν κι εκείνοι που θεωρούν πως η ανεκτικότητα είναι το υψηλότερο αποτέλεσμα της εκπαίδευσης(Helen Keller) .


Κάποιος πάλι μου μίλησε για την έννοια της διπλωματίας μέσα από την ανεκτικότητα, κάτι που συνδύασα αμέσως στο μυαλό μου με τα λόγια της Helen Keller και μπορώ να πω πως εντυπωσιάστηκα καθώς δεν είχα κατανοήσει πλήρως τι μπορεί να εννοεί. Ίσως η διπλωματία να είναι εκείνο που μόνο μέσα από κατάλληλη εκπαίδευση μπορείς να αποκτήσεις.


Αυτό που μπορώ να ασπαστώ πλήρως ως άτομο είναι κάτι πιο γενικό και έχει ειπωθεί από τον Bourget... Υπάρχει οπωσδήποτε ένα όριο για την ανεκτικότητα

Και άμα το καλοσκεφτείς θα δεις και εσύ πως μέχρι ένα σημείο αντέχεις. Και άμα το ξανασκεφτείς θα δεις πως και όσο μεγαλώνεις τόσα περισσότερα μπορείς να ανεχτείς και να αντέξεις πράγματα που ίσως στα 20 σου μόνο "έκρηξη" θα μπορούσαν να σου προκαλέσουν.

Εσύ το κάνεις;

Και άμα έχεις ανεχτεί και εσύ πρόσωπα και καταστάσεις θα έχεις διαπιστώσει και το παρακάτω.. Όσες φορές και να πεις "πάει τελείωσε αυτό ήταν" θα γυρίσεις πάλι κάποια στιγμή στα ίδια και θα αναρωτιέσαι τι έκανες λάθος. Το λάθος είναι που θελήσαμε, εσύ και εγώ να ανεχτούμε και να δώσουμε ευκαιρίες. Δεν λέω πως είναι κακό να δίνεις ευκαιρίες σε ανθρώπους απλά θα πρέπει να γνωρίζεις που είναι καλό να φτάσεις και να κρίνεις κατά πόσο οι άλλοι μπορεί να εκτιμήσουν κάτι τέτοιο.



Έτσι λοιπόν άμα με βλέπεις να μην μιλάω, είναι επειδή δεν βρίσκω νοημα να το κάνω. Άμα όμως δεν υπάρχει άλλο περιθώριο "ανεκτικότητας", θα το καταλάβεις!


Και άμα κάθησες να το διαβάσεις όλο τότε αξίζεις τη συμπάθεια μου
Vote & Sub ❤ μην τα πάρω


Εσύ το κάνεις;
http://www.erepublik.com/en/article/--2049357/1/20