Ανταρτ&omicro n;πόλεμο&si gmaf; [GR]

Day 1,331, 09:02 • Published in Spain Greece • by Nihilio

articulo se referia a los griegos

Το να κάνω άρθρα για το πολεμικό τμήμα του παιχνιδιού είναι μάλλον σπάνιο. Ουδέποτε είχα ασχοληθεί σε τόσο βάθος με το κομμάτι αυτό, όχι τουλάχιστον όσο με το πολιτικό και το οικονομικό.

Ανταρτοπόλεμος είναι "ένα είδος ένοπλης αντιπαράθεσης που υιοθετείται συνήθως από επαναστάτες ή από πολίτες που αντιστέκονται σε μια δικτατορική κυβέρνηση ή μια δύναμη κατοχής ή δρουν συμπληρωματικά ως προς τον τακτικό στρατό σε ένα γενικευμένο πόλεμο. Σκοπός, είναι η ανατροπή μίας κυβέρνησης ή κάποια εσωτερική πολιτική αλλαγή (συνήθως αλλαγή εξουσίας). Αυτή η μορφή του πόλεμου επιλέγεται όταν οι ανθρώπινοι και υλικοί πόροι δεν είναι αρκετοί, και όταν οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες για τον σχηματισμό ενός τακτικού στρατού. Πολλές φορές μονάδες του τακτικού στρατού μετασχηματίζονται σε αντάρτικες ομάδες για δράση σε περιοχές όπου τον έλεγχο έχει ο αντίπαλος. Ο ανταρτοπόλεμος βασίζεται σε ένα σύνολο τακτικών, μεταξύ των οποίων είναι οι αιφνιδιαστικές επιθέσεις, ενέδρες, σαμποτάζ, απόκρυψη των δυνάμεων και αποφυγή κάθε περιττής επαφής με τον αντίπαλο που δεν θα μπορούσε να φέρει νίκη με πρακτικά οφέλη και χωρίς σημαντικές απώλειες." (από τη βικιπαίδεια )

Αν αναρρωτιέστε που κολλάει αυτό, σκεφτείτε την εξής κατάσταση: μία υπερδύναμη έχει κατακτήσει μία χώρα και η απελευθέρωση δε φαίνεται να έρχεται. Οι τακτικές του τακτικού πολέμου, με εκστρατείες, επίσημες εντολές και σειρές μαχών φαίνονται να μην αποδίδουν. Η βικιπαίδεια συνεχίζει λέγοντας: "Χαρακτηριστικό του ανταρτοπόλεμου είναι το ευμετάβλητο και η ελαστικότητα των τακτικών του. Θεμέλιο είναι η κινητικότητα: γρήγορες κινήσεις και αλλαγές θέσεων για αποφυγή περικύκλωσης ή πραγματοποίηση αντικύκλωσης... Οι αντάρτες επιλέγουν πάντα απροσπέλαστα σημεία και περιοχές όπου έχουν πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου, εξαπολύουν αιφνιδιαστικές επιθέσεις, και προτιμούν την υποχώρηση αντί της εμμονής για διατήρηση κάποιων θέσεων όταν η κατάσταση γι’αυτούς δεν είναι πλεονεκτική."

Με άλλα λόγια, στον e-ανταρτοπόλεμο χρειάζεται έξυπνο παιχνίδι με σκοπό την εξάντληση του αντιπάλου (που παίζει με τακτικό στρατό). Κάποιες μάχες που δεν κερδίζονται πρέπει να αφεθούν. Κάποιες μάχες που είναι στο όριο πρέπει να δεχτούν βοήθεια για να πιέσουν τον αντίπαλο να ξοδέψει εκεί πόρους. Μάχες που είναι στο 60% δε χρειάζονται κι άλλο τείχος, αν ο αντίπαλος δεν κατεβάζει σοβαρά damage. Στον πόλεμο αυτό δεν παίζουμε μόνοι μας και πρέπει να δούμε και την ευρύτερη εικόνα και να οργανωθούμε κατάλληλα.

Just some food for thought. 😉