دلایلی که باید هنوز تحت سلطه بمانیم!

Day 2,276, 09:20 • Published in Iran Iran • by Cyrus_Great

به نام خدایی که در همین نزدیکیست.

از تازه واردی که بعد از یاد گرفتن ورک و ترین دنبال کشورش میگرده تا قدیمی ترین هامون یه دغده ی مشترک داریم اونم ازاد سازی ایرانه. اما دلایلی وجود داره که هنوز باید تحت سلطه بمونیم.

مقدمه ی آزاد سازی مناطق، اطمینان از توانایی نگهداری اون مطقست. با شرایط حال ایران، بعد از آزاد سازی چند راه پیش روی ماست:

1-بعد از آزاد سازی کل مناطق ایران، پیشروی در خاک عربستان و ترکیه ادامه پیدا کنه و ترکیه به طور کلی حذف بشه، و با جنگیدن در انقلاب های ترکها جلوی آزاد سازی ترکیه گرفته بشه.
اگر تو دلتون قدر 2% هم به انجام این پلن امید داشته باشید دو حالت داره:یا تازه کارید و یا متوهم!

2- بعد از آزاد سازی کل مناطق ایران اعلام صلح بشه. اتفاقی که دوران مهدی افتاد و ترکیه قبول نکرد.شک نداشته باشید این اتفاق نمیفته چون اینجا یک موضوع واضح وجود داره: قدرت!
حتی اگر یک بار به بخش "قهرمانان هفتگی" که نمادش کنار نماد "آلرت" وجود داره سر زده باشید شکی توی این قضیه ندارید که ترکیه حد اقل 2.5 برابر ما توان نظامی داره.

پس اتفاقی که میفته بستن یک پیمان ترکمانچای هست. پیمانی که در بهترین حالت با دادن سه شهر از ایران به ترکیه و گرفتن اجاره ی ماهانه حد اکثر 300 گلدی ودر ازاش آزاد بودن بقیه ی مناطق ایران همراه هست.
اما اگر ترکیه حاضر به پذیرفتن همچین پیمانی بود آخرین حمله ی ترکیه به ایران چرا انجام شد؟

3- آزاد سازی دو منطقه و حمله ی هوایی به نقطه ای دور از دسترس ترکیه.

4-آزاد سازی کمتر از یک هفته ای ایران و اشغال دوباره به وسیله ی ترکیه. یا به عبارتی "حماقت"!


توی اکثر نظرات یک موضوع مشترک وجود داره و اون هم تن ندادن به صلح هست. پس با این حساب دو راه جلو ما میمونه. راه اول حذف دوباره و راه دوم حمله ی هوایی.

اما چرا باید هنوز تحت سلطه بمونیم؟

با شرایط فعلی اتحاد ها و منطقه قطعا پشتوانه ی ترکیه خیلی بیشتر از ماست.
آزاد سازی بی هوای مناطق ایران چه سودی برای ما داره؟ از نظر من نه تنها سود نداره بلکه ضرر هایی داره که جبرانش ماه ها طول میکشه.

اشتباه اول در آزاد سازی: در بهترین صورت اگر یکی از شهر های ایران آزاد بشه بدون شک در کمتر از دو روز یک جنگ ما تبدیل به دو جنگ میشه. یک انقلاب و یک نچرال انمی!
اما فایده ی نچرال انمی برای ما و ترکیه برابره؟ نه اصلا!
خودتون بهتر میدونید که درصد زیادی از تانکهامون از ایران رفتن و ملیت عوض کردن. الان 12 روز به انتخابات مجلس مونده.
حد اقل 12 روز برای گرفتن سیتیزنشیپ ایران برای تانک های ایرانی و معنیش کاملا مشخصه
از دست دادن10% دمیج اضافه ی ایران و در شرایطی که مشکلی برای ترکیه وجود نداره!
و اگر حساب کنید برای تعداد بالا 10% دمیج اضافه، هزینه ی خیلی زیادی رو برای ایران خواهد داشت.

اشتباه دوم: نزدیک سه ماه هست که ایران تسخیر شده. سه ماه صبر نتیجش ضریب 1.75 برابری توی انقلاب ها و جنگ هارو داره. اما نتیجه ی صبر این سه ماه میتونه در کمتر از یک روز از بین بره
شهر آزاد بشه و با نچرال ترکیه دوباره به ترکیه پس داده بشه! این اتفاق اصلا بعید نیست. و از بین بردن صبر سه ماهه از نظر من حرکت نابخشودنی ای هست.

اشتباه سوم: بازپس گیری ایران به چه قیمتی؟
درست که ترکیه درگیر جنگ اتحاد هاست ولی تا کی؟ تا وقتی که وارد خاکشون بشیم؟ تا وقتی که ایران رو فقط آزاد کنیم؟ تا وقتی که عربستان رو از چنگشون در بیاریم؟
کاملا واضحه که در بهترین حالت ترکیه دو جنگ رو برای اتحاد بجنگه و بعدش قطعا برمیگرده به جبهه های خودش
اما تنها برنمیگرده! قطعا کشورهای اتحاد جدید هم همراهش داره.

قیمت بازپس گیری مناطق ایران فرستادن دیو سه ای ها به دیو چهار.
دیو دویی ها به دیو سه.
و دیو یکی ها به دیو دو هست.
در صورتی که جز اسم از بیبی بوم فعلا شاهد چیزی نبودیم!البته منظورم انتقاد از دولت الان و قبلی و قبلی ها نیست. شرایط حال حاضرمونه که باید با چشم باز ببینیمش!
پس جایگزینی برای دیو یک وجود داره؟

اشتباه چهارم: الان زمانی برای عوض کردن ذهنیت هاست. ذهنیتی که ایرانی رو خودخواهی تصور میکنه که اتحاد رو به شکل یک کمک دمیجی میبینه و حاضر نیست برای هیچ کشوری آستین بالا بزنه و وارد جنگ بشه. به جای آزاد سازی ایران ایجاد متحد و حمایت از اونها میتونه نتیجه ی خیلی بهتر و پشتوانه ای برای آیندمون باشه.موضعمون رو مشخص کنیم.

پس وارد گزینه ی آخر میشیم
حمله ی هوایی
از هزینه ی هنگفتش که بگذریم، در کل حمله ی هوایی مثل یه زمین صافی میمونه که تهش یه دره ی عمیقه.
با شرایط امتیاز اراده حد اکثر زمانی که میتونیم توی منطقه ی دیگه ای دوام بیاریم 4 ماه هست و تهش هزینه ی سنگینی داره که منجر به حذف از اون منطقه میشه.
یادم نمیره 4 ماه پیش رو که خیلی از دوستان حاضر به جنگ تفریحی و رفتن به ژاپن بودن ولی حاضر به تعویض پایتخت نبودن.
اینجا هم دوباره به همون مسئله برمیخوریم.

خاک دومی رو به خاک ایران ترجیح میدید؟





دلایلی که باید هنوز تحت سلطه بمانیم!
http://www.erepublik.com/fa/article/-1-2373150/1/20