Stosunki polsko - białoruskie [PL] + [RUS], wydanie 46

Day 1,335, 05:22 • Published in Poland Georgia • by mpakosh

Wydanie nr 46, 1335 dzień
Издание № 46, 1335 день

[PL]

TYTUŁEM WSTĘPU

Ostatnio coraz częściej trafiamy w mediach na problem stosunków polsko – białoruskich . Toczącą się rozgrywkę już powoli można nazywać batalią z udziałem coraz cięższych dział, niestety... Problem pojawił się tuż po dodaniu Białorusi na mapę, gdy hordy Polaków, pod pretekstem rosyjskiego pTO przekroczyło wschodnią granicę. Jak wiadomo po wielu perypetiach Białoruś stała się mniej więcej niepodległym państwem aż do agresji ABC. Wywalczyli to sobie, mieli na tyle samozaparcia i chęci oraz wiary, że uda im się wyrwać z okowów, że w końcu się im udało. Wiele jest nienawiści i pamięci krzywd wyrządzonych przez Polaków nie tak dawno. Nie można jednak zapominać o tym, jak w RL wszyscy razem byliśmy blisko, że stanowiliśmy prawie jedność. Tu nie chodzi o to że naród białoruski jest wrogi czy prorosyjski czy nawet antybałtycki. Może na pozór tak jest, ale szczerze wierzę że jeśli tylko pomożemy i damy im szansę staną się narodem przyjacielskim, pełnym chęci do zmian na lepsze. Wystarczy tylko dać im szansę. Gdybyśmy więc pokusili się o porównanie obecnego etapu stosunków pomiędzy krajami ze stanem chociażby sprzed kilku miesięcy (gdy obejmowałem ambasadę w Mińsku i wnikałem w tajniki polityki w tej części Europy), widać wyraźnie, że obok wciąż istniejących silnych wyładowań elektrycznych, pojawił się też normalny i bardzo potrzebny w relacjach sąsiedzkich "pierwszy stopień zasilania". Czy ostatnie napięcia wokół negocjacji Białoruś – Polska – ABC zburzą taką normalizację, zależy w tej chwili przede wszystkim od strategii przyjętej przez polskie władze.



W MEANDRACH NARODOWOŚCIOWYCH

Polska była jednym z państw, które ruszyły na pTO Białorusi. Nieuznanie białoruskiej podmiotowości pod zarzutem, iż „na Białorusi nie ma internetu”, stało się wówczas wyrazem szerszej tendencji reprezentowanej przez polską dyplomację na kierunku wschodnim, opierającej się na przeciwdziałaniu wszystkiemu, co rosyjskie. Powyższe założenie teoretyczne, zbudowane w głównych betonowych mózgach analitycznych i na łamach mediów zderzyło się z realną i skomplikowaną strukturą społeczną Białorusi. Większa część polskich elit nie mogła (lub raczej nie chciała) przyjąć do wiadomości prostej prawdy. W takiej bardzo jednostronnej ocenie naszych wschodnich sąsiadów zwyczajnie nie mieściło się stwierdzenie faktu, że większość mieszkańców młodego białoruskiego państwa to jednak Białorusini, mówiący po rosyjsku. Wielu zadeklarowanym zwolennikom „powstrzymania ekspansji rosyjskiej” takie stwierdzenie wyda się wręcz obrazoburcze, ale z pewnością dobrze ilustruje odmienność realnych dążeń większości Białorusinów od ich polskiej projekcji.



CZASY SIĘ ZMIENIŁY CZY STARE SCHEMATY?

Minęło wiele miesięcy, a "kraj bez internetu" jednak nie został wchłonięty przez wschodniego sąsiada. Białoruś zręcznie harcowała w relacjach z Rosją, nie rezygnując jednocześnie z ożywionych relacji z innymi państwami. Dziś białoruscy politycy opracowali długofalową strategię rozwoju kraju, w której podkreślili konieczność ścisłej integracji z Polską, jak również Czechosłowacją czy Ukrainą. Pierwszy znaczący sygnał dotyczący normalizacji relacji z Białorusią został wysłany przez obietnicę pośrednictwa w negocjacjach z ABC. Później także spróbowano nacisnąć na ostatnie, aby łaskawie chcieli oddać jeden region. Jeszcze na krótko przed odejściem poprzedniej ekipy rządowej, stosunki te były głęboko neutralne. Jednocześnie, za czasów poprzedniego rządu, ze strony dyplomacji białoruskiej uwidoczniła się zwiększona aktywność w celu doprowadzenia do spotkań na szczeblu ministerialnym. Zabiegi te, w których główną rolę odgrywał poprzedni prezydent Białorusi Hyena Black, skoncentrowane były głównie na nawiązaniu dialogu.



SZANSA NA NOWY ROZDIZAŁ

Zmiana ekipy rządzącej spotkała się z pozytywnymi ocenami władz w Mińsku. Wydaje się, iż w polskim społeczeństwie możemy obecnie wyróżnić podziały w kwestii strategii wobec Białorusi. Część opowiada się za znacznym zaktywizowaniem wzajemnych relacji. Postawę życzliwej i dyplomatycznej ostrożności, lecz skłaniającą się ku neutralności reprezentują ManiekM i jego MSZ. Duża jednak jest grupa pozostająca niechętna zbliżeniu, co szczególnie uwidoczniło się przy ostatnich wydarzeniach wokół proponowanego sojuszu.

Doszliśmy w końcu do meritium sprawy. Jakie moim zdaniem należałoby podjąć kroki, aby problem ten nie zniszczył rodzącego się w sporych bólach i bardzo delikatnego procesu normalizacji sąsiedzkich relacji? Odpowiedź brzmi po pierwsze: dla dialogu z Białorusią nie ma alternatywy - spotkania z białoruskim kierownictwem z pewnością są krokami w pozytywnym kierunku. Żałować należy, że nie doszło do bezpośredniej rozmowy Khere z przywództwem Białorusi. Po drugie Polska powinna szanować suwerenność Białorusi i ogólnie sprzyjać jej. Z punktu widzenia kanałów rządowych, z pewnością najlepszą opcją byłoby istnienie Białorusi, będącej wiarygodnym i przewidywalnym partnerem. Czy będzie to jednak perspektywa możliwa do przyjęcia przez obecny rząd wydaje się niestety wątpliwe. Tak czy inaczej, los normalizacji stosunków polsko – białoruskich nie może zależeć od kaprysów ABC (nie cieszącego się poparciem wszystkich Polaków). Warto, abyśmy na ołtarzu gier politycznych nie destabilizowali sytuacji wewnętrznej naszego otwierającego się na współpracę sąsiada i uratowali proces dobrosąsiedzkiego pojednania.

LITERATURA PRZEDMIOTU

Historia pTO Białorusi w wykonaniu Kamikaze muru
mpakosh o białoruskich dążeniach
4Fakir o problemie bytności proONE i przewrotności ABC
Artykuł Loki Gods о zdradzie - tylko z guglem
Artykuł CP Łotwy kalvis3 o akcji polskiej dyplomacji - tylko gugl

P.S. Zapraszam wszystkich chętnych do pomocy naszym przyjaciołom oraz dziękuję wszystkim tym, którzy już się udzielili (szczególnie POG, PERUN, BLUEROSE i inni).


Kącik erotomana

[RUS]

НАЧАЛО

В последнее время мы все чаще встречаем в прессе проблему отношений Беларуси с Польшей. Эту игру мы можем назвать уже баталией с вытягиванием за каждым разом все крупнейших пушек, к сожалению… Проблема появилась сразу же после добавления Беларуси на карту, когда толпы поляков под оправданием российского пТО, пересекли восточную границу. Как известно после многих приключений Беларусь все таки стала более – менее независимым государством аж до агрессии АБЦ. Они сами это получили, у них было столько терпения и веры что у них получится вырваться из оков, что им это удалось. Существует много ненависти и памяти кривд, осуществленных поляками не так давно. Не можем однако забывать о том как в РЛ мы все были близки и были даже одним целым. Здесь не идет речь о том, что белорусский народ является вражеским либо про - российским либо даже анти - балтийским. Может так казатся, но я искренне верю, что если мы поможем и дадим им шанс то они станут дружественным народом, полным стремления изменений к лучшему. Достаточно только дать им шанс. Если б мы попробовали сравнить сегодняшний этап отношений между странами хотя бы с состоянием несколько месяцев назад (когда я начинал свою карьеру посла в Минске и вникал в подробности политики в этой части Европы), мы можем заметить, что кроме еще существующих сильных электрических напряжений появился также нормальный и необходимый в соседских отношениях «первый уровень питания». Или последние напряжения вокруг переговоров Беларусь – Польша – АБЦ разрушат нормализацию отношений, зависит в данный момент прежде всего от стратегии польских властей.



В МЕАНДРАХ НАРОДА
Польша была одним из государств, которые решили заТОшить Беларусь. Непризнание субъективности Беларуси под упреком, что «в Беларуси нет интернета», было выражением более широкой стратегии польской дипломатии в восточном направлении, основывавшейся на противодействии всему, что русское. Выше изложенная теория, основана в бетонных мозгах польских аналитиков и в прессе, столкнулась с реальной структурой общества Беларуси. Большая часть польских элит не могла (или более подходящее будет - не хотела) принять в сведения простой правды. В такой очень односторонней оценке восточных соседей не помещался факт, что большинство жителей молодого белорусского государства говорит на русском. Многим сторонникам «сдерживания российской экспансии» такой факт неприемлем, но он отображает различности между стремлениями обычных белорусов от их польской проекции.



ВРЕМЕНА ИЗМЕНИЛИСЬ ИЛИ СТАРЫЕ СХЕМЫ?

Прошло много месяцев, а «страна без интернета» однако не поглощена восточным соседом. Беларусь умело гарцевала в отношениях с Россией, не оставляя одновременно позади отношения с другими странами. Сегодня белорусские политики разработали стратегию, в которой подчеркивают необходимость интеграции с Польшей, но также и с Чехословакией или Украиной. Первый значительный сигнал касающийся нормализации отношений был выслан обещанием посредничества в переговорах с АБЦ. Потом попробовано нажать на последних, чтоб те отдали один регион. Еще недолго перед уходом последнего правительства эти отношения были глубоко нейтральны. Одновременно еще за предыдущего правительства со стороны белорусской дипломатии замечалась увеличенная активность с целью привести к ряду разговоров на уровне министерств. Эти стремления, в которых главную роль играл бывший (уже) президент Беларуси Hyena Black, концентрировались главным образом на установлении диалога.



ШАНС НА НОВЫЙ РАЗДЕЛ

Новое правительство встретилось с позитивными оценками белорусской политики. Кажется в польском обществе мы можем отметить разные взгляды касательно Беларуси. Часть высказывается за значительной активизацией взаимоотношений. Доброжелательность и дипломатическую осторожность, однако с уклоном к нейтральным отношением, кажется показывать МанекМ и его МИД. Однако большая также группа тех, кто неохотно смотрит в сторону Беларуси, что мы могли заметить при обсуждении МПП.

Здесь мы подошли к самому важному. Какие шаги должна Польша предпринять чтоб эта проблема не разрушила рождающегося в боли и очень деликатного процесса нормализации отношений? Ответ таков во первых: для диалога нет альтернативы - встречи с белорусами с уверенностью можно сказать были позитивными событиями. Жаль, однако что не дошло до прямого разговора президента Польши Кхере с руководством Беларуси. Во вторых: Польша должна уважать независимость Беларуси и вообще благоприятствовать этому. С точки зрения правительственных каналов можно с уверенностью сказать, что лучшим из решений было бы существование Беларуси как вероятного и предвиденного партнера. Будет ли это перспектива возможная к принятию текущим правительством кажется, к сожалению, сомнительным. Так или иначе, судьба нормализации отношений польско - белорусских отношений не может зависеть от капризов АБЦ (которого существование поддерживают далеко не все поляки). Важно, чтоб на алтаре политических игр не дестабилизировали внутренней ситуации нашего открывающегося на сотрудничество соседа и спасли процесс добрососедского примирения.

ЛИТЕРАТУРА (НЕКОТРАЯ ТОЛЬКО С ГУГЛОМ)

История пТО Беларуси в исполнении Kamikaze muru
mpakosh o белорусских стремлениях
4Fakir o проблеме бытия проОНЕ и коварстве АБЦ
Статья Loki Gods о предательстве
Статья CP Латвии kalvis3 o деятельности польской дипломатии

P.S. Приглашаю всех в помощь сюда


Уголок эротомана







Na apel Ministerstwa Edukacji Narodowej zachęcam wszystkich do subskrybowania gazet państwowych:









Zapraszam do umieszczania reklam za drobną opłatą (cena do ugadania) lub proponuję barter.