e-death

Day 2,135, 03:14 • Published in Greece Greece • by Pasok na goustaroume

Στον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, υπήρχε ένα γλυπτό του θεού Θανάτου (υιού του Ερέβους και της Νύχτας), που σύμφωνα με τον Ησίοδο (Θεογονία) ήταν μισητός στους ανθρώπους, σε αντίθεση με τους αδελφούς του Ύπνο, Μορφέα, Φοβήτορα και Φάντασο. Ήταν τόσο μισητός, που οι άνθρωποι δεν τον λάτρευαν και ο ίδιος δεν ήθελε ναούς, βωμούς και θυσίες… Μοναχικός, σκληρός και απότομος, τόσο ώστε να χαρακτηριστεί «άκαρδος» και «άσπλαχνος» σχεδόν από όλους. Ωστόσο αρκετοί τραγωδοί τον εξύμνησαν και τον παρουσίασαν σαν άρχοντα στο βασίλειο των νεκρών ή σαν γιατρό που συνόδευε στο βασίλειό του τους πάσχοντες από ανίατες ασθένειες.
Γιατί όμως οι Αρχαίοι Έλληνες έφτασαν στο σημείο να ταυτίσουν το θάνατο με θεότητα; Γιατί στα γλυπτά και στις παραστάσεις στα αγγεία τον παρουσιάζουν με ανθρώπινη όψη και φτερά αντί για το σκελετό με την μαύρη κάπα που κρατάει το δρεπάνι; Γιατί πέρα από τον Άδη (στο βασίλειο του Πλούτωνα και της Περσεφόνης) δημιούργησαν το «Σκότος του Ερέβους» σαν ενδιάμεσο χώρο μετάβασης στον κάτω κόσμο; Πιθανόν για την ανθρώπινη ανάγκη να ξεκουραστεί το νεκρό σώμα και να εξαγνιστεί από αμαρτήματα, πόνους και πάθη.
Ο θάνατος έρχεται με την καθολική παύση των βιολογικών λειτουργιών ενός οργανισμού σε διαφορετικές ηλικίες και φάσεις ζωής. Άλλοτε είναι ξαφνικός, άλλοτε μια αργή διαδικασία, άλλοτε επιλογή του ίδιου του ανθρώπου, άλλοτε επίπονος, άλλοτε ανώδυνος κλπ. Σε κάθε οργανισμό όμως κάνει την εμφάνισή του και ποτέ δεν υπερβαίνει σε χρονικό ορίζοντα το γήρας…
… Άτιμο γήρας… Λύτρωση ή τιμωρία;
... Μουσικός επίλογος... http://y2u.be/g8m4zsZnKlM
Πάμε στα δικά μας... να τα πω γρήγορα και να τελειώνουμε…
Στο παιχνίδι νιώθω γερασμένος. Δεν κατηγορώ όσους έχετε μεγαλύτερη e-ηλικία γιατί ακόμα οι e-βιολογικές σας λειτουργίες δουλεύουν αρμονικά, ωστόσο οι δικές μου με εγκαταλείπουν… Δεν νιώθω ότι έχω να δώσω κάτι παραπάνω στο παιχνίδι (σε ατομικό επίπεδο), ούτε άλλωστε και στην κοινότητα (σε ομαδικό) μιας και ήταν αρκετές φορές αντίθετη με αισθητική μου οι έριδες και οι γκρίνιες... πολλές φορές μάλιστα και ανούσιες.
Σε προσωπικό επίπεδο δεν έχω να πω κάτι κακό, γιατί διαθέτετε τόσες αρετές ώστε και κάτι αρνητικό να υπάρχει, το υπερκαλύπτετε.
Να ζητήσω συγνώμη από όσους μπορεί να ήρθα σε ρήξη (ηθελημένα ή ακούσια).
Στις 1-2 μέρες που μου απομένουν (με όσες e-βιολογικές αντοχές μου έμειναν πλέον), θα γράψω την e-διαθήκη μου (υλική διαθήκη και όχι πνευματική παρακαταθήκη), θα παρκάρω τον λογαριασμό στη γεωγραφική θέση που e-γεννήθηκε και θα καταναλώσω όσο οπλισμό δεν μπορώ να μεταφέρω σε άλλο παίκτη (μπαζούκες οβίδες κλπ).

Να είστε καλά και να διασκεδάζετε με ό,τι κάνετε στη ζωή σας.


Φιλικά
Χρήστος