....یکی برای همه، همه برای یکی

Day 2,262, 02:18 • Published in Iran Russia • by sarah120

داخل این مقاله نه دعوا هست، نه تهمت، نه جنگ روانی، نه فحش و نه خیلی چیزایی که برای بعضیا جذابه! ....
اما برای خود من چیزی به مراتب جذاب تر داشت که اگه دوست داشتید بدونید، حتما بخونید......

توی تمام کشورهای حزب محور، همیشه اختلاف سلیقه ها، اختلاف روشها و حتی اختلاف اهداف و منش ها وجود داره و با محک افکار عمومی، احزاب موفق به کسب مدیریت سیاسی کشورها میشن. و البته هرچقدر فرهنگ و بلوغ اون کشور بیشتر باشه، سر فرود آوردن تمام احزاب در مقابل رای اکثریت، راحت تر و بدیهی تر میشه ....

هرچند اینجا رو به دلایل مختلف نمیشه با دنیای واقعی مقایسه کرد، اما میتونیم حداقل تمرین کنیم تا فرهنگ حزبی و ملی رو یاد بگیریم و اجرا کنیم.
این ماه هم با یک اتفاق، فرصت یک آزمون بزرگ برای هم حزبی های من پیش اومد تا نشون بدن تا چه حد به این بلوغ و فرهنگ رسیدن؟

همونطور که خیلیا میدونید، زمان حمله ی اندونزی به ایران، رئیس جمهور وقت، نادر عزیز، مجبور شد از یک ارتش چینی کمک بگیره تا مهاجم رو بیرون کنیم. هرچند در این کار موفق بودیم، اما بدهی 240.000 ریالی کشورمون به اون ارتش به دلیل شرایط خزانه قابل پرداخت نبود و بعد از اون هم که مجلس پرداخت بدهی رو بعد از اختلاف نظرها تصویب کرد، جنگهای رومانی و ترکیه پیش اومد که منطق حکم میکرد در اون جنگها هزینه بشه...
به هر صورت با پایان دوره ی قبل، شخص نادر و سینا(نیروانا) در حال مذاکره با طرف چینی برای پرداخت طلبش بودند که یک اتفاق عجیب و البته غیر معمول پیش اومد. وزیر امور خارجه، جناب هزاردستان عزیز اعلام کردند که در حال مذاکره ی عقد ام پی پی با چین هستند و پاسخ مثبت طرف چینی منوط و مشروط به پرداخت اون بدهی شده!! اگر از برخورد غیر دیپلماتیک طرف چینی و دخالت راکت پک فروش و تانک فروش در روابط کلان دو کشور که بگذریم، تازه زمان یک امتحان برای ما فرا رسید ....
اگر ما معتقدیم که رئیس جمهور، از جانب هر حزبی که باشه، رئیس تمام جمهور هست، آیا حاضریم به دولت پژمان عزیز کمک کنیم؟؟ آیا حاضریم اختلاف سلیقه ها و روش ها رو از میهن پرستی، کلان نگری و منطق و اخلاق (که شعارهای "مهر" هستند) جدا کنیم؟

وقتی دوباره نگاه میکنم، دوستانی که با حسن نیت، چند گلد به چند گلد، هزار ریال به هزار ریال رو از ته اکانتهاشون بیرون کشیدن، به چیزی بالاتر از اون صفر و یک ها اعتقاد داشتند. و دوستانی که خارج "مهر" بودند، اما دلشون برای ایران میتپد و وقتی می تونستند به دولتشون کمک کنند،مضایقه نکردند، چیزی جز اخلاق و انسانیت و نگاه کلان به رئیس جمهور وقت نمیبینم....

این مقاله رو نزدم که بگم این ما بودیم که پول رو قرض دادیم. اما واجب بود این مقاله زده بشه تا به شخصه از تک تک کسانی که به من اثبات کردند هرجایی میشه تمرین دموکراسی و فرهنگ و اخلاق کرد، قدردانی کنم.... ممنونم دوستان من ..... ممنونم دوستان ایران .... ممنونم

برای دکتر هزاردستان بزرگوار هم آرزو می کنیم در ادامه ی مسیر دیپلماسیشون، با کمال قدرت به پیش برن و نتایج مثبی رو در عمل به وظیفشون شاهد باشیم و این وام قرض الحسنه هم در شرایط فعلی کاری بود که از دست ما برمیومد

سخنگوی حزب مهر
1392/11/09