Our e-Life ...

Day 1,288, 16:06 • Published in Greece Greece • by Chaos0


Συχνά προκύπτει στις συζητήσεις μας το ερώτημα, για τα όρια ανάμεσα στην προσομοίωση του εξωτερικού κόσμου την οποία αποτελεί το Erepublik και αυτόν τον ίδιο.
Πότε με την απομίμηση των δεξιόθεν και αριστερόθεν αντιλήψεών μας και την αναπαραγωγή τους σε τεχνητές συγκρούσεις και πότε με την έκφραση πραγματικής αγωνίας για την ζήση μας, έστω και καλυμμένη από πέπλα ακατάσχετου trolling, το ζήτημα επανέρχεται συνεχώς.
Μου δόθηκε η ευκαιρία σε σημείωμα σε άρθρο άλλου συμπαίκτη να εκφράσω μια άποψη. Άποψη όχι κατ' ανάγκη σωστή, αλλά δική μου' και ως εκ τούτου υπάρχουσα.
Ισχυρίστηκα λοιπόν, ότι η εδώ παρουσία μας αποτελεί ένα τρίτο επίπεδο εθελουσίας ψευδαίσθησης.
Στο αμέσως προηγούμενο βρίσκεται η παρουσία μας στον ηλεκτρονικό κόσμο με τα διάφορα forum, τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης ή και την απλή μέσω e-mail επικοινωνία.
Και το πρώτο επίπεδο αυταπάτης βρίσκεται σε αυτό που αποκαλούμε συνήθως real ζωή, με όλες τις διαφορετικές προσωπικότητες που υιοθετούμε ανάλογα με το πρόσωπο που βρίσκεται απέναντί μας ή την κατάσταση που πρέπει να διαχειριστούμε.
Πριν από αρκετά χρόνια είχα διαβάσει κάτι, όχι άμεσα σχετικό αλλά αρκούντως ανησυχητικό, που φαίνεται να ταιριάζει στον όλο προβληματισμό' και θα ήθελα να το μοιραστώ με την εδώ κοινότητα:

"...
Πάντα αναρωτιόμουν πως θα ήταν αν ήμουν κομπάρσος στην ιστορία κάποιου άλλου. Ο κομπάρσος είναι αυτός που κάθεται στο διάδρομο όταν περνάει ο Καίσαρας, στέκεται προσοχή και χτυπάει κάτω το δόρυ του. Ο κομπάρσος είναι ο ανώνυμος τύπος που τον θερίζει ο πρωταγωνιστής καθώς τρέχει για να σώσει την ηρωίδα που κινδυνεύει. Ο κομπάρσος είναι ένας χαρακτήρας που μπαίνει σε μια ιστορία για να χρησιμοποιηθεί σαν ένα χαρτομάντιλο που μπορείς να το πετάξεις. Σε μια ιστορία, οι κομπάρσοι ποτέ δεν υψώνουν το ανάστημά τους ρίχνοντας κάτω τα δόρατα και λέγοντας «Παραιτούμαι. Δεν θέλω να χρησιμοποιηθώ». Είναι εκεί για να χρησιμοποιηθούν, ή για ατμόσφαιρα ή σαν προσωρινά εμπόδια στο δρόμο του ήρωα. Το πρόβλημα είναι ότι ο καθένας μας είναι ο ήρωας του εαυτού του και ζει σ’ έναν κόσμο κομπάρσων. Δεν μας αρέσει καθόλου να μας χρησιμοποιούν και να μας πετάνε.
..."
Alexei Panshin
"ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗΣ" - (196😎
Εκδόσεις "ΜΕΔΟΥΣΑ" - 1996



Τα παραπάνω τα εισάγω απλά σαν προβληματισμό και τροφή για σκέψη' και σε καμιά περίπτωση σαν προτροπή σε κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Και έχουν να κάνουν με την απόλαυση του παιχνιδιού όπου από κοινού συμμετέχουμε, πολύ περισσότερο από όσο δείχνει η πρώτη ανάγνωσή τους...