Σχετικά με την οπλοκατοχή

Day 3,754, 02:02 Published in Greece Greece by Eleanor 82



Γίνεται μεγάλη συζήτηση αυτές τις ημέρες στις USA ως προς το θέμα της οπλοκατοχής και οπλοφορίας.
Δεν θα σταθώ στις τρελές ιδέες του επηρμένου βλάκα που έχουν για Πρόεδρο, δηλαδή για τον εξοπλισμό των καθηγητών ώστε να αντιμετωπίζουν τα χαζεμένα από τις ταινίες βίας Αμερικανάκια με πυροβολισμούς...
Εκείνο που ισχύει, είναι ότι το λόμπι της Ένωσης Αμερικανών Τυφεκιοφόρων είναι πανίσχυρο' και χρηματοδοτείται αδρά από τις αντίστοιχες βιομηχανίες που κάνουν απίθανους τζίρους εκμεταλευόμενες την εσκεμμένα ελλιπή σχετική νομοθεσία.

Να ξεκαθαρίσω κάτι, από την αρχή:
Δεν τοποθετούμαι εναντίον της κατοχής όπλων από ιδιώτες, ούτε εναντίον της εκπαίδευσης σε αυτά, ούτε εναντίον της χρήσης τους για την υπεράσπιση της ζωής και της περιουσίας τους απέναντι σε κακοποιούς.
Όμως δεν μπορεί να γίνεται άλλο ανεκτή η ελεύθερη διακίνηση και εμπορία οπλισμού, χωρίς κριτήρια ως προς το είδος του, την ψυχολογική αξιολόγηση των αγοραστών και κυρίως την εκπαίδευση των ανθρώπων που τον κατέχουν, την καλλιέργεια σεβασμού απέναντί του και εκμάθηση του πως και πότε μπορούν να χρησιμοποιούνται τα όπλα.

Στην Ελβετία ΟΛΟΙ οι πολίτες θεωρούνται εν δυνάμει στρατιώτες και κατέχουν στα σπίτια τους πυροβόλα όπλα' αλλά εκπαιδεύονται από μικρή ηλικία σε αυτά και καλούνται περιοδικά σε επανεκπαίδευση και ασκήσεις τακτικής, μέχρι τα 65 τους χρόνια. Και η Ελβετία κατέχει τον χαμηλότερο δείκτη εγκληματικότητας στην Ευρώπη, αν όχι στον κόσμο.
Και σε ότι αφορά τις "αριστερές" ενστάσεις απέναντί στην οπλοκατοχή, ήταν ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν που είχε γράψει όταν ήταν εξόριστος επαναστάτης ότι μόνο ο ένοπλος λαός μπορεί να είναι ελεύθερος. Ίσως για τούτο και σε απόλυτη συνέπεια με την άποψη που είχε εκφράσει, διέταξε να αφαιρεθεί όλος ο οπλισμός από τον λαό του όταν έγινε τελικά δικτάτοράς του...
😛

Το πρόβλημα λοιπόν, δεν βρίσκεται στο καθεαυτό γεγονός της κατοχής όπλων, αλλά στον έλεγχο του τι είδους όπλα επιτρέπεται να βγαίνουν στο εμπόριο, της κατοχής έγκυρου πιστοποιητικού ψυχικής υγείας από τους αγοραστές και την υποχρέωση για εκπαίδευση των κατόχων τους ώστε να αποκτήσουν σεβασμό απέναντί τους και γνώση για το πως και πότε πρέπει να χρησιμοποιούνται.