"Δολοφονήθηκε από λεβέντες"-Για τον Γιακουμάκη
Pagourakios
Μηνύματα θλίψης και οργής για το θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη έχουν κατακλύσει τον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά πλέον και τους τοίχους της πόλης των Ιωάννινων.
Για τον Βαγγέλη Γιακουμάκη έγραψε όμως και ο σπουδαίος ποιητής Μάνος Ελευθερίου. Το ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη της Πέπης Ραγκούση στην εφημερίδα «Τα Νέα». Η Πέπη Ραγκούση αναφέρει πως οι στίχοι θα μελοποιηθούν «από σημαντικό συνθέτη για να τους τραγουδήσει επίσης σημαντικός τραγουδιστής». Ολόκληρο το ποίημα:
Πώς είναι ο έρωτας γραμμένος στο πετσί μας.
Με γράμματα άραγε ή μαύρους αριθμούς.
Αίμα θηλάζει κι η Ελλάδα κι η ζωή μας
Μα οι εχθροί μας πίνουν μόνο αγιασμούς.
Των δράκων γάλα, δηλαδή. Και το φαρμάκι.
Κρίμα. Δεν γνώρισες τον Κώστα Καρυωτάκη.
Στους ουρανούς θ' αναγνωρίσουνε ποιος ήσουν.
Ξέρουν αυτοί. Το φωτοστέφανο χρυσό.
Φώτιζες νύχτες των ανθρώπων που θα ζήσουν
κι έχουν και θάνατο και φως μισό μισό.
Οχι τσεκούρι και μπαλτάς. Μήτε και σφαίρα.
Μ' ένα σουγιά που κόβει φλέβες στον αέρα.
Με του Μακμπέθ πήγες τις μάγισσες,
στους βάλτους να βρεις πώς σμίγει το χρυσάφι με χαλκό
κυνηγημένος απ΄το σώμα σου κοντά τους αλλά
ποιος δαίμονας ξορκίζει το κακό.
Δεν παραστάθηκαν Απόστολοι εκ περάτων
Κι ας πήραν όψη τα μυστήρια των πραγμάτων.
Τι συζητούσες στον Αγρό του Κεραμέως
στους κήπους του αίματος σαν μια σταλαγματιά.
Για στρατηλάτης δεν σου πήγαινε γενναίος
μήτε τσιράκι στων τραμπούκων τη στρατιά.
Επαρχία, επαρχία, όλα τα σφάζεις.
Λυσσάς και ράβεις και κεντάς κι όλο σπαράζεις.
Ο Γκρέκο εδώ, ο Λόρκα εκεί. Ποιος θα κερδίσει.
Τους ξέρεις άραγε να ρίξεις μια ματιά.
Και τώρα ποιος από τους δυο θα ζωγραφίσει την ομορφιά σου,
σαν την άγρια νυχτιά.
Σ' άγγιξαν άραγε τα φίδια κι οι αράχνες.
Τι μυστικά σού είπε το φως μέσα στις πάχνες.
Αθώοι όλοι. Σε μια χώρα των αθώων.
Δεν σε γνωρίσαμε να πιούμε έναν καφέ,
δυο τρεις κουβέντες για τους άθλους των ηρώων
γι' αυτούς που ζούνε συντροφιά μ' έναν χαφιέ.
Λυσσούν να σ' έβρουν τα σκυλιά. Λυσσούν οι σκύλοι.
Κι η ομερτά στις καφετέριες καντήλι.
Πώς να σου γράψω, το λοιπόν, βιογραφία
αφού οι λέξεις μου είναι μόνο της βροχής.
Ποτέ το μπλε δεν το χωρά δικογραφία.
Θυμίζει σύλληψη κι εκτέλεση εποχής.
Είμαστε άρρωστοι βαριά από νοσταλγία.
Μας περιμένουν τα τσιγγέλια στα σφαγεία.
Comments
v
v
v
!!! 🙂
ψ
V
V
v
Ψου!!!
Δεν βάζω το συνηθισμένο μου 😃, καθώς δεν πάει στο άρθρο.
Είναι μέρος της δουλειάς μου να αντιμετωπίζω τέτοια φαινόμενα, και να τα σταματώ στη ρίζα τους πριν να εξελιχθούν σε ανάλογες τραγικές καταστάσεις.
Ευτυχώς, ως τώρα δεν έχω υποχρεωθεί να κάνω κάτι σοβαρότερο από κάποιες διακριτικές αν και αιχμηρές παρατηρήσεις, σε κάποια παιδιά που θέλουν να καταλάβουν ότι έρχονται στο Πανεπιστήμιο για να διδαχθούν και όχι να διασκεδάσουν.
#δεν θέλουν να καταλάβουν#
Πανε καπως μαζι αυτα τα 2...Λογο του ελευθερου χρονου που υπηρχει...Λογο του τροπου που λειτουργουν τα Ελληνικα πανεπιστημια...Λογο ηλικιας...Το θεμα ειναι να τα κανεις με μετρο και κυριος το διαβασμα
Εγώ ήμουν καθηγήτρια σε ελληνικό Γυμνάσιο για δύο χρόνια.
Μετά προσλήφθηκα σαν επισκέπτρια καθηγήτρια με διετές συμβόλαιο εδώ στην Βαλτιμόρη και στη συνέχεια μου έκαναν αρχικά τριετές και μετά το επέκτειναν σε πενταετές συμβόλαιο με πλήρη δικαιώματα.
Αυτό περιλαμβάνει και την δυνατότητα εισήγησης για μόνιμη αποβολή όποιου φοιτητή κρίνω ότι δημιουργεί προσκόμματα στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Ευτυχώς, ως τώρα, δεν χρειάστηκε ποτέ να το εξασκήσω.
Είναι τέτοια η ποιότητα των φοιτητριών και των φοιτητών που έχουν κερδίσει το δικαίωμα εισαγωγής σε αυτό το ίδρυμα, ώστε απαιτείται κάποια ελάχιστη προσπάθεια για να αντιληφθούν τις συνθήκες λειτουργίας του και να συμμορφωθούν σε αυτές.
😃
v
ψ
v
v
v
ω
βοτ
v+s
κ
V
V
peos
V
ψ
v
V
v
τη ψηφο ρε αυτα θελουν να τα πεταξουμε στην αρενα οπως εκανε ο νερων, η στην πυρα, παιδια ειναι αυτα η υαινες
Ψ