Un sí anunciado. ¿Pero un sí preparado?
Reinlein
Hace sólo tres horas el Boletín Diplomático de Venezuela anunciaba a sus ciudadanos que “el NE de Portugal hacia Venezuela forma parte del NAP de España con Portugal y su finalidad es la de recuperar Guayana (1 de las 2 regiones que alquilamos a España) que fue liberada por MEK hace varios días. De esta manera pedimos no oponer resistencia a la futura batalla en Guayana”. Esta información confirmaba que el referendum lanzado por el CP Portugués para que sus ciudadanos decidieran si aceptaban el Nap acordado entre eEspaña y ePortugal había sido votado afirmativamente por parte de la ciudadanía portuguesa, referendum cuyos votos debían ser enviados al correo privado del CP portugués, “5. Para votar, envia mensagem para o Presidente com o título Referendo e com a tua escolha no campo da mensagem”, a la vez que era indicio suficiente como para dar el acuerdo por ratificado por el Congreso Outgame de eEspaña.
Publicado ya en el artículo "Trítius y la Cámara de los ineptos" el tratado de Paz tal cual lo había presentado el Presidente de Portugal a sus ciudadanos pero traducido al eEspañol y explicadas las reticencias que este eperiódico tenía respecto a la legalidad del procedimiento, acudiremos ahora a analizar el sistema por el cual los vecinos han aprobado un Nap con una votación que no tiene garantía alguna, ya que un voto mediante mensaje privado, sin que el votante sepa cuantos opinan como él, ni qué número de votos han sido emitidos, ni la tasa de participación más un largo etcétera que termina en que el recuento de votos lo hace el mismo que ha trabajado en que salga el proyecto, puede fácilmente ser objeto de dudas en cuanto a manipulación de los resultados.
Este e-periódico no está diciendo que el Cp de Portugal manipulara el referendum para que saliera el resultado que más se ajustaba a su interés, simplemente apunta que no hay ninguna garantía de que no haya sido así debido al procedimiento elegido; además atendiendo a los más de 300 comentarios que provocó la publicación del Nap en el país vecino se puede comprobar que la resistencia a aceptar las condiciones de eEspaña era bastante amplía, siendo el artículo más polémico el 4º que obliga al país vecino a luchar por eEspaña en caso de que “Norte, Algarve y Azores corran riesgo de ser reconquistadas”. Apartado que tuvo rápida respuesta vía comentario por MEK en palabras de Portvcalem, “Penso falar por todos nós que pertencemos a uma MU privada..... No dia em que um CP espanhol voltar a presumir de que manda nos portugueses, no dia seguinte pode esperar mais um MEK day. A única legitimidade que ele pode esperar e contemplar num tratada é que as FAP não lutem em contra do tratado ao serem estatais”, palabras que traducidas vienen a decir que sintiéndose habilitado para hablar por todo MeK, el día que un Cp español presuma de mandar a los portugueses, será un nuevo “Día Mek” y que la única legitimidad que puede esperarse de ese tratado es que las Fuerzas Armadas Portuguesas no luchen contra el tratado. ¿Lo quieren más claro?
Hace ahora más o menos un mes un tratado con ePorgutal fue firmado con solo el voto de dos congresistas en contra, aduciendo como razón de su voto que la población portuguesa no respaldaba ese acuerdo, hoy nuestro congreso vuelve a ratificar un acuerdo de paz que puede tener los mismos problemas ante el curioso mecanismo de referendum elegido. ¿Nos estaremos volviendo a equivocar?
Comments
Pole! (Creo)
Y si, nos equivocamos de nuevo
Vaya horas!!!! Espero que al menos volvieras de fiesta...
Vivo en otra franja horaria 🙂
plata
Bronce, pero por los procedimientos, de la edad del ...
Hay que refinarlos algo más o eliminar la prensa cotilla.
Reilein, si los cargos no te hicieron sumcumbir , ¿que te espera ahora?
"La prensa cotilla" fuera de ER si se habla de política es "prensa de investigación" y tiene bastante prestigio siempre que la investigación no la haga "El Mundo" ahí depende.. jajajaja.
Me queda ... no sé, supongo que me queda la diversión del momio que consiste en ver todos los fallos, analizarlos, escribir sobre ellos, y aceptar que no cambiará nada, un camino poco agradecido, pero como en todo viaje lo apasionante es el camino que recorres, y al volver solo te quedan las fotos de lo que fue y pudo haber sido... para eso aún no soy tan eviejuno.
v