Istina o Novoj godini

Day 2,235, 08:09 • Published in Serbia Serbia • by C I S

Novogodišnje slavlje koje potiče iz Vavilona utrlo je sebi put do stare Grčke, a potom i do Rima. Taj praznik, koji su Rimljani zvali "Saturnalija" (po bogu Saturnu), bio je popularan do krajnih granica. Te noći ljudi su bančili i orgijali u nastupu pijanstva, a proslava bi dostigla svoj vrhunac prinošenjem - ljudskih žrtava - nakon čega bi se konačno sve završilo!

"Kalendarski dan u koji pada prvi dan Saturnalije pomerao se tokom rimske istorije. On je počinjao negde sredinom decembra i trajao bi sve do prvog januara. Usred tog praznika padao je 25. decembar po rimskom kalendaru kada je sunce dostizalo svoju najnižu tačku..." (E. V. Kaunt, 4000 godina Božića, str. 2😎. Julije Cezar, jedan od imperatora u paganskom Rimu, konačno je uspostavio prvi januar kao dan novogodišnjeg slavlja. Godine 46. pre Hrista Cezar prihvata julijanski kalendar i prenosi sve razvratne običaje iz rimske Saturnalije na prvi dan u januaru!

Prihvaćen od "crkvenih otaca"

Ali kako je ovaj posve paganski dan uopšte uspeo da se uvuče i ustoliči u savremen "hrišćanski" kalendar? Odgovor se nalazi u crkvenoj istoriji. Ovaj dan je ušao u hrišćanstvo oko 375. godine naše ere, u periodu kada je car Konstantin nametnuo "hrišćanstvo" rimskom svetu. "U tom periodu u redovima hrišćana našlo se mnogo 'imigranata'", piše Erl Kaunt. "Crkveni oci su, na svoj užas, otkrili da se suočavaju i sa najezdom paganskih običaja. Navika kod ljudi da proslavljaju Saturnaliju bila je toliko jaka da nisu mogli da je se oslobode. U početku je Crkva zabranjivala taj praznik, ali uzalud" (str. 31). Umesto da se odupru uticaju paganskih običaja, oci katoličke crkve su se kompromitovali! "Crkva je najzad uspela da oduzme Saturnu slavlje, zelenilo, svetla i poklone i da ih podari bebi iz Vitlejema...

Paganski Rimljani su postali hrišćani - ali je ostala Saturnalija!" (Erl Kaunt, strana 31).

Savremeni hrišćani su otišli korak dalje! Umesto da predaju poklon Isusu Hristu na dan za koji se netačno pretpostavlja da je Njegov rođendan, ljudi trguju međusobno! Ne samo da se na Božić zaboravlja na Hrista, već se niko ne seti ni da nazdravi u njegovo ime tokom novogodišnjeg slavlja!

Dolaskom neznabožačkih obreda teutonskih plemena u Srednjem veku, mnogi stari rimski običaji su sačuvani i obogaćeni. U tom periodu sada već ustaljena novogodišnja svetkovina dobila je dva nova običaja: imelu i cepanicu sreće, odnosno badnjak! Badnjak je ostatak iz paganskog kulta sunca, a parazitsku biljku, imelu, koristili su Druidi kao simbol obožavanja seksa u svojim obredima! Kako su teutonski običaji dodavani na već postojeću svetkovinu, datum Nove godine je privremeno pomeren na 25. mart kako bi se ona vremenski poklopila sa germanskim obredima plodnosti u proleće. Najzad, papa Grgur ponovo uspostavlja drevni paganski datum iz Rima - 1. januar! Ovaj rimski poglavar je nametnuo prvi januar celokupnom zapadnom svetu 1582. godine, kada Zapadno Rimsko Carstvo prihvata njegove kalendarske "reforme". Sve rimokatoličke zemlje istovremeno prihvataju tu promenu! U 18. veku bastioni druidskih običaja - Švedska, Nemačka, Danska i Engleska - najzad popuštaju Rimu.


Istina o Novoj godini