derin düşünceler-4

Day 1,479, 03:45 • Published in Turkey Turkey • by tiryakihasanpasha

...
her neyse...
artık erepublik denen oyunda her zaman vuruş oluyor. Herkes giriyor, yiyecek yapıyor, silah topluyor sonra sadece vuruyor. Cepheden cepheye koşuyor hiç bir yere bakmadan. Ne bir şeyler okumak var, ne bir sosyalleşme var.

-E kardeşim bu oyunun amacı bu değil mi zaten? Çok bir şeyler okumak istiyosan git kütüphaneye. Muhabbet peşindeysen yallah facebook'a.

Evet belki haklı olabilirsin ama ben de haksız değilim. Yani oyun oynamak demek sadece robot gibi çekice basmak, sonra fighta basmak demek değil her gün. Zaten belli bir zaman sonra bilgisayar robot musun değil misin diye soruyor. Kutu içinde yazılarla...

-Haydaa ne alakası var? Onu illa ki yapacak.

Ya yok şimdi konu o değil. Ne demek istediğimi anlamışındır. Yani tek karşısında olduğum bu cehalettir, bu umursamazlık, basitlik ve de çocukluktur.

-Eeee?

E çocuk geliyor. Pirinç, bulgur diyor başka bir muhabbet yok. Sadece makaleler değil shout kısmı da öyle. o7 mo7 yok q5... Hiç muhabbet yok güzel bir şey yok.

- Var, var.Fıkra espirik gırgır, şamata hepsi var. Ama sen görmüyorsun, hep kendini gördüğün için.

Kalite düştü arkadaşım. Eskiden gazeteler kaç vote alırdı. Şimdi okuyan yok.

-Gazetelere koyim de sana bişey olmasın. Tamam mı? Bak kendi işine. Git tarla yap, fabrika yap. Level yap. Ayrıca, kendi kendine de konuşma, sonra deli derler.

Evet, sevgili dostlar. İnsanlar kendilerine muhatap alabilecek kimsenin varlığına inanmamaya başladıkları zaman kendi kendine konuşmaya başlarlarmış. Kendi kendine konuşmak iyidir bazen. Sessiz olursa problem yok. Herkes zaten sessizce kendisiyle konuşur. O zaman hepimiz deli miyiz?

- Asla

Ben bir elektronlara bakıp da geleyim.