BOŞALTIM

Day 3,518, 11:33 • Published in Turkey Turkey • by tiryakihasanpasha

Hayat devam ediyor, bu salak oyun da öyle ve ben 7 yıl daha yaşlandım.

Yuvam dağıldı oğlum babasız büyüyecek. Her şeyimi bütünüyle kaybettim. Hayatımın davasını kaybettim, kaybettirildim. Halbuki çok sevmiştim.

Kitap yazacaktım, o iş de boş oldu. En azından şimdilik öyle görünüyor. Dolu olsa bile ne fayda? Acıları telafi edecek mi?

Meşhur bir yazar olsan, bu saatten sonra karı kız götürsen mutlu olacak mısın? Hani nerde huzur? Alayları ve kahkahaları kesilecek mi? Her şey vaktinde kıymetlidir. Ama ben sevmiştim hem de çok ve hiç sevilmemiştim.

Kimse demesin " o da çok sevmişti belki" diye. Sevgi neydi? Sevgi fedaydı fedakarlıktı. Feda yoksa sevgi yok! Ya istikbalden ya zevkten ya karakterden ya da menfaatten... İlle de bir feda. Yoksa sevgi yoook!

Dünya dönüyor, yaşlanıyorum galiba. Düşmanlarım ve varsa dostlarım da öyle. Güya bambaşka okyanuslardalarmış şimdi ama yemezler. Ben onların ciğerini bilirim. Onlar da bunu bilir.

Kitaba yazacağım şeyleri buraya yazmam doğru mu acaba? Ya çalarlarsa? Nasıl? Senin d başka yazarlardan apardığın gibi mi? Hayır o başka. Akılda kalmak başka hem onlar ölü. Hem onlarınki basılı kitap, çalan kendini belli eder.

Ama napayım? Boşalmam lazım. Bu salak oyunun güzel tarafı isim cisim yok. Utanmak yok. Burası da olmasa nereye boşalacam? Boşalmasam ne olacam? Patlayacak mıyım? Yoksa çatlayacak mıyım? Şimdilik hiç kimse okumasa daha iyi belki aslında, fark etmez yani.

Zaten ne anlamı var ki?

Ne güzel dünya! Adaletsizlik yapanlar adalet aramıyolar hiç. Vah yazık diğerlerine. Neyse.