Artem defeated!

Day 280, 10:01 Published in Netherlands Netherlands by ArtemIvanov

OORLOG!

Van alle kanten komt het geluid van geweerschoten. Explosies zijn tot ver in de omgeving te horen, ruiten vliegen in stukken. Er hangt een geur van kruitdamp, zweet en bloed op de straten. Een straathond schiet angstig een portiek in.

De zon brand ongenadig hard. Artem ademt zwaar, het zweet parelt op zijn voorhoofd. Hij is het niet gewend in deze hitte. In het Zuidoosten van Mexico is Spanje en zijn bondgenoten Mexico binnengevallen.
Al heel zijn leven trainde hij hiervoor. Al zijn lessen had hij goed volbracht. Hij was snel sterker en meer tactisch geworden. Enkele maanden geleden had hij een Q3 wapen gekocht, en hij had hem boven zijn schouw gehangen, klaar voor noodgevallen.

Maar dit was geen noodgeval. Niemand was verplicht om mee te gaan naar Mexico. En toch ging Artem, tegen het advies van zijn vrouw in.

Dom, dom, dom. Dat was het enige wat hij dacht, daar in de brandende hitte van de zon. Voor hem liep patxioca, een spanjaard.
De straat was verlaten, en Artem en patxioca liepen in de dekking van de huizen, richting het kruispunt. Een korporaal, ergens ver achter hun, had hen deze kant uit gestuurd en gezeg😛 “die kant op jongens, en vergeet je dekking niet.” Ze hadden er nog smalend om gelachen, en tegen elkaar gezegd, “die korporaal heeft genoeg dekking achter zijn buik.”

Ze waren nu vlak bij het kruispunt, om de hoek klonken geweerschoten, een schreeuw, en hoorden ze niks meer.

Patxioca keek om de hoek vuurde een schot af, en viel toen achterover voor de voeten van Artem. Hij zag een klein rood gaatje in het hoofd van de Spanjaard, en wist genoeg. Hij stond er nu alleen voor.
Maar waar zat die verdraaide mexicaan? Hij keek om zich heen en zag dat de deur van het huis naast hem openstaan, snel liep hij naar binnen, liep naar de 1e etage zag de mexicaan over de straat rennen in de richting van het huis waar hij zat. Hij bedacht zich niet en legde aan en schoot een serie kogels richting de mexicaan. Hij hoorde een kreet, maar zag de mexicaan nergens meer.
Artem liep naar de trap, keek voorzichtig naar beneden, en zag de mexicaan niet. Achter zich hoorde hij het knersende geluid van een deur die nodig gesmeerd moet worden. Hij draaide zich om, en zag het grijnzende gezicht van de mexicaan.

Het laatste wat hij dacht was: “Welk huis heeft 2 trappen?” toen verloor hij zijn bewustzijn.


Hij werd weer wakker in het Q3 ziekenhuis in Maastricht. Veilig thuis.