Τι καλά που ήμαστε εδώ στα eβαλκάνια….

Day 1,590, 11:35 • Published in Greece Greece • by THRAX and RUMELIAN

Όταν διάβασα κάπου για το παιχνίδι και γράφτηκα δεν περίμενα ότι λίγες μέρες μετά θα καθόμουν μπροστά σε έναν υπολογιστή και θα «αρθρογραφούσα» για την ζωή στο ίδιο το παιχνίδι….

Πριν λίγο τελείωσε μια μάχη μαζί με όσες σοκολάτες η καραμέλες (ότι γουστάρει ο καθένας, γλυκό να είναι) είχαν μαζευτεί με τις μέρες και φυσικά τα μπαζούκας….

Τι είδα;
Αυτό που πάνω κάτω όλοι το ξέρουμε, είδα ότι είμαστε περίεργη φάρα… μιλάμε για πολύ «σκατόρατσα» που λέμε ρε παιδί μου!!!
Από κει που είμαστε τραλαλα τραλαλό και δεν βαράω υπέρ Τουρκίας και όχι βάρα υπέρ Ζουαζιλάνδης επειδή ο δικός μας CP ήπιε μια μπύρα λιγότερη απ τον Βούλγαρο CP, φτάνουμε σε ένα σημείο να βρίσκονται καμιά 150αρια άτομα μέσα στο TS (ανάθεμα τις ορολογίες μου) και να ανασαίνουν με ρυθμό λές και έχουν ένα κοινό ζευγάρι πνευμόνια….

Το ίδιο έγινε το πρωί…. 1790 είχαν τα ζουζούνια και εμείς λες και δεν έγινε τίποτα πήραμε το ματσάκι στις καθυστερήσεις χαλαρά και όμορφα απλά και μόνο επειδή ανασαίναμε με έναν πνεύμονα, σπρώχναμε αίμα με μια καρδιά και σκεφτόμασταν με ένα μυαλό…. (το αν στο τέλος είχαμε οργασμό και με κοινό όργανο μάλλον δεν επιβεβαιώνεται ….)

«Με μια καρδίαν όλοι, μια γνώμην, μια ψυχή, κτυπάτε του Τυράννου την ρίζαν, να χαθή»
Ρήγας Φεραίος Βελεστινλής

Τι φαντάστηκα;
Την φάτσα του εκάστοτε “wannabe the Amazing Spiderman” να κοιτάει αποσβολωμένος την οθόνη του PC του με τα Windows 7 BG που τα βάφτισε Windows 7 MK και να καταλαβαίνει ότι το πολύ να είναι η Λόις Λέιν των Βαλκανίων (ήτοι η ψιλοάσχημη γκομενίτσα του Superman).

Τι μου άρεσε σήμερα και μέχρι τώρα;
Σχεδόν τα πάντα στο παιχνίδι… αφού με έκανε να πανηγυρίζω όταν βαρούσαν μπαζουκιές τύποι με γαυρικα σημάδια και όταν έβλεπα αβατάρ ενός σουπερά (ναι υπάρχουν και εδώ εκτός από την Παπαναστασίου όσο και αν σας φαίνεται περίεργο) να ξεκοκαλίζει σαν ώριμες σαρδέλες του φούρνου τα Lada των περίεργων γειτόνων μας τοτε μάλλον τα είδα σχεδόν όλα μέχρι στιγμής….
Βοηθάει βέβαια και το γεγονός ότι είμαστε στο πάρε δώσε με την γειτονιά μας, ξέρετε, αυτούς που τους αγαπάμε όλοι μας αλλά μόνο μέχρι να αμφισβητήσουν την ανωτερότητα μας...

Χαλάλι τα δυο χρυσά, όταν μου ‘ρχεται θα γράφω
Το μόνο που ξέρω είναι ότι απ το επόμενο άρθρο καταπιάνομαι με τους γείτονες… ανάλογα με τα συμφέροντα της eGreece πάντα….

Προς το παρόν ένα σχόλιο για έναν νέο μεγάλο έρωτα που σχεδόν ξεπερνά αυτόν του Κίτσου και της Τασούλας

Bulgaria & Japan = Love for Ever


“Pray For Japan Graffiti - Sofia,Bulgaria”