Μια ψυχή που είναι να βγεί...

Day 1,997, 11:53 • Published in Greece Cuba • by Megaloxorianos

Ήταν ένα κρύο βράδυ του Ιούνη, το χιόνι έπεφτε πυκνό στα πυρωμένα μάρμαρα και ο αέρας μανιασμένα φυσούσε ανεμίζοντας την πλούσια χαίτη της κοντοκουρεμένης κόμης μου. Τότε, γύρω στις εξίμιση παρα τέταρτο, ήτανε δεν ήτανε, μέσα απ'το μισοσκόταδο, προβάλει εκείνη... σαν άγγελος όμορφη, με χάρη που θα ζήλευε και το πιο προικισμένο χανουμάκι. Μαιρούλα το όνομα της.... Μαιρούλα και η καρδιά μου πέταξε μαζί της. Με τα όμορφα καστανά της μάτια και τα μαύρα της μαλλιά. Λίγους μήνες μετά γνώρισα μια κοπελίτσα, συμπαθητική και άρχισα κουβέντα Μέδουσα το όνομά της και δεν πέρασε καιρός να τη μαγέψει το επιβλητικό παρουσιαστικό μου και τρόλικος και συνάμα ευαίσθητος χαρακτήρας μου (για το άβαταρ λέω, μη δω σχόλια με χολή απο κάτω!)

Η ζωντάνια ψόφιου γαϊδάρου και το ταπεραμέντο της με συνεπήραν και γρήγορα βρεθήκαμε να περιδεινιζόμαστε στους δυνατούς ανέμους της πιο λυσσαλέας θύελας: του έρωτα. Στην αρχή χωρίς να το συνειδητοποιήσει κανείς απο τους δυό μας, μα σύντομα έγινε φανερό και πως η μοίρα είχε διαλέξει κοινό μονοπάτι. Ξεπερνώντας τον ανταγωνισμό (ρούφα Σόλιο :Ρ), εδραίωσα την κυριαρχία μου στην καρδιά της (νομίζω) και πήρα τη μεγάλη απόφαση του να ξαναμπώ στο λούκι ενός e-γάμου, πιο σίγουρος απο ποτέ. Το να κερδίσεις και να κρατήσεις την καρδιά μιας γυναίκας είναι ένας συνεχής και δύσκολος αγώνας, αλλα το έπαθλο αξίζει και με το παραπάνω.

Μα σε αυτόν τον e-κόσμο έπρεπε να πάρω την άδεια του πατέρα της πρώτα, τυπηκότατη σε όλα της, Κυρία! Μετά απο δύσκολο αλισβερίσια και παζάρια, καταλήξαμε:
Το τελεσίγραφο

Έτσι και με την ευχή του γέρου της, με έναν υπέροχο ανοιξιάτικο καιρό, μαζί με τα χελιδόνια έρχονται και οι ιπτάμενες παντοφλες για μένα... κάτι μου λέει οτι δε θα κακοπεράσω καθόλου όμως...

Μεδουσάκι σ'αγαπώ!!!!!