Join the new world

Διάβασα αυτό το άρθρο και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας
Δεν έμαθε ποτέ η νεολαία στην Ελλάδα να ονειρεύεται….Τώρα πλέον δε μπορει!


Υπάρχει μια φράση στα ελληνικά που χρησιμοποιείται συχνά και αναφέρεται στο πώς φέρεται η Ελλάδα στους νέους ανθρώπους που ζουν στη χώρα και παλεύουν να πετύχουν στη ζωή τους. Συχνά λέγεται πως «η Ελλάδα πνίγει τα παιδιά της». Είναι μια φράση η οποία, φυσικά, δεν έχει κυριολεκτική έννοια αλλά είναι ενδεικτική της έλλειψης ευκαιριών στην σημερινή Ελλάδα για το πιο δυναμικό και ενεργητικό μέρος του πληθυσμού, που είναι οι νέοι.
Οι περισσότεροι νεόι θεωρούν τους εαυτούς τους παγιδευμένους σε μια χώρα που δεν είναι σήμερα σε θέση να τους προσφέρει αισιοδοξία για καλές επαγγελματικές προοπτικές όσον αφορά το δικό τους μέλλον. Επίσης αναζήτηση για μια θέση εργασίας βασίζεται στα λάθος κριτήρια όπως το ποιός είσαι, ποιοι είναι οι γονείς σου, ποιες είναι οι διασυνδέσεις σας και, ίσως, ποιος σας έχει συστήσει στον πιθανό εργοδότη σας και όχι τα προσόντα σου και το πόσο παραγωγικός είσαι και πόσο κατάλληλος για αυτή τη θέση εργασίας.Αυτού του είδους η ανισότητα αποκλείει τη συντριπτική πλειοψηφία των νέων επαγγελματιών από το υπόλοιπο φάσμα των υφιστάμενων θέσεων εργασίας στην Ελλάδα, και είναι ο κύριος λόγος που αισθάνονται οι νέοι στη χώρα μου απογοητευμένοι από τον τρόπο που τους μεταχειρίζεται η Ελλάδα, κόβοντας τα όνειρά τους, διαψεύδοντας τις προσδοκίες τους και βυθίζοντας τους ακόμα βαθύτερα στην απελπισία.

Τα πανεπιστήμια έγιναν ένας μικρόκοσμός της κοινωνίας. Ναοί της γνώσης μετατράπηκαν σε πεδία μάχης κομμάτων. Οι νέοι αντί να ανοίγουν τους ορίζοντές τους μαλώναν για ποίο κόμμα έχεις τις πιο ωραίες γκόμενες και ποιοί έχουν τα κονέ με τους καθηγητές. Γέμισε η Ελλάδα μια χώρα με πτυχιούχους, αλλά χωρίς ικανότητες. Η νέα γενεά πότε δεν αγάπησε την ελεύθερη αγορά και πότε δεν μπορέσε να έχει όνειρα αφού τα καρπώθηκε η προηγούμενη σειρά. Όσοι έγιναν ένα με το σύστημα έπρεπε να κάνουν μια συμφωνία, να θυσιάσουν τα όνειρα τους και να γίνουν κομμάτι του συστήματος: χάρες, γλύψιμο και άνεση. Όσοι αντιθέτως είχαν την ηθική έπρεπε να θυσιάσουν την καλοπέραση και να προσπαθήσουν πολύ περισσότερο. Είναι αξιόλογο ότι όλοι οι περισσότεροι Έλληνες καθηγητές στην Ελλάδα(με ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι παιδιά άλλων καθηγητών με ελάχιστη έρευνα, ενώ οι Έλληνες καθηγητές στο εξωτερικό θεωρούνται αστέρια στον τομέα του.

Αλλά, για τους νέους επαγγελματίες που βρίσκουν τελικά μια θέση εργασίας, στην πλειοψηφία τους είναι υποχρεωμένοι να εργαστούν για την ελάχιστη αποζημίωση ανά μήνα, ή ακόμη και αμισθοί για μεγάλο χρονικό διάστημα με την υπόσχεση του εργοδότη τους ότι κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να λάβουν κάποια μικρή αμοιβή.Η χώρα χάνει το πιο σημαντικό μέρος της κοινωνίας της και της αγοράς εργασίας της, που είναι οι νέοι οοι οποίοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Ελλάδα να ξεπεράσει τη σημερινή κρίση. Οι νέοι άνθρωποι γυρίζουν την πλάτη τους στην Ελλάδα γιατί η Ελλάδα γύρισε τη δική της σε αυτούς πρώτη. Και το χειρότερο πράγμα για την Ελλάδα, πέρα από τα υψηλά ελλείμματα και τεράστια μη βιώσιμα χρέη, είναι ότι οι νέοι της άνθρωποι έχουν χάσει το δικαίωμα στο όνειρο για ένα μέλλον στην ίδια τους τη χώρα , ακόμα και αυτοί που σπούδασαν η προσπάθησαν να εξελιχθούν .τους έχουμε βάλει στον τοίχο και απλά τους αχρηστεύουμε σιγά σιγα με το πέρας του χρόνου.

Το όνειρο αυτό το στέρησε η προηγούμενη γενεά που έφαγε τα χρήματα και υποθήκευσε το μέλλον των παιδιών της. Το μέλλον έγινε αμάξια, σπίτι του μπαμπά. τα δάνεια της δεκαετίας του 80 έπιασαν τόπο. Συγχαρητήρια γενειά του Τσοβόλα δώστα όλα! Δυστυχώς ήρθε η ώρα του λογαριασμού.