Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα

Day 1,153, 07:36 Published in Greece Greece by Lemessianos

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.

Τι αληθινή, τι ψεύτικη, τι εικονική, τι πραγματική. Παντα, παντού και πάντοτε τις ίδιες αρρώστιες κουβαλόυμε εμείς οι Έλληνες.

Δεν μπορώ να διανοηθώ κάποιες καταστάσεις. Πραγματικά.

Τι είναι αυτό που μας τρώει; Ποιο είναι το μέλι του παιγνιδιού και κάποιοι δεν θέλουν να το μοιράσουνε; Τι έχουμε να χωρίσουμε; Κάποτε σε ένα άρθρο μου έγραψα για ουτοπία, για κυβέρνηση ενότητας για 1, 2, 3 μήνες για να μεγαλουργήσουμε. Πόσο δίκαιο είχα τελικά (θα μου πείτε, σιγά δεν ανακάλυψες και τον τροχό, όλοι το ξέρουμε ότι η ενότητα είναι μια λέξη αγνωστη για μας)

Φανταστική (αλλά καθόλου εξωπραγματική) συζήτηση μεταξύ ενός νέου παίχτη και ενός παλιού:

- Τι μας εμποδίζει «μπαμπά» (σ.σ. ο παλιός παίχτης) να μεγαλουργήσουμε;
- Καθαρά ένα πράγμα παιδί μου, ο εγωισμός μας.
- Μα ποιος εγωισμός μπαμπα; Εδώ δεν είναι παιγνίδι;
- Ε, ο e-εγωισμός μας παιδί μου.
- Δηλαδή;
- Κοίταξε να δεις. Όπως και στην πραγματικότητα, έτσι και εδώ, υπάρχει πάντα το ‘εγώ’ στην μέση.
- Ποιο ‘εγώ’ μπαμπα; Δεν μιλάμε για την e-Ελλάδα;
- Εεεε, ναι παιδί μου. Για την e-Ελλάδα μιλάμε.
- Και πού χωράει ο e-εγωισμός μας όταν μιλάμε για την e-πατρίδα μας;
- Κοίτα να δεις. Εμένα με βλέπεις;
- Ναι μπαμπα.
- Κοίταξε το προφιλ μου.
- Ναι, το είδα.
- Δες και το προφίλ του «α» και του «β». Βλέπεις διαφορές;
- Ναι μπαμπα, ο άλφα έχει πολλά μετάλλια σε βουλευτικες και σε κυβέρνηση που δεν έχεις. Έχει επίσης και το ΜΜ που δεν έχεις. Ο «β» έχει πολλά ΒΗ μετάλλια και SS πολύ περισσότερα από σένα. Και, πωπωωωω έχει πολύ μεγάλο military rank και military points ...
- Σωστά παιδί μου. Και ξέρεις τι παθαίνει κάποιος όταν το βλέπει αυτό;
- Τι παθαίνει;
- ΖΗΛΕΥΕΙ παιδί μου. Αυτό παθαίνει.
- …
- Και θέλει να αποκτήσει αυτά τα μετάλλια. Θέλει να γίνει κάτοχος των ΜΜ μεταλλίων. Θέλει να γίνει πιο μεγάλο τανκ από τον «β» που τον χαίρεται ο κόσμος. Θέλει να γίνει πρώτος. Αλλά δυσκολεύεται επειδή δεν θέλει ή δεν μπορεί να βάλει χρήματα μέσα. Οπότε πρέπει από αλλού να τα βρει. Επίσης θέλει να γίνει ΒΗ πολλές φορές, θέλει να μπει βουλευτής πολλές φορές, ακόμα και αν δεν το αξίζει ή δεν έχει την γνώση ή την όρεξη/ενδιαφέρον να βοηθήσει ενεργά.
- Ε τότε γιατί μπαίνει;
- Μα για τα μετάλλια, την δόξα. Παιδί μου, το χρήμα πολλοί μίσησαν αλλά την δόξα ουδείς.
- Μπορεί να υπάρχει δόξα σε έναν e-πολίτη όταν δεν βοηθήσει την η e-πατρίδα του όταν έχει ανάγκη και τελικά χαθεί;
- Τι να σου πω παιδί μου. Έχεις δίκαιο σε αυτό.

Φίλοι, μικροί και μεγάλοι, το πρόβλημα μας είναι ο εγωισμός μας. Δεν μπορούμε να συνεργαστούμε γιατί δεν μπορούμε να παραδεχτούμε ότι ο άλλος είναι καλύτερος ή ικανότερος ή αφιερώνει περισσότερες ώρες από μας ή ότι φάνηκε τυχερός και τον επιχορηγεί κάποιος παλιός και ανεβαίνει γρηγορότερα από μας.

Ας κοιτάξει ο καθένας τον εαυτό του. Να δει που χωράει μέσα στο σύνολο. Τι μπορεί να προσφέρει, σε ποιο το τομέα.

Όταν χάνεται μια μάχη, δεν είναι ο πρόεδρος ο χαμένος. Δεν είναι τα τανκ μας τα χαμένα Δεν είναι το κυβερνόν κόμμα το χαμένο. Είναι η e-Ελλάδα η χαμένη. Άρα δεν χωράνε χαιρεκακίες όταν χάνεται μια μάχη. Η μάχη που θα κερδιζόταν με 100.000 influence που δεν το ρίξανε κάποιοι σκόπιμα, θα χρειαστεί πολλαπλάσιο για να κερδηθεί η επόμενη.

Δεν περισσεύει κανείς. Δεν περισσεύει ούτε ο πιο νέος παίχτης που θα βοηθήσει στην εργασία και στην οικονομία, ούτε το πιο βαρετό τανκ μας.

Υπάρχει μια κυβέρνηση. Γίνανε εκλογές, βγήκε. Την στηρίζουμε, είτε τους ψηφίσαμε είτε όχι. Την στηρίζουμε και την ενισχύουμε με τεχνογνωσία, γνώση και εποικοδομητική κριτική. Η οργάνωση της χώρας είναι η ευθύνη της εκάστοτε κυβέρνησης. Όπως και το στρατιωτικό κομμάτι είναι δική της ευθύνη μιας και ο πρόεδρος «πατάει το κουμπί».

Αλλά το στρατιωτικό κομμάτι έχει τις ιδιαιτερότητες του. Πρέπει να υπάρχει ένα στρατιωτικό συμβούλιο που να συσκέπτεται. Έγινε ένα τέτοιο συμβούλιο. Παρθήκανε αποφάσεις; Καθορίστηκε στρατηγική; Δεν θέλουμε ανακοινώσεις. Θέλουμε και απαιτούμε εμείς οι μικρομεσαίοι από τους ΤΟΡ μας να συνεργάζονται και να μας καθοδηγούν. Όταν ο νέος βλέπει σε μια μάχη να μην βαράνε οι μεγάλοι, θα πάει αυτός να βαρέσει; ΟΧΙ. Ενώ όταν δει μεγάλους να βαράνε, θα ακολουθήσει και αυτός.

Καλώς ή κακός υπάρχει μια μάχη σε μια περιοχή, πρέπει να βαρέσουμε όλοι όσο μπορούμε, ο καθένας στο μέτρο των δυνατοτήτων του. Και το βαρύτερο τανκ είναι «υποχρεωμένο» να βαρέσει σε εκείνον τον πόλεμο όσο μπορεί. Γιατί μετά αν υπάρχει τέτοια κόντρα μεταξύ των άλφα και των βήτα, τότε όταν βαράνε οι άλφα δεν θα βαράνε οι βήτα και το αντίστροφο. Οπότε, κάνουμε ένα βήμα μπροστά και 2 πίσω (εδώ να διευκρινίσω ότι αν κάποιος θα βάλει χρήματα στο παιγνίδι, αυτά είναι δική του απόφαση και τα χρησιμοποιεί όποτε και όπως θέλει. Η ηθική e-υποχρέωση μας να ακολουθούμε τις εντολές της νόμιμα εξελεγμένης κυβέρνησης να συμμετέχουμε στις μάχες της e-πατρίδας αφορά τον εικονικό πλούτο που παράγουμε).

Καλώ όλους όσους δήλωσαν ότι αποχωρούν να μην το κάνουν. Κάντε ένα συμβούλιο. Ο πρόεδρος σας κάλεσε. Συζητείστε και βγάλτε απόφαση.

Αν τα διαλύσουμε τώρα, θα αποχωρήσει κόσμος από το παιγνίδι και θα πάμε αρκετά πίσω.

Ας αφήσουμε τον εγωισμό μας. Ας σεβαστούμε τον χρόνο και την προσπάθεια του άλλου.

Εγώ θα μείνω εδώ. Αν συνεχιστεί ο πόλεμος όσο κρατώ e-χρήματα θα πολεμώ, όσο λίγο ή πολύ είναι αυτό.

Ευχαριστώ,
Ένας μικρομεσαίος

Υ.Γ. Επίσης καλώ τους βουλευτές να καταθέσουνε τις θέσεις τους (είτε ατομικά συλλογικά) στο φόρουμ της eGreece για το ποιοι συμφωνούν και ποιοι διαφωνούν με την πρόταση για ειρήνη με την Τουρκία για να ξέρει και ο κόσμος ποιες είναι οι θέσεις σας και γιατί. Προσπαθώ να διαβάζω τα debates που κάνετε για τα διάφορα θέματα για να μαθαίνω, αλλά από τους 40 βουλευτές που έχουμε ούτε οι μισοί δεν εμφανίζονται.