Рэферэндум аб выхадзе Беларусі з альянса ЕДЕН [BE/RU]. UPDATED

Day 1,814, 14:15 • Published in Belarus Belarus • by NATIONAL BANK OF BLR


Добрага часу сутак, паважанае спадарства!

Зараз знешняя палітыка Беларусі круціцца вакол аднаго пытання – застацца ці пакінуць яльянс ЕДЕН. Мінулы прэзідент, пан Касцюшка, ўжо запусціў машыну – аб’явіў аб выхадзе Беларусі са складу ЕДЕН. Згодна статуту ЕДЕН, працэдура выключэння (як і працэдура ўваходжання ў альянс) патрабуе 50% + 1 голас у кангрэсе пры галасаванні або рэферэндум, які будзе адлюстроўваць волю народа. Так як на дадзены момант кангрэса ў Беларусі няма, для канчатковага вырашэння дадзенага пытання нам неабходна правесці рэферэндум.

Перш чым прыняць канчатковае рашэнне давайце разгледзім плюсы і мінусы нашага знаходжання ў ЕДЕН.



На дадзены момант сярод плюсаў можна адзначыць (хоць і іх можна лічыць сумнеўнымі):

1. Знаходжанне ў адным альянсе з вялікімі краінамі гарантуе хаця б мінімальны заліў дамага ў нашых бітвах іхнымі туклікерамі. То бок, нават калі наша бітва не стаіць у прыа альянса, мы атрымоуваем мінімальную дапамогу, якае дае нам магчымасць пратрымацца.

2. Магчымасць пастаяннай вайны з тым жа АБЦ. Так, вайна – гэта важна. Вайна – гэта рухавік ўсяго, не толькі прагрэса. Згадзіцеся, што браць БХ і КХ у бітвах за Радзіму нашмат прымней, чым у Харватыі або Партугаліі. Доўгачасовыя НАПы (прыклад – Літва ў чэрвені-ліпені) прыводзяць насельніцтва ў глухі вугал і поўнае засмучэнне, наступствам чаго можа стаць татальнае кіданне гульні і страта вельмі цікавых людзей. А пачаткоўцаў тым больш.


На жаль, мінусаў знаходжання ў альянсе нашмат больш, а менавіта:

1. Уяўная дэмакратыя і роўнасць. Хоць статутам ЕДЕН прадугледжана вырашэнне ўсіх важных пытанняў шляхам галасавання, рэалізацыя гэтых рашэнняў часта жадае быць лепшым. Паўсюль паспець немагчыма і ўсім дапамагчы таксама. У тым жа статуце задэкларавана, што ўсе краіны-удзельніцы маюць роўныя правы. Вынік вядомы: на момант выбараў у кангрэс у Харватыі 14 рэгіёнаў, у той жа Партугаліі – 0. І прыа стаяла не на тыя бітвы, дзе вырашаўся лёс кангрэсаў.

2. Страта мэты ўсяго жыцця – ОНЕ разваліўся. ЕДЕН ствараўся як процівага альянсу Фенікс, пасля яго распаду сканцэнтраваўся на нованароджаным з попелу Фенікса ОНЕ, які не так даўно абвесціў аб сваім самароспуску. Новаствораныя альянсы, якія стварыліся з былых краін-удзельніц ОНЕ, хутка утварыліся вакол сваіх стратэгічных ворагаў, сталі на ногі, палепшыўшы сваю баявую каардынацыю. Еден так і застаўся ваяваць адразу супраць усяго света. Зноу жа, усюды паспець немагчыма. Ды і страта Тэрры таксама значна паменшыла баявую моц альянса. А Беларусь пры такім раскладзе – паспяховая засцярога ад АБЦ. Нашыя вечныя войны ЕДЕН толькі на карысць, АБЦ не будзе зліваць свой дамаг супраць іх бітваў.

3. Пакты аб ненападзе - адзінае выратаванне. Вельмі сумны факт. Каб мець магчымасць захаваць свой ​​кангрэс, краіны вымушаны падпісваць НАПы. Беларусь - выдатны гэтаму прыклад. Некалькі месяцаў запар мы былі вымушаныя падпісваць дамовы, здаваць у арэнду рэгіёны, каб праціўнікі пакінулі нас у спакоі і мы маглі правесці выбары ў кангрэс. Больш за тое, нягледзячы на гэтую няздольнасць дапамагчы адваяваць рэгіён, кіраўніцтва асуджае нашы НАПы. Але інакш ж нам не выратавацца …

4. Кіраўніцтва альянсу. Яны нядрэнныя хлопцы і дзяўчаты. Але вось каардынацыя кульгае. Ды і зноў спрацоўвае уяўная дэмакратыя - што ўжо казаць, калі мы на самітах галасуем за новага СК, на пасаду якога высунулі аднаго чалавека, які і так бягучы СК! Так, мы маем права высунуць любога чалавека ў каманду Генштаба. Але вы думаеце яго туды прапусцяць? Памыліцеся, калі лічыце, што так.

5. Высмоктванне грошай на МПП. Якія, па сваёй сутнасці, нам нічога, акрамя выдаткаў не даюць. Навошта МПП, калі прыа на нас не стаіць? Знаходзячыся ў альянсе, мы павінны штомесяц падпісваць 25 + МПП, што каштуе больш чым 250 000 рублёў. Яшчэ варта ўлічыць штомесячны ўзнос 30 000 рублёў у казну альянсу. Разам, прыкладна 300 000 рублёў у месяц, але мы ўсё ж вымушаны падпісваць НАП з Літвой, каб зберагчы свой ​​кангрэс і прывесці краіну ў парадак пасля вайны. На гэтыя сродкі можна купіць тых жа танкаў на прапампоўку гульцоў або арганізаваць праграму падтрымкі ўласнага насельніцтва.

6. Пяцігадзінныя саміты ні пра што. Вам, насельніцтву, гэты пункт ні да чаго, але вось ўрад увесь час пакутуе на хранічны недасыпанне напрацягу ўсяго тыдня. Хоць гэты пункт можна прылічыць да чацвёртага. Але ўлічыць варта.

Такім чынам, перад прыняцьцем рашэння добра абдумайце яго. Ад вас залежыць будучыня нашай краіны. Прагаласаваць і выказаць свае думкі можна ў каментарыях да артыкула.


Працэс галасавання будзе працягвацца 48 гадзін - да 12:00 10.11.2012. Прымаць удзел у галасаванні могуць усе грамадзяне Беларусі, а так жа грамадзяне Беларусі, якія імігравалі ў іншыя краіны.
[RU]

Доброй поры суток, господа!

Сейчас внешняя политика Беларуси обращена вокруг одного вопроса - остаться или покинуть альянс ЕДЕН. Предыдущий президент пан Косцюшка запустил машину - обьявил о выходе Беларуси из состава ЕДЕН. Согласно статуту ЕДЕН, процедура исключения (как и процедура вступления в альянс) требует 50%+1 голосов в конгрессе при голосовании или же референдум, который будет отображать волю народа. Так, как на данный момент в Беларуси конгресса нет, для окончательного решения данного вопроса нам необходим референдум.

Итак, первым делом перед прийнятием решения давайте рассмотрим плюсы и минусы нашего перебывания а ЕДЕН.


На данный момент среди плюсов можно отметить (хотя и их можно считать сомнительными):

1) Находжение в одном альянсе с большими странами гарантирует хоть минимальный влив дамага в наших битвах ихними тукликерами. То есть, даже если наша битва не стоит в прио альянса, минимальную помощь мы все равно получаем, которая поможет нам продержаться какое-то время.

2) Возможность постоянной войны с теми же АБЦ. Да, война это важно. Война - это двигатель всего, не только прогресса. Согласитесь, что брать БХ и КХ в битвах за Родину намного приятнее, чем в Хорватии или Португалии. Долгосрочные НАПы (пример - Литва в июне-июле) заводят население в глухой угол и в полное уныние, следствием чего может стать тотальное бросание игры и потеря очень интересных людей. А новичков тем более.


К сожалению, минусов оказывается намного больше, а именно:

1) Мнимая демократия и равенство. Хотя статутом ЕДЕНа предусмотрено решения всех важных вопросов путем голосования, реализация этих решений часто желает лучшего. Всюду успеть невозможно и всем помочь так же. В том же статуте задекларировано, что все страны-участницы имеют равные права. Результат на лицо: на момент выборов в конгресс у Хорватии 14 регионов, у той же Португалии - 0. И прио стояло не на те битвы, где решались судьбы конгрессов.

2) Потеря цели всей жизни - ОНЕ распался. ЕДЕН создавался как противовес альянсу Феникс, после его распада сосредоточился на родившемся из пепла Феникса ONE, который не так давно обьявил самороспуск. Новоиспеченные альянсы, которые образовались из стран - бывших участниц ОНЕ, быстро сосредоточились вокруг своих стратегических противников, стали на ноги, улучшив свою боевую координацию. ЕДЕН так и остался воевать сразу против всего мира. Опять же, всюду успеть невозможно. Да и потеря Терры так же значительно уменьшила боевую мощь альянса. А Беларусь при этом раскладе - удачная затычка для АБЦ. Наши вечные войны ЕДЕН только на руку, АБЦ не будет вливать свой дамаг против них в битвах битв.

3) Пакты о ненападении - единственное спасение. Очень печальный факт. Чтобы иметь возможность сохранить свой конгресс, страны вынуждены подписывать НАПы. Беларусь - отличный тому пример. Несколько месяцев подряд мы были вынуждены подписывать договоры, сдавать в аренду регионы, чтобы противники оставили нас в покое и мы могли провести выборы в конгресс. Более того, невзирая на эту несостоятельность помочь отвоевать регион, руководство осуждает наши НАПы. Но иначе же нам не спастись...

4) Руководство альянса. Они неплохие ребята. Но вот координация хромает. Да и опять срабатывает мнимая демократия - что уж говорить, если мы на саммитах голосуем за нового СК, на пост которого выдвинули одного человека, который и так текущий СК! Да, мы вправе выдвинуть любого человека в команду Генштаба. Но вы думаете его туда пропустят? Ошибетесь, если считаете, что да.

5) Высасывание денег на МПП. Которые, по своей сути, нам ничего, кроме расходов не дают. Зачем МПП, если прио на нас не стоит? Перебывая в альянсе, мы должны ежемесячно подписывать 25+ МПП, что равно больше 250 000 рублей. Еще следует учесть ежемесячный взнос 30 000 рублей в казну альянса. Итого, примерно 300 000 рублей в месяц, но мы все же вынуждены подписывать НАП с Литвой, чтобы уберечь свой конгресс и привести страну в порядок после войны. На эти средства можно купить тех же танков на прокачку игроков или организовать программу поддержки собственного населения.

6) Пятичасовые саммиты ни о чем. Вам, населению, этот пункт ни к чему, но вот правительство постоянно страдает хроническим недосыпанием напротяжении всей недели. Хотя этот пункт можно причислить к четвёртому. Но учесть стоит.

Итак, перед прийнятием решения хорошо обдумайте его. От вас зависит будущее нашей страны. Проголосовать и высказать свои мысли можно в комментариях до статьи.


Процесс голосования будет длиться 48 часов - до 12:00 10.11.2012. Принимать участие в голосовании могут все граждане Беларуси, а так же граждане Беларуси, которые иммигрировали в другие страны.

Прэзідэнт Беларусі - KittyKet