[Faraz] گزارش وزارت امور خارجه

Day 3,941, 00:50 • Published in Iran Iran • by Faraz.RevengeR
سلام دوستان امیدوارم حالتون خوب باشه. این ماه که به خاطر آپدیت یکی از مهم ترین دوره های چند وقت اخیر رو سپری کردیم و خوشبختانه در آخر تونستیم به تمام اهداف سیاسی و اقتصادیمون برسیم

قبل از اینکه مقاله رو شروع کنم، لازمه که مفهوم روتیت (سواپ/سویچ) رو برای دوستانی که آشنایی ندارن توضیح بدم
با توجه به این که عملا امکان نگه داشتن مناطق با دتر بالا حتی برای ابرقدرت ها وجود نداره (یا در بهترین حالت ممکن به صرفه نیست) مفهوم روتیت کردن به وجود اومد
بدین صورت که کشور هایی که در کلونی هاشون دتر بالایی دارن، با یک کشور دیگه مناطق رو تعویض میکنن. یعنی مناطق کلونی خودشون رو میدن و مناطق اون رو میگیرن تا وقتی که دتر مناطق خودشون بیاد پایین و برگردن سر جاشون

خب حالا که با روتیت کردن آشنا شدیم میتونیم جزئیات این ماه رو بررسی کنیم. فقط توجه داشته باشید که اتفاقات این دوره به قبل/بعد از ۱۴ آگوست تقسیم میشه. روزی که ادمین جزئیات آپدیت جدید رو کامل مشخص کرد

مذاکره با پاکستان

در ابتدا با سی پی پاکستان سر جنگ تمرینی و اجاره بلوچستان مذاکره شد
سی پی پاکستان ابتدا نظرش بر این بود که مناطق پاکستان رو پس بگیرند و به هند حمله کنند تا از این طریق انگیزه تولید بشه و بتونند پلیرهای قدیمیشون رو دوباره فعال کنند
برای منطقه بلوچستان هم میخواستن مجدد مذاکره کنن. با صحبت‌هایی که کردیم نه تنها اجاره بالاتر نرفت، بلکه با توجه به شرایط و روند مذاکرات تونستیم تخفیف هم بگیریم. این مطالب به قبل ۱۴ آگوست برمیگرده که جزئیاتی منتشر نشده بود و از دید پلیر ها جنگ تمرینی و اجاره با هم تداخلی نداشت.
طبیعتاً بعد از منتشر شدن جزئیات آپدیت این بحث منتفی شد

مذاکره با ترکیه و ارمنستان

همون طور که اطلاع دارید طبق قرارداد 2 سال پیش ایران ارمنستان و ترکیه که در زیر میتونید بخونیدش:
[EN/FA] Rental Agreement Between Armenia, Iran and Turkey

ایران در ارمنستان کنترل ۳ منطقه و ترکیه کنترل ۱ منطقه رو در اختیار داره
ترکیه در ابتدای دوره پروپوزالی رو مطرح کرد برای جایگزین شدن در ارمنستان که خلاصه‌اش به شرح زیره:
ترکیه میاد در ارمنستان و اونجا با جنگ تمرینی امنیت منطقه و بونوس رو برای ایران تامین میکنه تا موقعی که دتر بیاد پایین و ایران بتونه برگرده
اما از اون جایی که روتیت کردن با کشور هاستایل مکروه است و اونا عملا داشتن یک جنگ تمرینی اضافه به دست میاوردن، ما هم در مقابل یکی از کلونی هاشون در امارات و فیلیپین رو خواستیم که اگرچه مخالفت نکردند ولی غیرمستقیم سر دووندن.
به همین خاطر ما هم اجازه ندادیم جنگ تمرینی رو شروع کنن تا زمانی که همکاریشون رو افزایش بدند

برای همین اجاره سیونیک کمی به مشکل خورد چون عملا با رنت سیونیک امکان جنگ تمرینی به هر شکل رو از دست میدادیم و یه جورایی زمین برای ترکیه باز میشد. از اون جایی که ارمنستان به قول بعضی ها عمق استراتژیک ایران حساب میشه، نمیخواستیم نفوذمون اون جا کم بشه یا کسی وارد اون جا بشه مگر این که خودمون اجازه اش رو صادر کنیم

البته این رو هم باید در نظر داشته باشیم که در نهایت یک توافق معقول به نفع جفتمونه چون عملاً مناطق با دتر بالا به درد هیچ کسی نمیخوره و حتی ممکنه در دراز مدت امنیت ملیمون رو هم تهدید کنه


مذاکره برای بونس ماهی و آهن

از اون جایی که ایران برخلاف ترکیه یک قطب اقتصادی در دنیا محسوب میشه، قطعاً با بالا گرفتن تنش و وقوع جنگ کسی که بیشترین ضرر رو میکرد ما بودیم
به همین خاطر برای اینکه اهرم فشار ترکیه رو ازشون بگیریم، سراغ تأمین منافعمون از جاهای دیگه رفتیم
برای تأمین بونوس با نزدیک به ۱۰-۱۵ کشور مذاکره شد که در نهایت تونستیم یک قرارداد خوب با هلند ببندیم.

در شرایط فعلی،‌ هزینه اجاره هر ریسورسی برای کشور ۱٪ تولید ناخالصی اون صنعت هست
یعنی در حال حاضر هزینه یک ماه اجاره برای کشور ایران تقریبا بدین صورت هست:
ماهی : 150 هزار ریال
آهن : 480 هزار ریال
که میشه 630 هزار ریال در ماه به صورت دیفالت

در این بین مذاکرات و آفرهای دیگه ای هم بود مثل آفر انگلستان که ۰.۵٪ تولید ناخالص داخلی رو
برای هر بونس درخواست کرده بودند، یعنی چیزی حدود ۳۱۵ هزار ریال در ماه.
و اما مبلغی که با هلند بستیم ۶۰ هزار سی سی برای هر ۲ بونس هست که تقریباً ۱/۵ آفر انگلیس و ارمنستانه
خوشبختانه با این کار هم به هدفی که برای ترکیه داشتیم رسیدیم و هم تونستیم با یک قرارداد خوب هزینه بسیار کمتری از حالت نرمال بکنیم
در ضمن نکته‌ای که خیلی از کشور ها بهش توجه نکردن قیمت فلت در مقابل قیمت درصدی بود. ما جزء کشور هایی بودیم که بعد از آپدیت درصد جی دی پیمون قطعا افزایش پیدا می کرد و اگر مبلغ قرارداد رو وابسته به اون میکردیم در آینده باید هزینه بیشتری می دادیم
برای همین خیلی زیرپوستی قرارداد رو به صورت فلت بستیم تا بعد از افزایش جی دی پی هم پول بیشتری ندیم

مذاکره با بلغارستان

بلغارستان به خاطر تک منطقه ای که توی استرالیا داشت، مدت‌ها منتظر بود که اتفاقی بیفته و کسی کیک شه تا بتونه اونجا بیس بگیره. یکی از پلن هامون از ابتدای دوره مشخص کردن تکلیف اون تک منطقه بود. چون عملاً نه منطقه به درد خودشون می خورد و نه ما میتونستیم استفاده لازم رو از مناطقمون ببریم. تو همون تایم هم تنش بین آستریا و بلغار سر جنگ اسلوونی و شایعات روابطشون با کرواسی بالا رفت که این موضوع حتی احتمال کیک کردنشون از استرالیا رو هم به وجود آورد
اما بعد از چک کردن کابینه دیدم که سی پیشون یکی از دوستان گذشته و دوره اتحاد وان هست. با مذاکره و روابطی که داشتیم مجابشون کردیم که از استرالیا خارج بشن و خوشبختانه تونستیم بدون هزینه و با دیپلماسی یک منطقه اضافه در استرالیا بگیریم. الان ۳ منطقه داریم که بنا بر تشخیص دولت های آینده هم میتونن اجاره رو ادامه بدن و یا جنگ تمرینی راه بندازن.




مذاکره با اسپانیا – مقدونیه – بلغارستان - هند

مشکلی که در ارمنستان داشتیم رو در پاکستان به شکل حادتر باهاش روبرو شدیم. دیگه نمی تونستیم جنگ تمرینیمون رو ادامه بدیم در نتیجه یه گپی به وجود میومد و هر لحظه امکان داشت به خاطر بونس هوایی و شرایط جنگ تمرینی مناسب، یک کشور متخاصم اون جا بیس بگیره و امنیت مرز های ما رو هم با تهدید روبرو کنه. از این رو تصمیم گرفتیم خودمون دست به کار شیم و یک کشور دوست رو اونجا دیپلوی کنیم تا وقتی که خودمون بتونیم دوباره برگردیم و جنگمون رو از سر بگیریم

اولین گزینه ورود به هند و روتیت با یکی از کشور های اسپانیا – بلغارستان – مقدونیه بود که در ابتدا علی‌رغم پیچیدگی های فنی و تعداد زیاد کشور های دخیل داشت خوب پیش میرفت اما تنشی که بین بلغارستان و آستریا به وجود اومد سر راه ندادن پرتغال به بلغارستان، این روند رو کمی کند کرد و ما هم به دلایلی از این روتیت منصرف شدیم



مذاکره با لهستان

مشکل کماکان پابرجا بود و مذاکراتی با کشورهایی از جمله ژاپن و چین انجام داده بودیم که مطمئن شیم مناطق دست کشوری میفته که ما میخوایم. اما مشکل اینجا بود که این کشور ها آفر های درجه یکی برای ارائه در مقابل آفر ما نداشتند. بنابراین به دنبال کیس های دیگه ای رفتیم و اون ها رو گذاشتیم برای پلن بی و به عنوان آخرین راه حل
در عین حال با سی پی لهستان برای روتیت یکی از کلونی هامون به توافق رسیدیم
قرار اول روتیت مناطق جمهوری چک با مالزی بود و سی پی لهستان به خاطر دوستی که باز هم از گذشته داشتیم برای حال دادن حاضر شد هزینه ایر استرایک ما به مالزی رو بده. اما از اونجایی که دتر مناطق چک هنوز پایین بود، پلن جدیدی ریختیم و سعی کردیم با یک تیر ۲ نشون رو بزنیم. متقاعدشون کردیم که بیان پاکستان که هم جنگ تمرینی اون جا رو جایگزین کنیم، هم مشکل گپ به وجود اومده رو حل کنیم که به هر ۲ هدف رسیدیم

مذاکره با استرالیا

تا اینجا اولین/جزء اولین کشور هایی بودیم که بونس فود و اسلحه ۱۰۰٪ رو کاملا سکیور کرده بود. در نتیجه هدف بعدیمون ۱۰۰ کردن بونس خانه بود. گرانیت یک بونس از نوع کمیاب هست که ما به علت نداشتن مسیر مستقیم به پایتخت تا الان فقط از نصفش میتونستیم استفاده کنیم. برای همین به دنبال بستن قرارداد رنت رفتیم تا بتونیم بونس این صنعت رو هم ۱۰۰٪ کنیم.
بستن این قرارداد از دید من بیشتر از اینکه جنبه اقتصادی داشته باشه، یک‌جور شوآف و قدرت نمایی بود. چون در این آپدیت شاید اولین کشوری میشدیم که تونسته بود بونس ۱۰۰-۱۰۰-.۱۰۰ رو به دست بیاره
مشکلی که وجود داشت غیرفعال بودن کابینه و مخصوصاً شخص رئیس جمهورشون بود که در بهترین حالت روزی ۱ بار آنلاین می شد.
خوشبختانه با پیگیری تونستیم قراردادی به مبلغ ۱۱۰ هزار ریال برای یک منبع کمیاب منعقد کنیم در صورتی که اجاره جی دی پی برای اون منطقه نزدیک ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار سی سی بود
در ضمن با کشور های رومانی و مقدونیه هم هماهنگ شد که اگر کابینه بعدی هم غیرفعال بود، تکسی که از مناطق استرالیا میگیرن رو مستقیم به خودمون برگردونند


موارد زیاد دیگه ای هم بود مثل احیای روابط با لیتوانی که برای حسن نیت ام پی پی هم فرستادن، مذاکرات با کشور های مختلف برای جنگ‌های تمرینی جایگزین، آپشن هایی برای حل مسئله ارمنستان و… که دولت بعدی در صورت تمایل پیگیری میکنه
تا اینجا سعی کردم ۵۰-۶۰٪ اتفاقاتی که در این ماه افتاد رو شرح بدم. خیلی از روز ها نزدیک ۸-۱۰ ساعت برای مذاکرات وقت گذاشته شد بنابراین توضیح تمام اتفاقات هم از حوصله من خارجه و هم شما.
در کل ماه پر حادثه‌ای بود و اتفاقات کوچک و بزرگ زیادی پشت پرده افتاد. حتی چندین بار تهدید های خارجی داشتیم که بعضا در سطح اتحاد حل شدن و برای حفظ ثبات و آرامش ایران حتی نذاشتیم خبرش پخش بشه

از اون جایی که توی این آپدیت یکی از بهترین نتایج رو در دنیا گرفتیم، بیش از پیش بایستی مراقب شرایطمون باشیم. کشور های دشمن قطعا برامون برنامه خواهند داشت و کشورهای دوستی که کارخونه هاشون رو به ما باختن ممکنه تا مدتی همکاری لازم رو نکنن

در آخر هم از تمام بچه‌ های تیم سیاسی تشکر میکنم که هرکدوم بی منت و با دلسوزی تمام کمک کردن تا بتونیم منافع ایران عزیزمون رو به بهترین نحو تأمین کنیم
محو عزیز و تیمش هم در بخش اقتصادی هرچی پاس دادیم بهشون گل کردن
از هادی عزیز هم که به عنوان کارآموز وارد دولت شده بود تشکر میکنم چون بسیار خوب عمل کرد. امیدوارم که به زودی در مسند موفا ببینیمش.




در آخر امیدوارم از عمل‌کرد این وزارت خونه راضی بوده باشید