Η θεωρία της Απάτης στο eRepublik

Day 2,678, 07:56 Published in Greece USA by Gorlock the Destroyer

Αγαπητοί φίλοι μου!

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές μου σκέψεις βασισμένες σε προσωπικές επαγγελματικές εμπειρίες και γνώσεις.
Φυσικά απευθύνομαι και στα 3/3 του συνόλου των Ελληνόφωνων παικτών και όχι στα 2/3 ή στο 1/3, μιας και κάποιο άρθρο μας τριχοτόμησε σε «καλούς», «κακούς» και «αδιάφορους».

Θα μπορούσε βέβαια κάποιος να μου πει ότι σύμφωνα με τις πρόσφατες συμπεριφορές των παικτών αυτού του παιχνιδιού σε άρθρα και αντίστοιχα σχόλια, χρησιμότερες θα ήταν οι επαγγελματικές συμβουλές άλλων παικτών, όπως πχ του Φώτη ή του Χρήστου, αλλά τέλος πάντων…

Αφορμή μου έδωσαν οι αιχμές που αφήνονται από κάποιους, μετά την επανάσταση και την εγκαθίδρυση του Δικτάτορα, για υπεξαίρεση των κρατικών αποθεμάτων σε νόμισμα.

Έχουν βέβαια ακουστεί κατά καιρούς διάφορα τέτοια παράπονα ένθεν κακείθεν. Μου έκανε όμως εντύπωση ότι τώρα οι κατηγόριες είναι πολύ πιο έντονες και βαριές. Το πιο παράδοξο, για μένα, είναι ότι αυτές εκστομίζονται από παίκτες που υπερηφανεύονται ότι δε βάζουν χρήματα στο παιχνίδι, εναντίον παικτών που βάζουν.

Ας το πιάσουμε λοιπόν από την αρχή με τη θεωρία.

Ποιος μπορεί να διαπράξει απάτη? Δυνητικά όλοι μας, ή έστω το 95% από εμάς. Λένε ότι υπάρχει ένα 5% που ότι και να γίνει είναι γεννημένοι τίμιοι και άμεμπτοι μέχρι να πεθάνουν και ένα άλλο 5% που γεννήθηκαν και θα πεθάνουν απατεώνες.

Ας ασχοληθούμε λοιπόν με αυτό το 90%, όλους εμάς δηλαδή, τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που δε γεννηθήκαμε απατεώνες αλλά υπό κάποιες προϋποθέσεις θα την κάνουμε τη ζημιά. Είμαστε εμείς που αν συμβεί κάτι κακό όλοι οι γείτονες πέφτουν από τα σύννεφα. «Μα τι λέτε κύριε δημοσιογράφε μου, ο Βασίλης είναι το καλύτερο παιδί, κύριος, οικογενειάρχης, κλπ κλπ».

Τι συντελεί λοιπόν στο να γίνει απατεώνας ο καλός αυτός ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας?
Μια πειστική απάντηση μας δίνει το Τρίγωνο της Απάτης (Fraud Triangle).



Σε αυτό απεικονίζονται, το κίνητρο (motivation), η ευκαιρία (opportunity) για τη διάπραξη απάτης και η τάση προς την εκλογίκευση (rationalisation) της πράξης.

Ας εξηγήσουμε τι είναι το καθένα και ας τα προσαρμόσουμε στο παιχνίδι για να αρχίσουμε να μπαίνουμε στο νόημα:

Κίνητρο
Το κίνητρο είναι αυτό το οποίο προκαλεί κάποιον να σκεφτεί να διαπράξει μια απάτη. Ένα κίνητρο θα μπορούσε να είναι για παράδειγμα η ανάγκη για επιπλέον χρήματα, όπως αυτή προκύπτει από τα διάφορα οικονομικά προβλήματα. Όπως και στην πραγματική ζωή, και στο ερεπ οι ανάγκες είναι μεγάλες, χρειάζεσαι όπλα, τρόφιμα, σπίτια και γενικά cc για να μπορείς να επιβιώσει ο χαρακτήρας σου στο παιχνίδι. Εντάξει, είπαμε να επιβιώσει, διότι για να αναπτυχθεί σημαντικά αν δε βάλουμε γερά το χέρι στην τσέπη δε γίνεται τίποτα.

Ευκαιρία
Η ευκαιρία είναι μια κατάσταση στην οποία κάποιος αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να διαπράξει μια απάτη χωρίς να γίνει αντιληπτός. Ενδεχόμενη χαλαρότητα και απουσία ελέγχου αποτελεί το κατάλληλο έδαφος για τη διενέργεια παράνομων πράξεων και την αποφυγή τιμωρίας. Τα πρώτα χρόνια στο ερεπ υπήρχε καταγραφή και logs σε όλα τα πάρε δώσε και donations. Για κάποιο λόγο ο πλάτο τα κατήργησε και τώρα ο έλεγχος είναι μηδενικός. Ευκαιρίες να κλέψεις υπάρχουν άπειρες, επίσημες καταγραφές δεν υπάρχουν σε δημόσια θέα, οπότε όσοι θέλουν μπορούν άνετα. Κλασικό είναι πλέον το κόλπο με τα co. Ποιος και πώς να σε ελέγξει?

Εκλογίκευση
Η εκλογίκευση αποτελεί τον καταλύτη του όλου εγχειρήματος. Ο δράστης μπορεί να αντιλαμβάνεται ότι η πράξη του είναι ανήθικη, ωστόσο αποφασίζει να την εκλογικεύσει και να τη δικαιολογήσει. «Σιγά το πράγμα ρε, αφού όλοι κλέβουν στο ερεπ εγώ γιατί να μην το κάνω, κορόιδο είμαι?»

Στην πραγματική ζωή το μόνο που μπορείς να κάνεις ώστε να μειώσεις την πιθανότητα απάτης, είναι να περιορίσεις όσο το δυνατόν περισσότερο την ευκαιρία. Ούτε την ανάγκη που δημιουργεί το κίνητρο μπορείς να ελέγξεις, ούτε την εκλογίκευση, που είναι κλασική υποσυνείδητη ανθρώπινη αντίδραση.

Στο ερεπ όμως τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά.

Την ευκαιρία δεν μπορείς να την ελαττώσεις όσο οι admins δεν επιβάλουν τη διαφάνεια στις συναλλαγές με αναλυτικά logs, τα οποία εύκολα θα μπορούσαν να είναι στη διάθεση των αρμοδίων, ώστε να μπορούν να ελεγχθούν όλες οι ροές. Με μαγειρεμένα εξελόχαρτα και σποραδικά πριντ σκρινς δουλειά δε γίνεται…

Αντίθετα εδώ κοντρολάρεται ως ένα βαθμό η ανάγκη που δημιουργεί το κίνητρο να κλέψεις.

Μόνον όσοι δεν έχουν βάλει ποτέ χρήματα στο παιχνίδι, ή είναι ψεκασμένοι, πιστεύουν ότι ο Φάνης ή ο Αλέξης έγιναν τούμπανα με κρατικά cc. Όσοι ζουν στην πραγματικότητα γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό μεταφράζεται σε αρκετές χιλιάδες ευρώ.
Στεναχωρήθηκαν κάποιοι μόλις ο άλλος Αλέξης κατέβασε το πρώτο εκατομμύριο. Γέλασα γιατί γνώριζα ότι αυτά για εκείνον είναι ψίχουλα, όταν πάνω του μπορεί να έχει εύκολα 2-3 εκατομμύρια από αγορασμένο χρυσό που σπάει μάλιστα στο ΜΜ στο 0,005. Δε συμβουλεύεται και κανέναν εθνικό μαυραγορίτη ο βλαξ, για να του πει πώς γίνονται αυτά τα πράγματα 😛
Προσωπικά αν και κάνω συνετή χρήση κάρτας εδώ και πολύ καιρό, σε κάθε προσφορά pack μπορώ να μαζέψω χαλαρά 100-150 χιλιάδες cc, αρκετά για να συντηρηθώ αξιοπρεπώς σε όπλα, τρόφιμα και σπίτια, που και εγώ ως βλαξ τ’ αγοράζω από το μάρκετ 😛

Συμπέρασμα
Υπάρχουν πάντα οι άπληστοι και οι εξαιρέσεις αλλά μην ανησυχείτε, εμπεριστατωμένα είναι πιο πιθανόν αυτοί που δε βάζουν χρήματα στο παιχνίδι να αναγκαστούν να βάλουν το δάκτυλο στο μέλι, παρά αυτοί που πληρώνουν κανονικά και τα έχουν μπόλικα. Θέλουμε δε θέλουμε αυτή είναι η πραγματικότητα, τι να κάνουμε?

Κλείνοντας θα ήθελα να σας συστήσω για μια ακόμα φορά ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση.

Βασίλης

ΥΓ1: Εσύ που κατηγορείς τον άλλο για κλέφτη, μήπως κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια?
ΥΓ2.: Εσύ με το όπλο παρά πόδας και την ξιφολόγχη εφ΄ όπλου σύνελθε, παιχνίδι παίζεις είπαμε, αν δεν μπορείς να το κατανοήσεις στείλε ένα μήνυμα στον Φώτη, μπορεί να σε βοηθήσει 😃