«έθνος ανάδελφον».
vanzel papado
0 πειρασμός της εξουσίας σαγήνευσε την ανθρώπινη φύση. Οι δικτάτορες σκιάζουν την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση: απληστία, εγωκεντρισμός, δίψα για έλεγχο των άλλων.
Διαίρει και βασίλευε αποτελεί Η μεθοδολογία επίλυσης προβλημάτων.
Βλέποντας της φτηνές αλλαγές και παρατηρώντας αντιδράσεις εκατέρωθεν με λυπεί το γεγονός πόσο επιφανειακά βλέπουμε της εξελίξεις (στο παιχνίδι).
γιατί στα άλλα είμαστε σαΐνια
ΑΝΟΙΧΤΑ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ & αδυνατεί το παιχνίδι να το ορίσει ή πίο απλά δεν μπορεί να δώσει λύση γιατί είναι πρόχειρα φτιαγμένο ή παρωχημένο σε βάθος χρόνου ή γιατί απλά τά έσοδα για τους διαχειριστές του είναι αρκετά ή υπεραρκετά . Αλλάζοντας 5 LOgos 3 μεταλλιάκια και παίρνοντας χαμπάρι ότι το παιχνίδι έχει διχάσει πλευρές ,συμμαχίες και τα ρέστα τί σκέφτηκε ο μπαγάσας (έ καλά περάσανε και κανά δύο χρόνια)
ΕΦΑΡΜΟΖΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ "ΠΡΟΒΛΗΜΑ-ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ-ΛΥΣΗ"
που να σκεφτεί να βάλει και τη Παγκόσμια κυβέρνηση !
και επειδή πάντα παραλληλίζω την εικονική με το παιχνίδι θα ήθελα να διαβάσετε το παρακάτω .
Μια φορά ο πατέρας μου μετά από χρόνια , από τη λήξη του πολέμου, καθόταν στο καφενείο του χωριού και κουβέντιαζε μ΄ενα συγχωριανό που ήταν δεξιός και ήξερε πως είχε υπηρετήσει στα τάγματα ασφαλείας και ο οποίος δεν ήθελε να θυμάται τίποτα από όλα αυτά. Τον ρώτησε ένα πράγμα μόνο. Για πες μου βρε αδερφέ γιατί έκανες ότι έκανες. Και ξέρετε τι είπε?
«Ημουν τρομοκρατημένος μ΄αυτά που μάθαινα. Εγώ ήθελα να έχω το μικρό εκκλησάκι που είχα κτίσει με τα χέρια μου στην αυλή του σπιτιού για να φυλάω τα κόκκαλα της μάνας μου. Κι είχα ακούσει πως αν ερχόντουσαν οι συμμορίτες θα μου έκαιγαν την εκκλησία και τα κόκκαλα μαζί και μπορεί να με κρεμάγανε που θα βλεπαν πως έχω σχέση με τη θρησκεία»
Εχετε την εντύπωση πως δεν έχει ακριβώς το ίδιο βάρος για έναν εγγονό, ο παππούς που έσωσε τη χώρα από τους ναζιστές κατακτητές , και ο παππούς του έσωσε τη χώρα από το κίνδυνο των κουμουνιστών συμμοριτών όπως τους αποκαλούσαν?
Ολα τα θύματα του εμφυλίου, δεν πήραν ποτέ απάντηση για το τι πραγματικά συνέβη . Γιατί οι ηθικοί αυτουργοί του εμφύλιου σπαραγμού δεν δικάστηκαν ποτέ. Οσοι μηχανογράφησαν και κατέστρωσαν τα σχέδια της συμφοράς για προσωπικός τους όφελος, για κομματικά συμφέροντα, για οικονομικά συμφέροντα ή πολύ απλά γιατί ήταν υπάλληλοι ξένων κέντρων εξουσίας, δεν πέρασαν σ΄αυτήν εδώ τη πατρίδα από καμία Νυρεμβέργη.
Εγινε της μόδας να λέμε «καταδικάζουμε τη βία από όποια μεριά κι αν προέρχεται» Τι σημαίνει αυτό? Ποιος από τη μία ή την άλλη μεριά καταδικάζει τον εααυτό του και τη βία του? Είμαστε σοβαροί ή κάνουμε πως δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει. Οταν άνθρωποι φωνάζουν πως με το Παπαδόπουλο ήταν καλύτερα νομίζετε πως δεν το πιστεύουν? Οταν άνθρωποι λένε πως ονειρεύονται τη σοσιαλιστική ανατροπή νομίζετε πως δεν το πιστεύουν?
Οταν νέοι λένε πως μισούν τους κουμουνιστές ή από την άλλη μεριά μισούν τους φασίστες έχετε την εντύπωση πως το λένε έτσι? Δεν έχουν καταβολές από τα σπίτια τους που έχουν μυηθεί σ΄αυτήν την αντίληψη, δεν νοιώθουν πως ταιριάζουν τα χνώτα τους με τη μια πλευρά ή την άλλη? Δεν μισούν με πάθος αυτόν που θεωρούν αντίπαλο και δεν αγαπούν με πάθος αυτό που πιστεύουν σαν δίκιο?
Τι νομίζετε πως είναι video game που μετά θα το κλείσουμε και θα πάμε για μπύρες?
Οσοι γνωρίζουν το διαίρει και βασίλευε νομίζετε πως δεν είναι πλέον άριστοι χειριστές αυτής της διαχρονικής τεχνικής που έχει χρησιμοποιηθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη ανά τους αιώνες όπου έχει πέσει ακόμα και μια σταγόνα αίμα?
Μέσα από ένα αιώνιο μαρτύριο αλληλοσφαγής ο άνθρωπος έχει προχωρήσει σε όλη τη παμπάλαια ιστορία του. Με αίμα κατακτήθηκαν τα πλούτη των πιο δυνατών, με αίμα κερδήθηκαν και τα δικαιώματα που μπορεί να απολαμβάνει κάθε άνθρωπος. Με αίμα έχουν οριστεί τα σύνορα στις πατρίδες του κόσμου. Με αίμα έχουν οριστεί και τα όρια ανάμεσα στους ίδιους τους ανθρώπους.
Οι φιλήσυχοι πολίτες , που κοιτάνε τη δουλειά τους, και τριγυρίζουν σαν παιδιά των λουλουδιών, νομίζουν πως και η δημοκρατία (η όποια δημοκρατία) τους έχει προσφερθεί από καλωσύνη κι όχι γιατί πολλοί πάρα πολλοί θυσιάστηκαν για να την απολαμβάνουν ακόμα κι εκείνοι που δεν κούνησαν δαχτυλάκι για να τη κατακτήσουν. Εχουν την εντύπωση πως η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η δικαιοσύνη είναι δώρα που τους έκανε κάποιος όταν γεννήθηκαν και θα τα έχουν πάντα να τα χειρίζονται σαν τη παιδική τους χαρά με όποιο κόστος .
Τώρα φιλήσυχε τι θα κάνεις? Οι γνωρίζοντες, έχοντες και κατέχοντες ανάβουν τα φυτιλάκια. Και να δούμε πόσοι θα μπορούν να κοιμούνται ήσυχα.
Αυτή τη στιγμή αυτό που μας τσακίζει είναι ένα απάνθρωπο σχέδιο οικονομικής εξόντωσης του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού. Αυτό που θα πεθάνει το κόσμο θα είναι η έλλειψη φαγητού, φαρμάκων, πόρων για να επιβιώσει. Αυτό που θα σκοτώσει χιλιάδες ανθρώπους θα είναι το σχέδιο ισοπέδωσης κάθε λογικής. Κι ίσως στο βάθος κήπος να είναι κι άλλα σχέδια φρίκης που τώρα δεν φαίνονται. Και όλα αυτά ποιοι τα ρυθμίζουν? Ποιοι είναι για άλλη μια φορά ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ?
Μια ολόκληρη κοινωνία αποκοιμισμένη, αδιάφορη, με μόνη ενασχόληση το εγώ κι εσύ και όλοι οι γνωστοί, πέφτει ξαφνικά από τα σύνεφα γιατί ανακαλύπτει πως υπάρχει μια πηγάδα ακόμα που δεν έχει κλείσει. Λες και δεν γινόταν κάθε χρόνο το μνημόσυνο.
Η διαίρεση των ανθρώπων σε στρατόπεδα είναι θλιβερή. Αλλά η υποκριτική κοινωνία είναι αποκρουστική..
Που βρίσκεται η αντικειμενική αλήθεια? Τι έχει συμβεί σ΄αυτόν εδώ το τόπο επί τέλους? Εχει συμβεί από ότι φαίνεται ένα συγκεκριμένο πράγμα..
Κατοικείται η χώρα από πολίτες που έχουν καταντήσει τόσο προβλέψιμοι ώστε να χρειάζεται κανείς για να τους κουρδίσει ο ελάχιστος κόπος.
κι από τότε που θυμάμαια τον εαυτό μου έχω ακούσει τις λέξεις ταγματαλήτες και κουμουνιστοσυμμορίτες αμέτρητες φορές. Εχω δει ξανά και ξανά σαν τα σκυλιά να τσακωνόμαστε κάτω από σημαιάκια μπλε, πράσινα, κόκκινα, μαύρα…
Ναι κι οι άλλοι λαοί έτσι έκαναν,σωστά, αλλά εμείς βρε παιδί μου λες και δεν βρίσκουμε τίποτα άλλο να μας ενώσει για να ξεκολλήσουμε από το καναπέ, εκτός από αυτά που μας χωρίζουν.
Πέντε χρόνια τόσοι άνθρωποι φώναζαν, να βρούμε ένα τρόπο ενωμένοι ν΄αφήσουμε στην άκρη αυτά που μας χωρίζουν, και να βρούμε μια κοινή συνισταμένη γιατί χανόμαστε. Πέρα βρέχει. Ο καθένας κολλημένος στο μαγαζάκι του. Δεν κουνιόταν ρούπι κανένας.
Μόλις μας έδωσαν το σύνθημα και τον αόρατο εχθρό, μόλις ανέστησαν την εθνική μας αρρώστια, λες και μας κούρδισαν.
Καλά πάμε. Μη κλείσετε τη τηλεόραση ο πρώτος κύκλος είναι. Εχει πέντε έξι ακόμα η σειρά μέχρι να φτάσει στη κορύφωση. Υπομονή.
keep fight
Comments
I cant read your alphabet but vote 🙁
ψήφος!
χωρίς λόγια!
η μάλλον λίγα λόγια γιατι η απαντηση είναι απλη σε όλα αυτα
λιγοι τα έχουν βρει με τον εαυτό τους τοσο οσο να έχουν ανοσία και λογική σκεψη...
Ψήφος
Για μένα η δικτατορία είναι η χειρότερη μορφή φασισμού ("θα κάνω ό,τι γουστάρω, γιατί μπορώ").
Από κει και πέρα, το μόνο ελαφρυντικό είναι ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι. Πολλοί όμως ξεχνούν ότι το παιχνίδι αυτό το παίζουν και παιδιά, και μέσα απ' αυτό μαθαίνουν....
Τα παιδιά Σώτο παίζουν και call of duty και gta και ότι να'ναι και ξεκοιλιάζουν και δολοφονούν. Δεν θα τους πειράξει η δικτατορία στο erepublik. 😛
Θοδωρή μπορεί, αλλά εμένα και πάλι δε μ' αρέσει.
Άλλο να παίζεις ένα shooter που το παίζεις μόνος σου και κάνεις ό,τι γουστάρεις, και άλλο να παίζεις παιχνίδι στρατηγικής, σημαντικό κομμάτι του οποίου είναι η λειτουργία ενός παίκτη στα πλαίσια ομάδας (ή κοινότητας ή χώρας).
Άστοχος ο παραλληλισμός. ΚΑΜΜΙΑ σχέση εκείνα τα παιχνίδια με αυτά εδώ, τα στρατηγικής. Εκεί το βλέπεις σαν κόμικ, σα διήγημα στο οποίο συμμετέχεις σε κάποιο βαθμό. Εδώ, είσαι ζωντανά, με την προσωπικότητά σου, μέρος μίας ζωντανής ομάδας/κοινότητας! Όντως όμως δε νομίζω ότι επηρεάζεται κανείς από εδώ μέσα αρνητικά.
Πέρα από το να βλέπει τις διαφωνίες οι οποίες υπάρχουν παντού στη ζωή και τις άσχημες συμπεριφορές κάποιων οι οποίοι φέρονται ανάποδα επειδή έχουνε βάλει χρήματα και νομίζουν ότι μόνο αυτοί δικαιούνται να έχουν άποψη και εκείνων οι οποίοι είναι τόσο ΖΩΑ ώστε να βρίζουν λόγω κακού χαρακτήρα.
Mparkos και το call of duty αν συνδεθείς online με 5-6 φίλους και ομαδικό γίνεται και στρατηγική μπορείς να εφαρμόσεις για να νικήσεις τον εχθρό. Αυτό που θέλω να σου πω είναι όπως το βλέπει ο καθένας. Το erep άλλοι το βλέπουν ένα απλό παιχνίδι και κάνουν ότι να 'ναι όντας πίσω από μια οθόνη και μπορεί να κάνουν και την χειρότερη καφρίλα, ενώ άλλοι φέρονται σα να φαίνεται η ταυτότητά τους και μιλούν σε ένα πανεπιστημιακό φόρουμ του διαδικτύου. Γιατί δεν ισχύει ότι εδώ είσαι ζωνανά, με την προσωπικότητα σου, μέρος μιας ζωντανής ομάδας. Δεν ισχύει για όλους. Ο καθένας το βλέπει αλλιώς.. αυτό.
v
keep flight
v
ψ
Συμφωνω απολυτως -- vote
Όχι και κανένας, το κόμμα μας που είχε πολιτική και ιστορική ευθύνη δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλο του. Έκανε μια δυνατή και προπάντων σοσιαλιστικη προσπάθεια να κινητοποιήσει τους ανθρώπους και να τους κάνει πολίτες μιας δημοκρατίας.
Οπότε έναν αστερισκο για την προσμενουσα την λευτεριά , Βορια Μυκονο !
V
Τώρα αν λέγαμε να μιλήσουμε σοβαρά δεν θα τα λέγαμε εδώ που όλοι..μας είμαστε αναμφιβόλου ποιότητος και δεν είναι μομφή άλλα εφόσον δεν σε ξέρουμε να σε βλέπουμε να γνωρίζουμε ποιος είναι ο καθένας μόνο σοβαρά δεν θα έλεγα εδώ κάτι μόνο σε προσωπικό επίπεδο και κατόπιν πολλών σκέψεων άρα για μένα ότι κάνω εδώ για τους πολλούς είναι η πλακά μου εάν λέμε για λιγοστούς φίλους ….θα πούμε και κάτι πιο σοβαρό μέχρι να βρεθούμε κατ ίδιαν τότε τα λέμε σε πραγματικό χρόνο ,εδώ ο χρόνος είναι για διασκέδαση [αμήν]]το άρθρο σου είναι μια αχτιδα φωτος στο μαύρο σκοταδι
όταν σε μια κοινωνία υπάρχει επιβολή ιδέας όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα και ο εμφύλιος πάντα θα υπάρχει βλέπε αρχαία Ελλάδα ενώθηκαν για τους Πέρσες διαλύθηκαν στο πελοποννησιακό πόλεμο
ψήφος πολύ ωραίο άρθρο
Εφαρμόζονται όντως αυτές οι τακτικές αλλά δεν είναι ΟΛΟΙ πιόνια...
ο/
vote
V
ψήφος
αλλά οι 9 στους 10 ανθρώπους όταν τους δείχνεις κάτι κοιτάζουν το δάχτυλο και από αυτούς τους 9 οι 5 θα πιάσουνε ψιλοκουβέντα για το μανικιούρ...
Egw apla 8a pros8esw oti enas "dimokratis" mporei na einai o xeiroteros diktatoras, den eimai sigouros gia to anti8eto alla eimai sigouros gia to prwto.
To megalytero paramy8i tis dimokratias einai i idia i le3h apo monh tis kai to klima pou dhmiourgei.
Kai den yparxei kalyteros tropos apo to na e3ousiaseis kapoion dhmokratika, giati poly apla tote einai pou de mporeis na tou kaneis tipota, oute na ton aggi3eis!
Prosfato Paradeigma: Nomos ey8ynhs ypourgwn.
Palaiotero kai isxyei mexri simera: Bouleytiki asyleia!
Sth dhmokratia den eimaste isoi kai ayth einai h megalyterh alh8eia.
Sth dhmokratia eimaste isoi mono sta xartia.
Ta kalytera psemata exoun mesa terastia dosh alh8eias typikhs alh8eias gia na ginoun pisteyta.
Opws to paradeigma me tin isothta sti dhmokratia, i to paradeigma tis isothtas apentanti sto nomo.
Sta xartia oloi eimaste isoi apenanti sto nomo alla stin pra3h this far from the truth.
Kai kati teleytaio se olous tous dyxasmous de ftaine mono oi amesa 2 emplekomenoi alla ftaine kai oi Pilatoi, oi oudeteroi... koinws ftaine/me oloi!
όλα τα (παραμύθια) έχουν μια μεγάλη αλήθεια συμφωνώ απόλυτα.
οφείλουμε να είμαστε ενημερωμένοι & να σκεφτόμαστε , να σκεφτόμαστε & να σκεφτόμαστε .
Υπάρχουν τεράστιοι όγκοι αλήθειας στη λέξη δημοκρατία,δυστυχώς εμείς ζούμε σε κάτι άλλο .
Voted & keep fight
Η Δημοκρατία είναι για τους λίγους. Ο φασισμός για τους πολλούς, που μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν.
Στην αρχαία Αθήνα η Δημοκρατία αφορούσε το 10% του πληθυσμού, χωρίς τους δούλους και τους μετοίκους να συμμετέχουν στην 'Εκκλησία του Δήμου'.
Στο φασισμό της Σπάρτης μετείχε κάθε ενήλικο άτομο, θηλυκού και αρσενικού γένους. Δούλοι στην Σπάρτη δεν υπήρχαν, μόνο στις κατακτημένες επαρχίες. Τις απόψεις τις άκουγε ο βασιλιάς και έπαιρνε την απόφαση αλλά και την ευθύνη.
και φυσικά Καιάδας! Η διαλογή από μικρή ηλικία 😛