Παιδάκια, θέλετε να παίξουμε;

Day 2,355, 01:34 • Published in Greece Greece • by Blue Lord

Την παλιά την εποχή, δηλαδίς πριν από 2-3 δεκαετίες, μαζεύονταν τα παιδάκια στην αλάνα με κάνα σχοινί να παίξουν καμάρα ή κάνα μπουκαλάκι πλαστικό από γάλα κακάο για να παίξουν μπάλα. Το παραγεμίζανε με χαρτιά και καμία μικρή πέτρα να βαραίνει λίγο και μετά το πετούσαν στον αέρα και άπαξ και έπεφτε στο έδαφος γινόταν σκοτωμός. Οι κλωτσιές στο καλάμι του αντίπαλου ή ακόμη και του συμπαίχτη ήταν περισσότερες από ότι στο μπουκάλι μέχρι το τέλος του αγώνα. Το παιχνίδι φυσικά τελείωνε όταν κάποιοι βαριόντανε να τρώνε ξύλο, ή το σκορ από 2-0 είχε ξαφνικά γίνει 14-1. Όταν κάποιο από τα παιδάκια έκανε ζαβολιές ή ως κακομαθημένο γκρίνιαζε και χαλούσε το παιχνίδι, τα άλλα παιδάκια δεν τον παίζανε. Αυτό άλλαξε όταν λίγο αργότερα τα ίδια παιδάκια αυτά είχαν μπαμπά με 5 φράγκα παραπάνω και αγόρασαν στο γιόκα τους μια κανονική μπάλα. Τότε γινότανε ο αρχηγός της παρέας. Και άπαξ και θύμωνε έπαιρνε την μπάλα κι έφευγε.

Βέβαια Υπήρχε και ανταγωνισμός. Υπήρχαν κι άλλοι που είχαν μπάλα αλλά ήταν χοντροί. Και τα παιδάκια, οι χειρότεροι κοινωνικοί ρατσιστές, παίρναν την μπάλα από το χοντρό παιδάκι αλλά το χοντρό παιδάκι δεν το παίζανε. Γιατί ήταν χοντρό. Κι αυτό θύμωνε και πετούσε πέτρες στα άλλα παιδάκια γιατί του πήραν την μπάλα. Άλλα πάλι απλώς κάθονταν και κοιτούσαν τους άλλους να παίζουν ελπίζοντας πως κάποιος θα είναι καλός μαζί του και θα τον βάλει να παίξει.

Το παιχνίδι γενικώς έδινε κι έπαιρνε. Τα παιδάκια μεγάλωσαν, και τώρα έχουν ανακαλύψει άλλα παιχνίδια. Πρώτα ήταν το δεκάρικο στα ηλεκτρονικά, μετά έγινε εικοσάρικο. Κάποιοι βάζαν και σύρμα για να κλέψουν γιατί δεν είχαν λεφτά, αλλά θέλανε κι αυτοί να παίξουν τα παιχνίδια που παίζαν οι άλλοι. Αυτοί γινόταν και οι καλύτεροι γιατί βάζανε πάντα τα περισσότερα με το συρματάκι και το insert coin δεν τους ανησυχούσε. Μέχρι να το πάρει χαμπάρι ο μπάρμπας ή ο κρεμανταλάς που δούλευε στα ηλεκτρονικά και του τραβούσε δυο σφαλιάρες στη καλύτερη και δεν ξαναπατούσε. Όλοι οι υπόλοιποι θαυμάζανε αυτόν που είχε το σύρμα, και όλοι θέλανε τζάμπα παιχνίδι αλλά κανείς δεν είχε τα κότσια να το κάνει.

Αργότερα έγινε πενηντάρικο και ήταν για ακριβά γούστα ώσπου ήρθε το PC και το amiga που είχαν λίγοι και έτραχαν δέκα στο σπίτι αυτού που το είχε και χάζευαν τα πυραυλάκια, και μετά ήρθαν οι κονσόλες και μετά ήρθε το dial up που έγινε isdn και το οποίο εξελίχτηκε σε broandband.

Τα παιχνιδάκια κοινωνικής διαδικτύωσης είναι πολλά πλέον. Δε σκονίζεσαι δε λερώνεσαι δε ματώνεις δεν τρως ξύλο επειδή σκίστηκε το παντελόνι ή τρύπησε το παπούτσι... Ένα από αυτά τα παιχνιδάκια είναι και το erepublik. Εδώ τα παιδάκια έχουν μεγαλώσει και γίνανε άντρακλες. Βέβαια δεν ωρίμασαν αλλά δεν έχει καμία σημασία. Μάθανε όμως στρατηγική, πολιτική, ιστορία (όπως τον βολεύει τον καθένα), μάθανε να βρίζουν - κι επειδή πέσανε μερικά fp και ban ξεθάψανε όλες τις γνώσεις από την γλώσσα και γραμματική του γυμνασίου και χρησιμοποιούν επιθετικούς προσδιορισμούς, παρομοιώσεις, αλληγορίες κτλ- και φυσικά μάθανε να γράφουνε και άρθρα. Κάποιο βάζουν και εικόνες κάποιοι αντιγράφουν άλλους κάποιοι δεν ξέρουν τι να γράψουν και κάποιοι δε γράφουν καθόλου αλλά έχουν εμπεριστατωμένη άποψη για το πως πρέπει να είναι ένα σωστό άρθρο.
Αυτά τα παιδάκια είναι τα ίδια παιδάκια της αλάνας.

Έχει όμως και καινούρια παιδάκια. Που δεν έχουν την νοοτροπία της αλάνας. Αυτά δεν ξέρουν τι είναι το τζαμί, και το ξυλίκι, και οι μπίλιες, και το πλαστικό μπουκαλάκι για μπλάλα, τα μήλα κτλ. Αυτά έχουν άλλη εμπειρία. Και οι δύο κάστες όμως παίζουν το ίδιο παιχνίδι. Αλλά η συνεννόηση είναι σάπιο κολοκύθι. Κι αυτό γιατί ο ένας έχει μάθει να παίρνει την μπάλα του και να φεύγει, ή να πετάει πέτρες όταν θυμώνει και ο άλλος να κάνει mute ή remove friend.... Χάσμα.

Μερικά παιδάκια που γίνανε άντρακλες και που έχουν κι αυτά λεφτά τώρα όπως τότε κάποιων ο μπαμπάς, και είναι δυνατοί και κάνουν πολλά kills όταν θυμώνουν δεν μας παίζουν. Βρίσκουν άλλους φίλους, κάνουν άλλες παρέες, και χαλάνε παιχνίδι. Επειδή δε μπορούν να πάρουν την μπάλα και να φύγουν όμως, πάνε με την αντίπαλη ομάδα και κάνουν αυτό που δεν θα ήθελαν να τους κάνουν αν ήταν στη θέση αυτών που κάνουν αυτό που τους κάνουν για να δείξουν ότι είναι θυμωμένοι.
Κι έτσι το παιχνίδι γίνεται κουλουβάχατα. Κάποιοι παίζουν μπάλα, κάποιοι δε περνάς κυρά μαρία, και κάποιοι clicking.

Όλα πάντως έχουν την χάρη τους και δίνουν άλλο νόημα στην όλη κατάσταση. Το football για παράδειγμα είναι βαρετό. Οι Κινέζοι την πήραν γραμμή και παίζουν bubble football. Έτη μπροστά... βέβαια άλλο το ένα και άλλο το άλλο αλλά και ίδια να ήταν πάλι θα ήταν διαφορετικά.

Αυτά λοιπόν συμβαίνουν στην αλάνα του erepublik. Και Το παιχνίδι συνεχίζεται.

Παιδάκια, θέλετε να παίξουμε;