توفیق ادب

Day 2,350, 04:32 • Published in Iran Iran • by firoozi

با سلام خدمت دوستان عزیز و محترم و گرامی

خسته هم نباشید. گرچه ظاهرا هستید چون بعد از مدتی تو یه انقلاب عقبیم از ترکیه.

و اما بعد

قصد پرگویی و گزاف گویی ندارم چون می دونم گوشهای ایرانی جماعت از گزافه ی گزافه گویان همیشه پر بوده و هست. در واقع به سطحی از کمال رسیدیم که همواره اصل قضایا رو رها میکنیم و به فرع و ظاهرش می پردازیم. گرچه فرع و ظاهر هم مهمه ولی هر چیزی قاعده و قانون داره و صد البته نظم و ترتیب.

در این میان افراد زیادی هستند که از این نظم و ترتیب که جامعه ساخته خوششون نمیاد و دلشون می خواد به قول خودشون ساختار شکنی کنند.
گرچه ساختار شکنی به خودی خود چیز بدی نیست و حتی میشود گفت خوب است و باعث پیش آمدن رویدادهای جدیدی میشود ولی همانطوری که من در ابتدای سخن عرض کردم نباید اصول فراموش بشود وگرنه همانگونه که پیش آمد ، خود جامعه چنین شخصی را طرد خواهد کرد.

مثال می زنم
از دید اکثر افرادی که از سلامتی روانی برخوردار هستند پاکیزگی چیز خوبیست و باید حفظ گردد. حال اگر کسی ناگهان بیاید و ظرف آشغالش را وسط خانه شما خالی نماید شما نسبت به او چه حسی پیدا می کنید؟
آیا این حرکت حرکتی رو به کمال و بهبودی وضع خانه است؟
از طرفی محدودیت نیز همیشه چیز بدی نیست. همانگونه که پدر و مادر، کودک را از ترس کثیف کردن خانه به پوشکی محدود می کنند تا خودش یاد بگیرد خودش را کنترل کند.
سخن ناروا و زشت هم همین حالت را دارد، اگرچه با لغات سمبلیک ادا گردد و به قولشان پزشکی باشد (که نیست)، نکفتن و کنترلش یهتر از گفتن و آزادی بیان اش است.
بیایید فضای سخن را همواره آراسته نگه داریم حتی اگر با هم بد هستیم یا با هم دشمنیم

همتی کن این جهان را باز ساز....با نگاهی نو جهانی نو بساز

روز 2350 دنیای جدید