Μέσα από τα μάτια μιας γάτας...

Day 1,937, 13:45 • Published in Greece Greece • by WorstNightmare


Λένε πως οι γάτες έχουν διαίσθηση και ξέρουν ποιον να εμπιστευτούν, τι επιλογές να κάνουν, γενικά πως να πορεύονται στη ζωή τους.
Κάθε κανόνας, όμως, είθισται να έχει και τις εξαιρέσεις του.
Πρόσφατα, έχοντας πετύχει το στόχο που είχα θέσει ως παίκτρια στο e-republik, την επίτευξη του rank GodOfWar, αποφάσισα να πάψω να συνδέομαι σε μια σελίδα που είναι μονότονη, έχει κορεστεί από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και τελευταία για εμένα ήταν και ιδιαίτερα δυσάρεστη για προσωπικούς λόγους.
Έτσι, τα έβαλα όλα κάτω, στοιχίζοντας τα υπερ και τα κατά και αποφάσισα πως το καλύτερο για μένα είναι να φύγω. Να φύγω όσο ακόμα έχω το κεφάλι ψηλά, όσο αυτά που πραγματοποίησα στο παιχνίδι ήταν απόλυτα δικές μου επιλογές και όσο ακόμα έχω περισσότερους φίλους παρά εχθρούς.
Να φύγω σιωπηλά και αθόρυβα, χωρίς να γίνει αντιπληπτό από άτομα που θα κάνουν τα πάντα να με μεταπείσουν και να με φέρουν σε δύσκολη θέση να τους απαντάω αρνητικά, όντας σίγουρη για την απόφασή μου.
Ήταν τότε, όμως, που το ανεπάντεχο συνέβει. Τότε που δεν υπολόγισα πως όλη αυτή η διαδικτυακή σαχλαμάρα είναι πλέον κομμάτι και της δικής μου καθημερινότητας και εγώ κομμάτι της καθημερινότητας κάποιων άλλων και η δύναμη της συνήθειας είναι εξαιρετικά ισχυρή.
Τότε που όλο αυτό μου έλειψε και εγώ έλειψα σε κάποιους. Όχι σε πολλούς. Μα έστω και για έναν, θα έπρεπε να αναθεωρήσω τις αποφάσεις μου. Γιατί μαζί με εκείνον/η, έτσι ένιωθα κι εγώ.
Διάβασα το άρθρο που γράφτηκε για μένα (ήταν το 2ο κιόλας, τιμή μου - το 1ο δυστυχώς η αρθρογράφος το έσβησε) και λύγισα. Συγκινήθηκα, όπως θα έκανα αν είχα χάσει έναν φίλο RL και όχι κάποιον που γνώρισα ανταλλάσοντας μερικά Pixels.
Έτσι, λοιπόν, έσπευσα να ακυρώσω το αίτημα διαγραφής του λογαριασμού μου στην ομάδα Διαχείρησης του παιχνιδιού.
Εκεί αντίκρυσα και το λόγο που δεν είχα το κουράγιο να φύγω. Ένα άτομο, αψηφώντας τους κανονισμούς που του έχουν επιβληθεί, παραβιάζοντας τις διαδικασίες που έπρεπε να τηρηθούν, με χιουμοριστικό τρόπο κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια να με μεταπείσει, ώστε να παραμείνω.

Αρχικά ρωτήθηκα γιατί...
Τους απάντησα όλη την ωμή αλήθεια..
Με διαβεβαίωσαν πως θα με αποκαταστήσουν..
Και έτσι....
Είμαι ακόμα εδώ.

Μια ακόμη νέα ingame περίοδος ξεκινά για μένα, αυτή η A.A. (After Asomac) και ελπίζω να είναι περισσότερο διασκεδαστική, περισσότερο αξιόλογη, περισσότερο ομαδική, δίπλα σε φίλους και στα αγαπημένα μου γατιά, τα οποία ευχαριστώ καθένα προσωπικά, που μου έδειξαν μια άλλη πτυχή αυτού του παιχνιδιού.

Καλώ όσους έχουν βαρεθεί την ingame ρουτίνα να κοιτάξουν δίπλα τους.. Σίγουρα θα βρουν έστω έναν που θα στεναχωρήσουν με την απόφασή τους να φύγουν. Εγώ δεσμεύομαι να μην το κάνω ξανά.

Hugs and kisses.
xxx