Μπαλουρδος Τοτε και Τωρα

Day 2,530, 02:36 Published in Greece Greece by V4LeRioN

Με αφορμή ένα πρωινό σουτ του συντρόφου Elasitomaxou και έχοντας χρόνο και διάθεση θέλησα να κάνω μια μικρή ιστορική - κοινωνική ανάδρομη. Όλοι ή σχεδόν όλοι μας έχουμε ακούσει για το Μπαλουρδο. Το γνωστό ΜΑΤατζη της Ελληνοφρενειας γνωστός Aντισυριζαίος, Μνημονιακός, βαράω προσοχή σε Μερκελ, Σαμαρά, κλπ. Ο Μπαλουρδος όμως δεν είναι γέννημα θρέμμα της κρίσης ούτε δημιούργημα πρωτόλειο.

Το 1984 ο Νίκος Περακης γυρίζει το Λούφα και Παραλλαγή, τότε στη συντρόφια των στρατευμένων νιάτων ένας από τους βασικούς χαρακτήρες είναι και ο Μπαλουρδος (Τάκης Σπυριδακης). Οδηγός στην ειδικότητα κατά πασά πιθανότητα, από αγροτική οικογένεια, γενικά άξεστος στη συμπεριφορά, ολίγων καρπαζοεισπράκτορας και ολίγων κουτσαβάκι, κλασικός τρακαδόρος και λουφαδόρος και γενικότερα ο όχι πολύ ευφυής της παρέας. Όλοι μας (του αντρικού πληθυσμού) έχουμε αντίστοιχες αναφορές από τέτοιες προσωπικότητες κατά την εκπλήρωση τη στρατιωτικής θητείας μας.

Μπαλουρδος Λουφα και Παραλλαγη

Το 1987 ο Περακης γυρίζει τη πραγματική συνεχεία στης Λούφας και Παραλλαγής, το Βιος και Πολιτεία. Η συνεχεία είναι πραγματικά αριστουργηματική. Οι χαρακτήρες ίδιοι, πλέον ως πολίτες και επαγγελματίες, μέσα από τα ματιά της Ελλάδας των mid 80’s. Το Μπαλουρδο υποδύεται ο Παύλος Κοντογιαννίδης, ο όποιος έχει γίνει ταξιτζής στο επάγγελμα και συγκεκριμένα πρόεδρος του ΣΑΤΑ. Τα βασικά χαρακτηριστικά μένουν απαράλλακτα όμως. Η στενή οπτική γωνιά θεώρησης στου κόσμου, τα κλαδικά – προσωπικά θέματα που υπερισχύουν οποιουδήποτε αλλού προβλήματος, κ.ο.κ.. Θα έλεγα ίσως από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της κοινωνικής κινητικότητας και αλλοτρίωσης της μεταπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ και των εκλογών του 85 με το Τσοβόλα δώστα όλα, της πόλωσης, της διόγκωσης των κράτους και του δημόσιου, και της ισχυροποίησης των συντεχνιών. Του πραγματικά λεφτά υπάρχουν.

Μπαλουρδος Βιος και Πολιτεια

Ο Μπαλουρδος της Ελληνοφρένειας είναι η μετάλλαξη όλων αυτών. Παραμένει ο κρατικά εξαρτώμενος Έλληνας, στις αναλογίες τις κρίσης. Δεν είναι ο συντεχνιακός επαγγελματίας αλλά ο διορισμένος ΜΑΤατζης. Πιστός υπηρέτης του κράτους που τον τρέφει. Στο μικρόκοσμο της αστυνομίας και των δυνάμεων καταστολής είναι εκείνος που συνεχίζει να βλέπει το κόσμο μέσα από τα παρά πολύ στενά ιδιοτελή επαγγελματικά συμφέροντα.

Ο κακός Έλληνας «επαγγελματίας» (οξύμωρο το Έλληνας και επαγγελματίας) που «εκτρέπεται και παρεκτρέπεται». Όπως ο ταξιτζής με τα πειραγμένα ταξίμετρα, τις βόλτες της Αττικής στους τουρίστες, τις τριπλές κούρσες και τις επιλογές των πελατών έτσι και ΜΑΤατζης, με τον «υπερβάλλον» ζήλο, τις σφαίρες που εξοστρακίζονται, τα μηχανάκια που χτυπάνε διαδηλωτές και τα κλομπ σε γριές και γέρους. Όχι γιατί όλοι οι ταξιτζήδες ήταν κακοί επαγγελματίες όπως και όχι γιατί όλοι οι αστυνομικοί εκτελούν πλημμελώς το καθήκον τους αλλά γιατί η Ελλάδα όλο αλλάζει και όλο παραμένει η ιδία.