حسرت
Simon.NS
هر انسانی، یکبار برای رسیدن به یکنفردیر میکند...
و پس از آن برای رسیدن به کسان دیگر عجلهای نمیکند...
در کنار ساحل قدم می زدم و میخواستم به جایی دیگر بروم که درخشش چیزی از فاصله دور توجهم را به خود جلب کرد...
جلوتر رفتم تا به شی درخشان رسیدم...
نگاه کردم دیدم یه قوطی نوشابه است، با خودم فکر کردم، در زندگی چند بار چیزهای بی ارزش من را فریب داده و من را از مسیر اصلی خودم غافل کرده است و وقتی به آن رسیدم دیدم که چقدر بیهوده بوده است...
ولی آیا اگر به سمت آن شیء بی ارزش نمیرفتم...
واقعا می فهمیدم که بی ارزش است یا سالها حسرت آن را میخوردم؟؟؟!!؟
پائولوکوئیلو
Comments
گاهی باید انتخاب کنی:
راه رو کج کنی و جسم براق رو ببینی؟
یا اینکه از جسم براق بگذری و به مسیر مشخصی که توی ذهنته ادامه بدی
ممممممممممممممممممممممممممممم
ای جونمممم... شفتالو :دی
واسه همینه هیچ عجله ای ندارم
v
ولی آیا اگر به سمت آن شیء بی ارزش نمیرفتم...
واقعا می فهمیدم که بی ارزش است یا سالها حسرت آن را میخوردم؟؟؟!!؟
عالی بود
روش باید فکر کرد
😃
V
v
انسان تا چیزی رو خودش تجربه نکنه واقعا نمیفمه
اگه کسی از تجربه اش بهش بگه باز هم دوست داره خودش تجربه کنه
v
v
V
👏👏👏
khyeli khob bood 😉
اباا
v
v
v
V S
cm
خیلی پشت این داستان معنا و طعنه بود به همه ما آدما
هیچ چیزی توی این دنیا بی ارزش نیست
اینجا پائولوکوئیلو یک قوطی حلبی را مثال زده ولی ایا در بیشتر موارد از اب هم بی ارزش تر وجود دارد ؟
همین اب بظاهر بی ارزش چه بسا در بیابان های بی اب و علف ارزشی بیشتر از طلا داشته باشد
فقط عقل ناقص ماست که برای هر چیزی ارزش تعیین میکند
پس بدانیم که ارزش هر چیز را فقط زمان و یا در واقع ذهن ناقص ما تعیین میکند
خیلی فلسفی بود^_____^
V
07