پندهای قند پهلو ١

Day 2,788, 17:46 Published in Iran United Kingdom by the last standing man

پروفسور مقابل كلاس فلسفه خود ايستاده بود وچند شیء رو روی ميز گذاشت.
وقتی كلاس شروع شد، بدون هيچ كلمه ای، يك شيشه بسيار بزرگ ليوان را برداشت وشروع به پر كردن آن با توپ گلف كرد.

بعد از شاگردان پرسيد: آيا اين ظرف پر است؟ و همه موافقت كردند.
سپس پروفسور ظرفی از سنگريزه برداشت وآن ها را به داخل شيشه ريخت وشيشه را به آرامی تكان داد. سنگريزه ها در بين مناطق باز توپهای گلف قرار گرفتند. دوباره از دانشجويان پرسيد: ظرف پر است؟ باز همگی موافقت كردند.

بعد پروفسور ظرفی از ماسه برداشت وداخل شيشه ريخت وخوب البته، ماسه ها همه جاهای خالی را پر كردند. او باز از شاگردان پرسيد: ظرف پر است؟ و همه يك صدا گفتند: بله.

سپس پروفسور دو فنجان قهوه از زير ميز در آورد و در شيشه ريخت و گفت: در واقع من دارم فضای بين ماسه ها را پر می كنم. همه دانشجويان در حالی كه می خنديدند پروفسور گفت:من با بيان اين مطلب می خواستم شما را متوجه اين مطلب كنم كه:

اين شيشه نمايی از زندگی شماست. توپهای گلف مهمترين چيز در زندگی شما هستند. خدا، خانواده، فرزند، سلامتی، دوستانتان
و مهمترين علايقتان. چيزهايی كه اگر همه چيزهای ديگر از بين بروند، آن ها و باز زندگيتان پا بر جا خواهد بود.

سنگريزه ها ساير چيزهای با اهميت هستند: كارتان، ماشينتان، خانه تان.

ماسه ها هم مسائل بسيار ساده هستند.

سپس پروفسور ادامه داد: اگر از اول ماسه ها را در ظرف قرار ميدادم ديگر جايی برای سنگريزه ها و توپ های گلف باقی نمی ماند، درست عين زندگی تان.

اگر شما تمام وقت و انرژی تان را صرف مسائل ساده و بی اهميت نماييد، ديگر جايی و زمانی برای مسائلی كه برايتان اهميت دارد باقی نمي ماند.

به چيز هايی كه برای شاد بودنتان اهميت دارد توجه كنيد، با فرزندانتان بازی كنيد، زمانی برای سلامتی خود بگذاريد، با دوستان و اطرافيان خود بيرون برويد و با آنها خوش باشيد.

هميشه زمان برای تميز كردن خانه و تعمير خرابی ها هست. هميشه در دسترس باشيد. اول مواظب توپ های گلف باشيد، چيزهايی كه واقعا" برايتان اهميت دارد.

يكی از دانشجويان گفت: پس آن دو فنجان قهوه چه بود؟ پروفسور با خنده گفت: با اين نشان دادم كه مهم نيست كه زندگی چه مقدار شلوغ و پر مشغله است، هميشه در آن جايی برای دو فنجان قهوه برای صرف با يك دوست هست.

پند:

سعی كنيم ليوان زندگی را اول با چيزهای بزرگ پر كنيم بعد سنگريزه ها را بريزيم وگرنه بعد از سنگريزه ها جايی برای سنگ های بزرگ نخواهيم داشت.