Η πρόταση λύση για την κοινότητα και την εξωτερική μας πολιτική

Day 2,691, 05:03 • Published in Greece Greece • by PTOLEMEOS

Ποτέ δεν έλειψαν οι κόντρες στην e-Greece. Κάποτε βέβαια, όπως το μακρινό 2009, οι διαφωνίες δεν είχαν σαν κεντρικό θέμα την εξωτερική πολιτική. Οι καυγάδες ήταν κυρίως πολιτικοί και αφορούσαν rl πολιτικές προεκτάσεις, ή ήταν οικονομικοί και αφορούσαν τη διαχείριση των πόρων του παιχνιδιού.
Όταν όμως το οικονομικό μοντέλο καταστράφηκε, και η παραγωγή πολλαπλασιάστηκε σε τέτοιο βαθμό που ο κάθε ενεργός παίχτης μπορεί να έχει όσο φαγητο και όπλα θέλει, η κόντρα για το vat ή για το income tax έπαψε να έχει νόημα. Οπότε έπρεπε να βρεθεί ένα άλλο θέμα για να μπορεί η κοινότητα να συνεχίσει να τρώει τα σωθικά της. Και αυτό βρέθηκε και μάλιστα εύκολα. Ήταν η εξωτερική πολιτική.



Η εξωτερική πολιτική κάποτε αποτελούσε μονόδρομο. Η Ελλάδα είχε κατακτηθεί από την Τουρκία, η Κροατία μας είχε βοηθήσει να απελευθερωθούμε, τα Σκόπια και η Αλβανία δεν υπήρχαν στο χάρτη οπότε η Σερβία δε συνόρευε μαζί μας, και η Βουλγαρία και η Ιταλία ήταν ασήμαντες περιοχές. Όταν εμφανίστηκαν τα Σκόπια σαν χώρα και δυνάμωσε η Βουλγαρία, αρχικά έγινε το φυσιολογικό. Η Βουλγαρία προστέθηκε στους συμμάχους μας, και τα Σκόπια στους εχθρούς μας. Όλα κυλούσαν όπως πριν, με μια εξαίρεση όμως. Όσο περνούσε ο καιρός με χώρες να αλλάζουν στρατόπεδο η συμμαχία μας έχανε συνέχεια.



Και τότε έγινε η κίνηση που αποτέλεσε την αφετηρία για την πρώτη δυνατή εμφύλια κόντρα με αφορμή την εξωτερική πολιτική. Η Τουρκία ήρθε στη συμμαχία μας. Στη συνέχεια η αποχώρηση της Βουλγαρίας δημιούργησε τον δεύτερο σεισμό. Από τότε, πέρα από τη σταθερή έχθρα με τα Σκόπια, οι σχέσεις μας με τις Σερβία Κροατία Τουρκία, είναι ρευστές. Οπότε στην Ελλάδα τρώγονται όσοι επιθυμούν τη συμμαχία με την Σερβία, με εκείνους που επιθυμούν τη συμμαχία με την Κροατία και την Τουρκία, και υπάρχουν και κάποιοι που δε θέλουν με τίποτα σχέσεις με την Τουρκία.
Είναι δεδομένο ότι οι τρεις αυτές επιθυμίες δεν γίνεται να συνυπάρξουν.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ - ΛΥΣΗ

Η γνώμη μου είναι πως η μοναδική λύση είναι το να αποκοπεί το κομμάτι της εξωτερικής πολιτικής από την εκάστοτε κυβέρνηση, και επειδή τα θέλω του καθενός στην εξωτερική πολιτική δεν γίνεται να συνυπάρξουν, να μοιραστούν το χρόνο 365 ημερών σύμφωνα με τα ποσοστά που θα πάρουν στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Τι εννοώ...
Ας υποθέσουμε ότι στις εκλογές του Απριλίου έρχονται τα ίδια με το Μάρτιο αποτελέσματα.

Greek Independence Party 26,07% επιλέγει την εξωτερική πολιτική για 95 μέρες
Hellenes Terroristas 24,97% επιλέγει την εξωτερική πολιτική για 91 μέρες
Ethniko Enotiko Kinima 19,25% επιλέγει την εξωτερική πολιτική για 70 μέρες
Makedoniki Symmaxia 16,17% επιλέγει την εξωτερική πολιτική για 59 μέρες
Nea Poreia 13,53% επιλέγει την εξωτερική πολιτική για 50 μέρες

Αν τα πέντε κόμματα που θα συμμετέχουν στις βουλευτικές του Απριλίου συμφωνούν να είναι οι εκλογές αυτές εκλογές εξωτερικής πολιτικής, να δεσμευτούν ότι θα σεβαστούν το αποτέλεσμα και ότι θα ψηφίζουν ομόφωνα τις επιλογές σε συμμαχία και mpp που θα επιλέγει το κόμμα που θα ασκεί την εξωτερική πολιτική εκείνη τη στιγμή. Έτσι θα υπάρχει κατά τη διάρκεια της χρονιάς αντιπροσωπευτική άποψη, και τον επόμενο Απρίλιο ψηφίζουμε ξανά για τον επόμενο χρόνο.
Παρότι το να αλλάζει η εξωτερική πολιτική κάθε δύο τρεις μήνες δεν είναι καλό, από τη στιγμή που δεν υπάρχει ομοφωνία δεν υπάρχει άλλη λύση. Και λύσεις του τύπου κάνουμε mpp με όλους... Ή με κανέναν δεν παίζουν και όσοι έχετε ασχοληθεί το ξέρετε καλά.

Εννοείται φυσικά πως όλα αυτά γίνονται με τη χούντα να έχει πέσει χθες.
Κοινοβουλευτική εκπροσώπηση έχει η παράταξη που διατηρεί τη δικτατορία αυτή τη στιγμή. Δε χρειάζεται να νομοθετεί το 24,97% αγνοώντας το 75,03%



ΥΓ. Η ανυπαρξία οποιασδήποτε προσπάθειας επιστροφής στο προεδρικοκοινοβουλευτικό σύστημα ο τρόπος με τον οποίο δικαιολογούνται τα αδικαιολόγητα και οι θλιβερές συμπεριφορές, δίνουν ένα σαφές μήνυμα πως πρέπει να σας ξανά αφήσω ήσυχους και να γυρίσω στο λήθαργό μου.