Η ΧΩΡΑ ΣΤΟ ΓΥΨΟ ΚΑΙ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ: ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ…

Day 2,660, 09:02 • Published in Greece Slovakia • by SotirisA

Την καλησπέρα μου στην κοινότητα.

Χαλάστηκα πολύ είναι η αλήθεια. Δεν περίμενα ότι άνθρωποι που λέγαν ότι παλεύουν για το καλό της κοινότητας, θα έφταναν να της βάλουν χαλινάρι και να τη δέσουν πισθάγκωνα, τελείως στεγνά. Συμπαίκτες μου που με λόγια ΚΑΙ πράξεις έδειχναν ότι τους ενδιαφέρει η συνοχή και η προκοπή της χώρας, να καταλήγουν εντέλει να επιβάλλουν με το “έτσι θέλω” την άποψή τους στην κοινότητα, επειδή απλά μπορούν…

Το πόσταρα και στο άρθρο ενός άλλου συμπαίκτη μας (του Mparkos αν θυμάμαι καλά), ότι αυτή είναι η χειρότερη μορφή φασισμού: να κάνεις κάτι με το “έτσι θέλω”, μόνο και μόνο επειδή μπορείς, γράφοντας (να μην πω που) την υπόλοιπη κοινότητα…

Αυτό το νέο κομμάτι του παιχνιδιού είναι, και με διαφορά, ό,τι χειρότερο έχει εισάγει μέχρι τώρα σαν καινοτομία ο Plato. Και αυτό όχι γιατί δίνει τη δυνατότητα σε ισχυρούς, στρατιωτικά, παίκτες ή ομάδες παικτών, να έχουν υπό την κατοχή τους μια χώρα, μέχρι μάλιστα του σημείου να την διαλύσουν οικονομικά και παραγωγικά. Αλλά γιατί επιτρέπει στους παίκτες μιας κοινότητας να θεωρούν φυσιολογικό, να αποδέχονται και εντέλει να χρησιμοποιούν, τον εμφύλιο πόλεμο σαν μέσο επίλυσης των μεταξύ τους διαφορών. Στην ουσία, ΔΙΑΛΥΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, αντικαθιστώντας την με τον εγωκεντρισμό και την ατομικότητα, ανάγοντας σε κυρίαρχο το τι βολεύει τον καθένα μας και όχι το τι εξυπηρετεί όλους μας. Μα, θα μου πείτε, αυτό δεν κάνουμε και στην πραγματική ζωή;; Δυστυχώς ναι…

Δεν μου αρέσει καθόλου η ιδέα να πολεμάω στο πεδίο της μάχης άλλους Έλληνες. Έχω την αίσθηση ότι πολεμάω τον ίδιο μου τον εαυτό σε μια μάχη που, εντέλει, ανεξάρτητα από το νικητή, η χώρα μου θα έχει χάσει. Αφήστε που συνεχώς μου θυμίζει την αποτυχία μου. Αποτυχία στο να πείσω τους άλλους για τις απόψεις μου, για την ορθότητα των πραγμάτων που υποστηρίζω, τις λύσεις που προτείνω και το μέλλον που θέλω για την κοινότητα. Γι’ αυτό σας λέω, χαλάστηκα πολύ…

Πολλά παιδιά μου κάναν την ερώτηση “γιατί, μέχρι τώρα είχαμε δημοκρατία;;”. Η απάντηση είναι εμφατική και ξεκάθαρη: ΝΑΙ. Το GIP (που πολύ το θεωρούν ως το κόμμα που χειραγωγεί την πολιτική σκηνή στη χώρα) δεν μπορούσε να περάσει ούτε ένα νόμο στη Βουλή χωρίς την αποδοχή και την έγκριση της πλειοψηφίας της, χωρίς δηλαδή τη σύμφωνη γνώμη των περισσότερων Βουλευτών (και κατ’ επέκταση της πλειοψηφίας της κοινότητας). Και δεν είναι λίγοι οι νόμοι που κατέβηκαν από βουλευτές του GIP και εντέλει καταψηφίστηκαν. Αυτό όμως σημαίνει δημοκρατία: επικρατεί η θέληση της πλειοψηφίας, τελεία και παύλα.

Θέλω επίσης να πω μερικά πράγματα για τη αποκαλούμενη “δημοκρατία των μούλτι” ή “μουλτοκρατία”, γιατί πολλοί την επικαλούνται σαν αιτιολόγηση (και δικαιολογία εντέλει) του πραξικοπήματος.
Άρχισα να ξαναπαίζω το παιχνίδι τον Μάρτιο του 2013. Το ξεκίνησα βέβαια πολύ νωρίτερα, το 2010, αλλά μετά από κανένα τετράμηνο το παράτησα. Μου φαινόταν βαρετό και άλλωστε ήμουν ήδη κολλημένος με ένα άλλο web-based παιχνίδι, το Evony. Όταν λοιπόν το ξαναξεκίνησα, από τα πρώτα σχόλια που δέχτηκα ήταν το “τίνος είσαι εσύ;;”. Γέλασα τότε, νόμισα ότι, μιας και ήμουν νουμπάς, ρωτούσαν να μάθουν πως προέκυψα, από που ξεφύτρωσα… Στην πορεία κατάλαβα ότι η ερώτηση απευθύνεται σε λογαρισμούς παικτών που θεωρούνται μούλτι, δηλαδή πολλαπλοί λογαριασμοί που ανήκουν σε έναν, παλιό συνήθως, παίκτη. Κατάλαβα ότι, για πολλά από τα δεινά της χώρας, κατηγορούνταν τα μούλτι, τα οποία ήταν πολλά αριθμητικά και μπορούσαν να καθορίσουν εξελίξεις και να προδιαγράψουν αποτελέσματα.
Από τότε, κοντά 2 χρόνια τώρα, είναι ζήτημα αν έχω συναντήσει περισσότερους από μια ντουζίνα πολλαπλούς λογαριασμούς. Εδώ δεν μπορούμε να κρατήσουμε ούτε 1 νέο παίκτη την ημέρα στην κοινότητα, εντούτοις κάποιοι φαντάζονται ότι υπάρχουν στρατιές από μούλτι που κάνουν ό,τι γουστάρουν…
Το είχα όμως ψάξει τότε και αριθμητικά. Σύμφωνα με το egov, την εποχή εκείνη (άνοιξη του 2013), οι ενεργοί μαχητές της χώρας ήταν περίπου 1400-1450, όσοι δηλαδή και αυτοί που ψήφιζαν στις εκλογές της. Και, προσέξτε, μιλάω για μαχητές (fighters) και όχι για απλούς πολίτες (citizens), μιλάω δηλαδή για τους παίκτες που πολεμούσαν καθημερινά. Αλλά δείτε την κατάσταση και σήμερα:



Δηλαδή ο αριθμός των ενεργών μαχητών της χώρας σήμερα κυμαίνεται από 900-1050 άτομα. Ξέρετε πόσοι ψήφισαν στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές;; 992… και στις προηγούμενες;; 995… Που είναι λοιπόν οι στρατιές των μούλτι, που καθορίζουν εκλογικά αποτελέσματα και διαστρεβλώνουν την πραγματική θέληση της κοινότητας;;; Η απάντηση είναι απλή: και αν υπάρχουν μούλτι, ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΟΥΝ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Και στο κάτω-κάτω, αν υπάρχουν γιατί είναι αποκλειστικό προνόμιο του GIP να τα έχει;; Και οι υπόλοιποι έξυπνοι είναι, προσβάσεις στους admins σίγουρα έχουν, γιατί δηλαδή δεν μπορούν να έχουν κι αυτοί μούλτι;;

Και τότε θα μου πείτε, προς τι όλος αυτός ο θόρυβος γύρω από τα μούλτι;; Η απάντηση είναι επίσης απλή: Η ΜΟΥΛΤΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΟ ΕΦΕΥΡΗΜΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΟΥΝ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, όταν αυτή δεν συμφωνεί μαζί τους. Όταν δεν μπορούν να πείσουν για τις απόψεις τους, τότε προφασίζονται τα μούλτι. Ενώ θα έπρεπε να αποδεχτούν ότι η πλειοψηφία δεν συμφωνεί μαζί τους, αυτοί ψάχνουν τρόπους για να καταδείξουν ότι δεν μιλάμε για πραγματική πλειοψηφία αλλά για επίπλαστη. Αρνούνται να δουν την πραγματικότητα, ότι δηλαδή, δυστυχώς γι’ αυτούς, δεν είναι στραβός ο γιαλός, είναι αυτοί που αρμενίζουν στραβά…

Ωραία θα μου πείτε, και τώρα;; Τι κάνουμε τώρα;; Στο ερώτημα αυτό εύκολη απάντηση δεν έχω, δεν ξέρω και αν υπάρχει κιόλας. Είναι υποχρέωση του καθένα μας να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει για να ξανάλθει η δημοκρατία στη χώρας μας.
Διάβασα σ’ ένα άρθρο του V4LeRioN κάποιες προτάσεις για το τι πρέπει, κατά την άποψή του, να γίνει από δω και πέρα. Σε ότι με αφορά, καμιά συζήτηση δεν μπορεί να γίνει όσο η χώρα είναι υπό κατοχή. Για μένα ξένη ή ελληνική κατοχή δεν έχει μεγάλη διαφορά, μη σας πω ότι η εκ των έσω κατοχή είναι χειρότερη. Πρώτα επανέρχεται η δημοκρατία και μετά μπορούμε να κάνουμε όποια συζήτηση θέλουμε.

Ξαναλέω πάντως ότι αυτό το κομμάτι παιχνιδιού που εισήγαγε ο Plato, η δικτατορία, είναι ο πιο εύκολος και σίγουρος τρόπος για να διαλύσεις μια κοινότητα και μια χώρα. Θέλω να πιστεύω ότι κανένας η-Έλληνας δεν το θέλει αυτό για την η-Ελλάδα. Ο χρόνος θα δείξει αν έχω δίκιο ή όχι....

Καλή συνέχεια εύχομαι σε όλους (αν και δεν τη βλέπω…),
SotirisA