ژانر - خواننده های ایرونی
Day 2,244, 07:11
•
Published in Iran 
•
by
•
by Behnam MDN
درود
پس از چند روز دوری از مدیای ایران به دلیل گرد و خاک فراوان :دی امروز دوباره با یه ژانر جدید اومدم سراغتون
این ژانر طولانیه ولی بخونید تا آخرش،پشیمون نمیشید
من که خودم اشکم در اومد از زور خنده
*این نسل ما که موسیقیِ روز رو با شوی "طنین" درک کرد... و البته کاست‌های قاچاقی از زاهدان که بعضاً تک باند ضبط شده بودن و وقتی می‌پبچیدن مجبور بودیم با خودکار بیک بکنیم تو کونشون و بچرخونیم.
البته بودن بچه مایه دارایی که در دوران سازندگی از تکنولوژی روز دنیا یعنی "ضبط و پخش دوکاسته" بهره می‌بردن و سلکشن دلخواه خودشون رو با طیب خاطر و کیفیت بالا کپی میکردن. بعضاً هم یه نسخه از اون آهنگا رو جهت لیس مُتِمَوِّلانه در نوار Maxell تقدیم میکردن به میکرو داف همسایه:
I lavy yu
*این معین که آخرش هم نفهمیدیم داستان عینک دودیش چیه... همچنان در پی پاسخ این معما بودیم که استاد به جای پاسخگویی سیبیل مبارک رو به "غا" داد و چراغِ غرور رو در ماتحت پرویز مظلومی روشن کرد.
*این داریوش که ترکیب صدا و فازش عامل اعتیاد یه نسل بود... بعد خودش ترک کرد و گند زد به کیفیت جنس و روحیه‌ی خماران این مرز و بوم. حالا نادر خان وقتی با آقا هوشنگ میشینه پای بساط، با اون حال نزار و هیکل ریغو که به علت تکرّر استعمال شیره به محتویات چاه خلا میمونه، از داریوش به عنوان یه آماتور یاد میکنه. چون معتقده "جنس اگه خوب باشه آدم معتاد نمیشه"
*این صنعت حمل و نقل کشور که به جد مدیون ترانه‌های مغموم و مهجور حمیرا و جواد یساریه. به خصوص راننده تاکسیا که تو دنده سه با زیاد و کم کردن بیلبیلک صدا افکت میدادن و میرفتن تو فاز. گویا اولین نسل "دی جی"ها هم ابتدا راننده تاکسی بودن و بعد مدارج ترقی رو طی کردن.
*این هایده خدابیامرز که اگر نبود بساط عرق خوری ملت یه چیزی کم داشت. کافیه قیافه‌ی گوزپیچ آق بیوک رو تصور کنید که میخواد با آهنگ "ممن اگه تو تو رو دو دو باره ن ن ن ن نبینمتِ" بینامین مزه بزنه!
*این گوگوش که عشق پنهان سه نسل از مردان این مرز و بوم بود... تا اینکه بعد از اونهمه دبدبه و کبکبه ناگهان سر از من و تو در آورد و شغلش از خواننده‌ی بزرگ تاریخ پاپ تبدیل شد به تصحیح کننده‌ی تلفظ "آکادمی" به "عَکَدِمی".
*این شهرام شب‌پره که تو همه کلیپاش یه گیتار الکتریک گردنشه که دائم با مشت میکوبه روش؛ طوری که انگار داره رو تشت ضرب میگیره. هیهات که اگه این 50 سال آزگار جای این معلق بازیا روزی فقط یه ربع تمرین میکرد الان جوستریانی از زیر خایه‌هاش به معراج رفته بود.
*این اندی کوروس که مث تارو و سوبا سودای تبدیل شدن به "مدرن تاکینگ" وطنی رو در سر می‌پروروندن، اما آهنگ "آتیش پاره" و "تپلی" خط ریدمانی بر تمام آرزوهاشون کشید.
آخرش هم نفهمیدیم اندی صداش واقعاً همینه یا داره مسخره بازی در میاره!
*این شُهره صولتی که زمان مناسبی به دنیا اومد و تونست سقوط آزادش رو با پروتز و کاشتِ دوتا ممه‌ی مشتی جبران کنه، وگرنه بهارش همون دوران "کلاغ دم سیا" بود و بگذشت.
loooool
*این سیاوش قمیشی که موزیک "توی تاک قد کشیده" رو به اونایی تقدیم کرد که همیشه "یه ساقی ارمنی آشنا دارن".
*این لیلا فروهر که خوراک فانتزی‌های آق سلطون بود و بعد از شوهر کردنش کاخ آرزوهای اون فلک زده رو فرو ریخت. بارها از شهین زنش خواسته بود موهاش رو مصری بزنه و تو تخت آهنگ "بلدی بلدی" بخونه.
این منو نابود کرد:
*این حسن شماعی زاده که کاش فقط آهنگ سازی میکرد... لااقل با اون صدای هارش یا میرفت سراغ بلک متال یا پی مداحی.
*این شهرام صولتی که کلیپ‌هاش نوعی از "پورن مفهومی" محسوب میشه. بالاخره وقتی خود موسیقی مالی نیس میشه از عن‌آصر دیگه واسه میخکوب کردن بیوک خان استفاده کرد.
*این ابی که قبل از اومدن رو استیج یه گالون عرق سگی رو با سِرُم به وریدش وصل میکنه. به شکلی که بعد از کنسرت اگه برای خیرخواهی بره خون بده، مسئولین اداره انتقال خون باید رو کیسه‌ی دریافتی دو تا نکته رو حتماً یادآور شن:
1- Vol 69%
2-جهت دریافت ارائه کارت شناسایی الزامی است. از تزریق به افراد زیر 18 سال معذوریم.
*این سعید محمدی که جهت ترکمون زدن به نوستالژی‌های کودکی ما "السون و ولسون" رو خوند و از خدا شرم نکرد. حالا باید منتظر باشیم آصف هم بعد از ترانه‌ی ماندگار "حمومی" بره سراغ "خونه‌ی مادربزرگه"، تا مرضیه برومند در کمال ناباوری خودش رو با کمربند انتحاری بکوبه به صدا و سیما.
*این نظرسنجی‌های جهانی که همیشه از خشتک ایرانیا ساطع میشد. توشون هم همواره پاواروتی اول بود، بعد هم ابی و شجریان.
*این عهدیه که اون موقع‌ها در تمام فیلم فارسی‌ها در بخش صدای غایب حضور داشت، اما مع الاسف هومن خلعتبری هنوز از مزارع موز تایلند به تهران عزیمت نکرده بود.
*این منصور که به منظور جلب مشتری از همه اقشار، تا حالا ترکی و لری و کردی و مازنی و اسپانیولی خونده و الان در حال زدنِ تگریِ جدید به زبون اوگانداییه. از پشت صحنه اعلام کردن اگه به زبون مالایی هم گوزوشعری بده بیرون وسعت موسیقیش از امپراتوری کوروش کبیر هم بیشتر میشه.
*این سیاوش شمس که به معیت رضا شاهرودی، بای دیفالت رقیب عشقی جمع کثیری از کامی‌های اون دوران بود. دختری متولد 55 تا 65 نبود که لااقل یک شب با فانتزی "سیاوش صحنه" (سوار بر اسب سفید)، با دو بنده آبی نره رو تشک.
*این سَندی که علی القرائن مخترع رپ فارس بوده؛ اما مثل انگلیسا که مخترع فوتبال بودن و بعدش هیچی گوهی نشدن توش، به ناچار برگشت به سبک موزیک ماندگارش در صدر 500 آهنگ برتر رولینگ استونز:
"اِمشو شوشه لیپاک لیلیونه"
*این کامران و هومن که بعد از شکست پروژه اندی و کوروس دست از تلاش نکشیدن و به توفیقات نسبی دست یافتن. البته یه بار هم در ترانه‌ی محبوبشون با یادآوری سنت حسنه‌ی "سه سام آریایی" از معشوق پرسیدن که:
من اگه نباشم، کی تو رو میذاره؟
*این سوزان روشن که با ادغام تکنیکهای هیولاییِ سمعی و بصری نشون داد که آدمهای موفق یا توالتی پیدا میکنند، یا همانجا در ملاء عام خواهند رید.
*این ممد خردادیان که هرکی یه انگی بهش چسبوند و در اغلب محافل تخطئه شد؛ اما همزمان همه صفوراها برای جلب نظر مادر صفدرقلی در مهمانی‌ها به ریسمانش چنگ زدن. اگر VHS آموزش رقصش نبود الان الی جای قرِ ریز تو عروسیا داشت مثل مرغ کُرچ خر غلت میزد.
*این کوجی زادوی که به عنوان حلقه اتصال تمام افراد فوق میشه ردّش رو زد. کارگردان بزرگ ما 5 تا رقاص رو کون لخت میریخت وسط، بعد با دوربین موبایل 6600 و چراغ قوه انرژایزر و میکروفون واکمن؛ کار فیلم برداری، نورپردازی و صدابرداری رو انجام میداد.
در پایان هم محصول رو میداد به نوه 8 سالش تا با Windows Movie Maker روش افکت بندازه. ادیتور داستان هم اونقدر Brightness و کنتراست رو بر صورت نوش آفرین بالا میبرد که آدم یه لحظه حس میکرد این یا عیسی مسیحه یا قطعاً نظر کرده است که اینطور مثل پراژکتور خاور میدرخشه.
این مقاله رو با عکس سوپر استار موسیقی ایران
محبوب دل ها
خواننده ی نسل جوان
عباس ملقب به « مار سفید» به پایان می برم
تا درودی دیگر بدرود
پس از چند روز دوری از مدیای ایران به دلیل گرد و خاک فراوان :دی امروز دوباره با یه ژانر جدید اومدم سراغتون
😃
این ژانر طولانیه ولی بخونید تا آخرش،پشیمون نمیشید
😉
من که خودم اشکم در اومد از زور خنده
😁))))
*این نسل ما که موسیقیِ روز رو با شوی "طنین" درک کرد... و البته کاست‌های قاچاقی از زاهدان که بعضاً تک باند ضبط شده بودن و وقتی می‌پبچیدن مجبور بودیم با خودکار بیک بکنیم تو کونشون و بچرخونیم.
البته بودن بچه مایه دارایی که در دوران سازندگی از تکنولوژی روز دنیا یعنی "ضبط و پخش دوکاسته" بهره می‌بردن و سلکشن دلخواه خودشون رو با طیب خاطر و کیفیت بالا کپی میکردن. بعضاً هم یه نسخه از اون آهنگا رو جهت لیس مُتِمَوِّلانه در نوار Maxell تقدیم میکردن به میکرو داف همسایه:
I lavy yu
*این معین که آخرش هم نفهمیدیم داستان عینک دودیش چیه... همچنان در پی پاسخ این معما بودیم که استاد به جای پاسخگویی سیبیل مبارک رو به "غا" داد و چراغِ غرور رو در ماتحت پرویز مظلومی روشن کرد.
*این داریوش که ترکیب صدا و فازش عامل اعتیاد یه نسل بود... بعد خودش ترک کرد و گند زد به کیفیت جنس و روحیه‌ی خماران این مرز و بوم. حالا نادر خان وقتی با آقا هوشنگ میشینه پای بساط، با اون حال نزار و هیکل ریغو که به علت تکرّر استعمال شیره به محتویات چاه خلا میمونه، از داریوش به عنوان یه آماتور یاد میکنه. چون معتقده "جنس اگه خوب باشه آدم معتاد نمیشه"
*این صنعت حمل و نقل کشور که به جد مدیون ترانه‌های مغموم و مهجور حمیرا و جواد یساریه. به خصوص راننده تاکسیا که تو دنده سه با زیاد و کم کردن بیلبیلک صدا افکت میدادن و میرفتن تو فاز. گویا اولین نسل "دی جی"ها هم ابتدا راننده تاکسی بودن و بعد مدارج ترقی رو طی کردن.
*این هایده خدابیامرز که اگر نبود بساط عرق خوری ملت یه چیزی کم داشت. کافیه قیافه‌ی گوزپیچ آق بیوک رو تصور کنید که میخواد با آهنگ "ممن اگه تو تو رو دو دو باره ن ن ن ن نبینمتِ" بینامین مزه بزنه!
😃
*این گوگوش که عشق پنهان سه نسل از مردان این مرز و بوم بود... تا اینکه بعد از اونهمه دبدبه و کبکبه ناگهان سر از من و تو در آورد و شغلش از خواننده‌ی بزرگ تاریخ پاپ تبدیل شد به تصحیح کننده‌ی تلفظ "آکادمی" به "عَکَدِمی".
*این شهرام شب‌پره که تو همه کلیپاش یه گیتار الکتریک گردنشه که دائم با مشت میکوبه روش؛ طوری که انگار داره رو تشت ضرب میگیره. هیهات که اگه این 50 سال آزگار جای این معلق بازیا روزی فقط یه ربع تمرین میکرد الان جوستریانی از زیر خایه‌هاش به معراج رفته بود.
*این اندی کوروس که مث تارو و سوبا سودای تبدیل شدن به "مدرن تاکینگ" وطنی رو در سر می‌پروروندن، اما آهنگ "آتیش پاره" و "تپلی" خط ریدمانی بر تمام آرزوهاشون کشید.
آخرش هم نفهمیدیم اندی صداش واقعاً همینه یا داره مسخره بازی در میاره!
*این شُهره صولتی که زمان مناسبی به دنیا اومد و تونست سقوط آزادش رو با پروتز و کاشتِ دوتا ممه‌ی مشتی جبران کنه، وگرنه بهارش همون دوران "کلاغ دم سیا" بود و بگذشت.
loooool
*این سیاوش قمیشی که موزیک "توی تاک قد کشیده" رو به اونایی تقدیم کرد که همیشه "یه ساقی ارمنی آشنا دارن".
*این لیلا فروهر که خوراک فانتزی‌های آق سلطون بود و بعد از شوهر کردنش کاخ آرزوهای اون فلک زده رو فرو ریخت. بارها از شهین زنش خواسته بود موهاش رو مصری بزنه و تو تخت آهنگ "بلدی بلدی" بخونه.
این منو نابود کرد:
😁))))
*این حسن شماعی زاده که کاش فقط آهنگ سازی میکرد... لااقل با اون صدای هارش یا میرفت سراغ بلک متال یا پی مداحی.
*این شهرام صولتی که کلیپ‌هاش نوعی از "پورن مفهومی" محسوب میشه. بالاخره وقتی خود موسیقی مالی نیس میشه از عن‌آصر دیگه واسه میخکوب کردن بیوک خان استفاده کرد.
*این ابی که قبل از اومدن رو استیج یه گالون عرق سگی رو با سِرُم به وریدش وصل میکنه. به شکلی که بعد از کنسرت اگه برای خیرخواهی بره خون بده، مسئولین اداره انتقال خون باید رو کیسه‌ی دریافتی دو تا نکته رو حتماً یادآور شن:
1- Vol 69%
2-جهت دریافت ارائه کارت شناسایی الزامی است. از تزریق به افراد زیر 18 سال معذوریم.
*این سعید محمدی که جهت ترکمون زدن به نوستالژی‌های کودکی ما "السون و ولسون" رو خوند و از خدا شرم نکرد. حالا باید منتظر باشیم آصف هم بعد از ترانه‌ی ماندگار "حمومی" بره سراغ "خونه‌ی مادربزرگه"، تا مرضیه برومند در کمال ناباوری خودش رو با کمربند انتحاری بکوبه به صدا و سیما.
*این نظرسنجی‌های جهانی که همیشه از خشتک ایرانیا ساطع میشد. توشون هم همواره پاواروتی اول بود، بعد هم ابی و شجریان.
*این عهدیه که اون موقع‌ها در تمام فیلم فارسی‌ها در بخش صدای غایب حضور داشت، اما مع الاسف هومن خلعتبری هنوز از مزارع موز تایلند به تهران عزیمت نکرده بود.
*این منصور که به منظور جلب مشتری از همه اقشار، تا حالا ترکی و لری و کردی و مازنی و اسپانیولی خونده و الان در حال زدنِ تگریِ جدید به زبون اوگانداییه. از پشت صحنه اعلام کردن اگه به زبون مالایی هم گوزوشعری بده بیرون وسعت موسیقیش از امپراتوری کوروش کبیر هم بیشتر میشه.
*این سیاوش شمس که به معیت رضا شاهرودی، بای دیفالت رقیب عشقی جمع کثیری از کامی‌های اون دوران بود. دختری متولد 55 تا 65 نبود که لااقل یک شب با فانتزی "سیاوش صحنه" (سوار بر اسب سفید)، با دو بنده آبی نره رو تشک.
*این سَندی که علی القرائن مخترع رپ فارس بوده؛ اما مثل انگلیسا که مخترع فوتبال بودن و بعدش هیچی گوهی نشدن توش، به ناچار برگشت به سبک موزیک ماندگارش در صدر 500 آهنگ برتر رولینگ استونز:
"اِمشو شوشه لیپاک لیلیونه"
*این کامران و هومن که بعد از شکست پروژه اندی و کوروس دست از تلاش نکشیدن و به توفیقات نسبی دست یافتن. البته یه بار هم در ترانه‌ی محبوبشون با یادآوری سنت حسنه‌ی "سه سام آریایی" از معشوق پرسیدن که:
من اگه نباشم، کی تو رو میذاره؟
*این سوزان روشن که با ادغام تکنیکهای هیولاییِ سمعی و بصری نشون داد که آدمهای موفق یا توالتی پیدا میکنند، یا همانجا در ملاء عام خواهند رید.
*این ممد خردادیان که هرکی یه انگی بهش چسبوند و در اغلب محافل تخطئه شد؛ اما همزمان همه صفوراها برای جلب نظر مادر صفدرقلی در مهمانی‌ها به ریسمانش چنگ زدن. اگر VHS آموزش رقصش نبود الان الی جای قرِ ریز تو عروسیا داشت مثل مرغ کُرچ خر غلت میزد.
*این کوجی زادوی که به عنوان حلقه اتصال تمام افراد فوق میشه ردّش رو زد. کارگردان بزرگ ما 5 تا رقاص رو کون لخت میریخت وسط، بعد با دوربین موبایل 6600 و چراغ قوه انرژایزر و میکروفون واکمن؛ کار فیلم برداری، نورپردازی و صدابرداری رو انجام میداد.
در پایان هم محصول رو میداد به نوه 8 سالش تا با Windows Movie Maker روش افکت بندازه. ادیتور داستان هم اونقدر Brightness و کنتراست رو بر صورت نوش آفرین بالا میبرد که آدم یه لحظه حس میکرد این یا عیسی مسیحه یا قطعاً نظر کرده است که اینطور مثل پراژکتور خاور میدرخشه.
این مقاله رو با عکس سوپر استار موسیقی ایران
محبوب دل ها
خواننده ی نسل جوان
عباس ملقب به « مار سفید» به پایان می برم
😃
تا درودی دیگر بدرود
Facebook
Twitter
Discord
Comments
ژانر - خواننده های ایرونی
http://www.erepublik.com/en/article/-1-2361873/1/20
وت بدید همه ببینن
😁))))
اول
Successfully transferred 200 item(s) to EmperorSomagTheGreat.
AVAL
آب قطهه🙂
آب قطع نیست فقط یه خورده اتصالی داره :دی
😁
khob bod ebi hanozam ebiee ama age mibinid az albome setarehaye sorby fasele gerefte 1 be khatere aragh khorie ziadeshe 2 kolan ba hame ahangsaza moshgel peyda karde
siavash ghomeyshiam ye done bashe
مگه فقط قبل کنسرت ها عرق نمیخوره ابی؟
chera dige najoram mikhore ye mostanad behzad blor bbc poshte sahnash raft moshalah ye black jacko nesfe kard
votato
nuhahahahahahaha
vote
منظورت مووووهاااااهااا بود دیگه!؟
o7
خدائیش عالی بود ... فقط به آقا جواد ما گیر نده
آقا جواد رو دوست داریم ما
😉
v
خخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخ
هایده و مزه زنی
آی گفتی
یعنی اگه هایده نباشه اصلا گل نمیکنه لامصب یکی سیگار یکی هایده
خودم که تجربه ی هیچکدوم رو ندارم نه عرق نه سیگار :دی ولی لابد دیگه
😁))))
نترس ما هم یه زمان سجاده مون جمع نمیشد
بعدا فهمیدیم باید در پای خم انگور دانه کنیم تو هم امتحانش میکنی
مرد به سه چیز زنده است زن و الکل و سیگار
aaali bo😛D
voted
یعنی این تیکه خدا بود " این شهرام شب‌پره که تو همه کلیپاش یه گیتار الکتریک گردنشه که دائم با مشت میکوبه روش؛ طوری که انگار داره رو تشت ضرب میگیره. هیهات که اگه این 50 سال آزگار جای این معلق بازیا روزی فقط یه ربع تمرین میکرد الان جوستریانی از زیر خایه‌هاش به معراج رفته بود "