Join the new world

articulo se referia a los griegos

Για εμένα το παιχνίδι πάνω από όλα ήταν μία κοινότητα. Όταν έπαιζα συστηματικά πέρσυ είχα βρει τη δική μου κοινότητα, το LSP και είχα ασχοληθεί ενεργά με το πολιτικό και δημοσιογραφικό module του παιχνιδιού. Στη συνέχεια για Χ, Υ και Ζ λόγους που δε θα αναλύσω εδώ (αν και μερικούς θα τους διαβάσετε παρακάτω) έγινα 2-clicker, έφτιαξα ένα καλό κεφάλαιο, αγόρασα επιχειρήσεις και έστησα έναν αυτοσυντήρητο χαρακτήρα.
Από τη στιγμή που αποφάσισα να ξανασχοληθώ ενεργά με το παιχνίδι πριν κανα τρίμηνο πήρα απόφαση και το να ακολουθήσω στο εξωτερικό τα μέλη της Libertad για ένα νέο ξεκίνημα. Δεν πέρασα καθόλου άσχημα, ίσα ίσα που μου αρέσει περισσότερο το πως το erep έχει γίνει αντί για παιχνίδι επιβίωσης παιχνίδι στρατηγικής και που έχει πάνω από 5 κλικ να κάνεις την ημέρα, χωρίς όμως το χρονοβόρρο war module της V2 (αν μάλιστα δεν υπήρχαν και τόσες πιστωτικές θα μιλάγαμε για ένα καταπληκτικό παιχνίδι στρατηγικής, αλλά όταν μπορείς να λύσεις το κάθε πρόβλημα εδώ μέσα πετώντας του λεφτά η στρατηγική πάει περίπατο).

Κάποια στιγμή λοιπόν είχαμε πάει για καφέ με τα παιδιά της Libertad και ο Thanasis Klaras μου έλεγε ότι είχε διάθεση να επιστρέψει στην eGreece για να στήσει έναν νέο αριστερό πολιτικό σχηματισμό. Η ιδέα κυκλοφορούσε πολύ τότε και υπήρχε και διάθεση και ενθουσιασμός. Όταν μου είπε να έρθω κι εγώ, του εξήγησα ότι δε με ενδιαφέρει και δύσκολα θα ξαναγυρίσω (αν και το δημοσιογραφικό module με ψήνει άσχημα, εδώ στα ξενά ποιος θα με διαβάζει, ο pablinhio; ). Το άρθρο αυτό είναι για το γιατί δε θέλω να επιστρέψω.

Για αρχή, δεν με καλύπτει ο τρόπος που παίζει ο Έλληνας παίχτης. Και ο Έλληνας παίζει σαν πεντάχρονο, παρορμητικά, συναισθηματικά και κοντόφθαλμα.
Δύο χρόνια τώρα είμαστε δεμένοι σε εθνικιστικούς/αντιεθνικιστικούς πολέμους και έχουμε μια εμμονή με τις RL περιοχές μας. Ενώ πχ θα μπορούσαμε να είχαμε αναπτυχθει προς τα δυτικά ή να είχαμε ανταλλάξει περιοχές με συμμάχους (Βούλγαρους και Κύπριους) για περισσότερα resources αναλωνόμαστε στις άχρηστες περιοχές των Σκοπίων.

Κατ' επέκταση ούτε και πολιτικά πρόκειται να αλλάξει η eGreece. Η κατοχή έκανε καλό για λίγο, αλλά με την απελευθέρωση πάλι τα ίδια, λες και κανένας δεν έμαθε τίποτα από τα λάθη του. Το μόνο που έγινε είναι να αλλάξουν οι συμμαχίες και να μπει για λίγο νερό στο κρασί των διεκδικητών της εξουσίας. Αν και αυτό ήταν περισσότερο κατοχικό σύμπτωμα και τα μαχαίρια πλέον έχουν ξαναβγεί από τις θήκες τους.

Δυστυχώς και η e-Αριστερά δεν απέχει πολύ από τη νοοτροπία της eGreece. Αν και μιλάμε για νέα ξεκινήματα αυτό που βλέπω είναι την επιστροφή σε παλιές συμπεριφορές. Και, είτε μας αρέσει είτε όχι, οι συμπεριφορές αυτές μας οδήγησαν στο τέλμα και συνεχίζουμε. Περιχαρακωνόμενοι τόσο από τους μη-αριστερούς όσο και μεταξύ μας οδηγηθήκαμε σε περιθώρια, η άρνηση να ακολουθήσουμε τις συλλογικές αποφάσεις, οι μνησικακίες για γεγονότα του παρελθόντος, η έλλειψη αυτοκριτικής και η αδυναμία να κατανοήσουμε τις αλλαγές και να προσαρμοστούμε σε αυτές μας οδήγησαν στην παρακμή.

Και όσο αυτό δεν αλλάζει δεν υπάρχει ελπίδα για αλλαγή. Εδώ είμαι για να περνάω καλά (και το κάνω όταν δίνω το όσο damage κάνω για κάποια αδύναμη χώρα), όχι να κυνηγάω ανεμόμυλους και να χαλιέμαι.
Και όχι, δεν το παίζω διανοητής της e-Αριστεράς που κάνει κριτική από την απέξω, ούτε κατηγορώ κάποιον συγκεκριμένο, όπως ίσως να πουν κάποιοι. Εκφράζω κάποιου προβληματισμούς και ελπίζω να διαψευστώ.

Μέχρι τότε, Flame On!