Autoviografiko

Day 1,207, 15:24 Published in Greece Ireland by F. Castro

Σήμερα μου συνέβει κάτι φοβερό: γύρισα σπίτι και άνοιξα τον υπολογιστή. Άνοιξα τον Firefox και η πρώτη διεύθυνση που πάτησα δεν ήταν του E-Republik. Ηταν του War2.

Έχω αρχίσει να χάνω το ενδιαφέρον μου για το παιχνίδι. Κάτι οι συνεχείς αλλαγές, κάτι που επειδή μέχρι τώρα δεν είχα ίντερνετ κάπου το έχανα (ναι σύντροφοι, έχουν υπάρξει εκλογές που δεν ψήφισα), κάπου ηρέμησε το πράγμα και τέλος τα πλακώματα με τα εθνίκια 😛 δεν ήθελα πολύ για να αρχίσω να κουράζομαι. Κυρίως όμως, βαρέθηκα. Το ίδιο σκηνικό συνέχεια ρε παιδί μου: άντε με τους Τούρκους, άντε να πάμε στην πόλη, άντε την πήραμε, άντε την χάσαμε, άντε την ξαναπείραμε.

Όποτε, όπως καταλαβαίνετε, ενδέχεται και να την κάνω. Να δώ πως την πάλαιψαν εκεί κάτω οι άνθρωποι στην Λατινική Αμερική με ΔΝΤ, να γνωρίσω και κανα άνθρωπο από άλλη κουλτούρα: είναι και αυτό βλέπετε ένα από τα ωραία του παιχνιδιού, δεν είναι μόνο η Τουρκία και τα Σκόπια.

Όπως καταλάβατε, δεν πολυέμπαινα τόσο καιρό οπότε δεν πολυπολέμησα με την Τουρκία, εκτός από καποια λίγα ομολογουμένως διαστήματα που βάραγα καλά. Αυτό, εκτός από την βαρεμάρα, και για τον λόγο ότι δεν είχα να τα πληρώσω, και δεν ήθελα να παρώ από το κράτος, κυρίως γιατί θέλω να παίξω το παιχνίδι χωρίς να εξαρτώμαι από τον καθένα. Και όλα αυτά τα γράφω και για το σκηνικό με το γκέ-γκε, γιατι εδώ βλέπω rl φάσεις: να μπαίνει rl κόσμος σε ένα παιχνίδι (τι ειρωνία) και να βυθίζεται στην ρουφιανιά, την σπέκουλα και την ρεμούλα γιατί;; για να παίξει το παιχνίδι. Σκεφτείτε πόσο διαφορά έχει αυτό από rl καταστάσεις και μετά χαλαρωστε λίγο. Δεν είμαστε υποτακτικοί, και σάφως και δεν έχετε την δύναμη να διατάζετε, γιατί δεν μπορείτε, πολύ απλά, να κάνετε τίποτα. Απολύτως όμως. Και στην τελική, πείτε με και εμπαθή και εχθρό της κοινότητας, φίλοι του Klaziades. Καληνύχτα σας.