بخواب آروم گل پونه ... بخواب که دنیا هم خوابیده
Nima 1355
کوچک جان..
تو را چه به جنگ
تو را چه به فرار
تو را چه
به بمب و جنگ افزار
ترس و تعقیب و گریز ...
تو را چه به گلوله سرد و
دشنه تیز...
جانکم
کنون تو باید
در زورق امن
آغوش مادرت باشی
نه این چنین سرگردان
در موجهای سرد اژه...
مهاجر کوچکم
کنار ساحل شوم
گوش ماهی ها همه شاهد بودند
بی گناه...بی پناه
به خواب کبودی رفتی که شاید
دنیا را بیدار کند...
کودکم...
جانکم...
تو خواب هفت پادشاه را ندیدی
ننگشان باد که
هفت پادشاه برایت
این خواب سرد خیس را دیده اند...
Comments
[removed]
🙁
كنار امن كجا، كشتى شكسته كجا
كجا گريزم ازينجا به پاى بسته كجا
ز بام و در همه جا سنگ فتنه مى بارد
كجا به در برمت اى دل شكسته كجا
فروگذاشت دل آن بادبان كه مى افراشت
خيال بحر كجا اين به گل نشسته كجا
ه.الف. سايه
v
ووووووت
🙁