Το γράμμα Ν και οι εγκεφαλικοί κραδασμοί των ελλαδεμπόρων [1ο μέρος]

Day 2,809, 09:54 Published in Greece Greece by Jimkats1

Το ξέρατε ότι κάθε φορά που προφέρετε παρατεταμένα το Ν ο εγκέφαλός σας δονείται και βελτιώνεται η οξυγόνωσή του; Αν δεν το ξέρετε, δεν θα έχετε διαβάσει την τελευταία σαχλαμάρα που κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό στο ελληνικό Διαδίκτυο και που θα είναι το αντικείμενο του σημερινού μας άρθρου, που θα το έγραφα έτσι κι αλλιώς, μια και η μυθοκτονία είναι το χόμπι μου, αλλά το επιτάχυνα επειδή μού το ζήτησαν αρκετοί φίλοι. (Μια παρένθεση εδώ: για σήμερα είχα προγραμματίσει το πρώτο άρθρο για τη Λέξη της Χρονιάς, όμως η τεχνική ομάδα του ιστολογίου μού σύστησε να το μεταφέρω για την αρχή της επόμενης εβδομάδας). Κυκλοφορεί λοιπόν στο Διαδίκτυο, σε κύματα όπως συνήθως γίνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ένα άρθρο με τίτλο «Η κατάργηση του γράμματος Ν» που το υπογράφει ο διευθυντής ενός δημοτικού σχολείου της Λάρισας και στο οποίο αναπτύσσεται ο μύθος.

Δεν θα παραθέσω ολόκληρο το άρθρο, γιατί είναι μεγάλο, αλλά αν έχετε απορία (και αντοχή στις σαχλαμάρες) μπορείτε να το διαβάσετε. Ο κ. διευθυντής λοιπόν ξεκινάει καλώντας μας να κάνουμε ένα πείραμα: Προφέρετε δυνατά την πρόταση «κατά την επόμενην ημέραν» και θα νιώσετε τον κραδασμό που δημιουργείται με την εκφορά του γράμματος «ν». Επιχειρήστε να ξαναπείτε την φράση χωρίς το «ν»… «Κατά την επόμενη μέρα»… Καταλαβαίνετε την διαφορά; Στην πρώτη περίπτωση, ο εγκέφαλος δονείται. Στην δεύτερη… απλά δεν συμβαίνει τίποτα. Τι σημαίνει αυτό; Ψάξτε το. Το σίγουρο είναι ότι αυτοί που έκοψαν το «ν» από τις λέξεις της γλώσσας μας, δεν το έκαναν χάριν της «πλέριας δημοτικιάς», αλλά κάτι ήξεραν και κάπου αποσκοπούσαν.

Σε τι να αποσκοπούσαν τάχα τα σκοτεινά κέντρα που έκοψαν το ν; Το μαθαίνουμε λίγες αράδες παρακάτω: Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα.Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», νομοθέτες θα τους λέγαμε σήμερα, με ακρίβεια και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου.
Εάν πάμε δε στις Επιστήμες, τα παραδείγματα είναι ατελείωτα και άκρως διαφωτιστικά, αλλά και διδακτικά για τις επόμενες γενεές. Σχετικά πρόσφατα (1996) στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JURNAL στην Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν: « Η εκφορά του γράμματος «Ν» μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο και ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός της τοποθέτησης του «Ν» στο μέσον ακριβώς του Αλφαβήτου – στο πρώτο Ελληνικό Αλφάβητο με τα 27 γράμματα ».
( Εκτός αυτού στο Χάρβαρντ, από ιατρικές έρευνες διαπιστώθηκε ότι η απαγγελία των Ομηρικών Επών στο πρωτότυπο, εκτός των άλλων, κάνει καλό στην καρδιά, ως αναπνευστική άσκηση…)
Με αφορμή τις έρευνες αυτές των ξένων επιστημόνων θα αναρωτηθούμε και εμείς: Είναι τυχαίο πάλι το γεγονός ότι το «ους» (το αυτί) που ακούει και μαθαίνει-όπως μας διδάσκει και η Σύγχρονη Ψυχολογία- γίνεται με το «Ν» ο « Νούς » που σκέφτεται , ενεργεί και αποφασίζει;
Και δικαιούμαι να ερωτήσω: Γιατί εμείς γίναμε διώκτες του «Ν»;
Γιατί θέλομε να φτωχύνουμε τον εγκέφαλο των επομένων γενεών στην χώρα μας;

Το γράμμα Ν είναι οργανικό και όταν το κόβομε πονάει. Είναι σαν να κόβομε το δακτυλάκι μας…. (…) Διεθνώς μελετάται η μοναδική μουσικότητα της Ελληνικής Γλώσσας και ο αντίκτυπός της στην πνευματική διαύγεια του ανθρώπου. Το γράμμα «Ν» διεγείρει τον εγκέφαλο θετικά και ενεργοποιεί τον άνθρωπο να σκέφτεται σωστά.

Δεν το λέει ρητά ο κ. διευθυντής αλλά τα ευκόλως εννοούμενα δεν θέλουν κολαούζο: η «κατάργηση» του Ν έγινε από σκοτεινούς κύκλους που θέλουν να αποβλακώσουν τις επόμενες γενεές Ελλήνων! Ενώ το Ν οξυγονώνει τον εγκέφαλο, και οι αρχαίοι μας πρόγονοι, με το να προφέρουν μανιωδώς Ννννν, είχαν γίνει πανέξυπνοι και έχτιζαν Παρθενώνες τον καιρό που οι γείτονές τους ξεκουράζονταν στη σκιά των Πυραμίδων, εμείς πέσαμε στην παγίδα της λέσχης Μπίλντεμπεργκ και το κόψαμε.


Χρειάζονται τάχα σχόλια; Ή μήπως η καλύτερη απάντηση να είναι το φοβερό στιγμιότυπο από τους Μόντι Πάιθον, με τους Ιππότες που έλεγαν Νιιιι;

Αλλά ας απαντήσω και επί της ουσίας, όσο κι αν είναι εξόφθαλμη η αντιεπιστημονικότητα του άρθρου. Η κακή μέρα αρχίζει από τον τίτλο, όπου ο συγγραφέας κάνει λόγο για «κατάργηση του γράμματος Ν». Εδώ, καταρχάς μπερδεύει το γράμμα Ν με τον φθόγγο [n]. Το γράμμα Ν όμως είναι ένα γραπτό σύμβολο, δεν προφέρεται, αλλά συμβολίζει κάποιον ήχο ―συνήθως τον ήχο [n], αλλά όχι πάντα. Στη λέξη <νιώθω>, το <ν> αντιστοιχεί στον φθόγγο [ɲ], ενώ στις φράσεις <δεν πάω> και <δεν κόβω> το <ν> δεν αντιστοιχεί σε κανένα ήχο [n], αλλά σε [m] και [ŋ] αντίστοιχα ([ðɛm’bɐɔ] [ðɛŋ’ɡɔvɔ]) ή και σε κανέναν ήχο αν κάποιος τα προφέρει [ðɛ’bɐɔ] και [ðɛ’ɡɔvɔ]. Επίσης, πάρα πολλές φορές γράφουμε το τελικό ν (π.χ. τον μαθητή, τον Θωμά) αλλά, οι περισσότεροι, δεν προφέρουμε κανένα [n]. Ακόμα, στη λέξη άγχος ακούγεται ένας ήχος που μοιάζει με το [n], ενώ γράμμα Ν δεν υπάρχει. Έπειτα, κανείς δεν «έκοψε» τα νι (προφανώς εννοούνται τα τελικά ν) από τις λέξεις -δεν έγινε κανένα συνέδριο, δεν βγήκε φετφάς, δεν απαγορεύτηκε διά νόμου. Στην ηπειρωτική Ελλάδα, οι ομιλητές, μέσα σε πορεία αιώνων, σταμάτησαν να προφέρουν το [n] σε ορισμένες περιπτώσεις. Στην Κύπρο (και ενμέρει στα Δωδεκάνησα και σε άλλα νησιά) τέτοια εξέλιξη δεν υπήρξε, χωρίς αυτό να κάνει τους κουμπάρους εξυπνότερους ή πιο οξυγονωμένους ή περισσότερο δονούμενους.

Συνέχεια στο επόμενο μέρος!!!!!