Erepublik και αντικεim ενικότηta της αρθρογ ραφίας

Day 2,260, 08:24 • Published in Greece Greece • by Eleanor 82



Αυτούς του λίγους μήνες που βρίσκομαι στο παιγνίδι, βλέπω πολλές εφημερίδες οι οποίες διατυμπανίζουν την "αντικειμενικότητα" και την "ανεξαρτησία" τους. Με αυτό τον μανδύα περνούν μηνύματα, τα οποία έρχονται κατόπιν eπολιτικές δυνάμεις να τα κάνουν συνθήματα και κάποιες φορές κραυγές.
Δεν λέω πως είναι κακό να υπάρχουν κεντρική κατεύθυνση, πολιτικός προσανατολισμός και κομματικά χρωματισμένες απόψεις στην αρθρογραφία. Το κακό βρίσκεται στην υποκριτική - με την έννοια της ηθοποιίας - παρουσίαση των απόψεων αυτών σαν αντικειμενικών και η απόκρυψη της ταυτότητάς τους.
Να η γνώμη του μεγαλύτερου εν ζωή ειδικού, για όλη αυτή την αυτοδιαφήμιση:

Ερώτηση D. B.:
"Ωστόσο ένας από τους κεντρικούς μύθους που καλλιεργούν τα ΜΜΕ είναι τα περί αντικειμενικότητας και αμεροληψίας τους.
Απάντηση N.C.:
Σίγουρα. Αυτό είναι μέρος της προπαγανδιστικής λειτουργίας τους. Είναι προφανές, κρίνοντας από όσα ξέρουμε, ότι αυτές οι λέξεις δεν σημαίνουν τίποτα. Τι σημαίνει αμεροληψία; Ποιο είναι το μέτρο της; Δεν υπάρχει απάντηση σ' αυτή την ερώτηση. Εαν τα ΜΜΕ ήταν έντιμα, θα έλεγαν, κοιτάξτε, αυτά είναι τα συμφέροντα που αντιπροσωπεύουμε και αυτό είναι το πλαίσιο μέσα από το οποίο βλέπουμε τα πράγματα. Αυτά είναι τα πιστεύω μας και οι ανειλημμένες υποχρεώσεις μας".

NOAM CHOMSKY
Keeping the Rabble in Line
Interviews with David Barsamian

Επειδή όμως στο Erepublik είμαστε μια σχετικά μικρή κοινωνία, είναι δύσκολο να συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα αυτό το θέατρο' και αν κάτι τέτοιο επιχειρηθεί καταντά γραφικό.
Επίσης κάνει την πλειοψηφία των παικτών καχύποπτους απέναντι και στις καλύτερες προθέσεις αρθρογράφων να καταθέσουν αληθινά ανεπηρέαστες προσωπικές γνώμες, για οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά θέματα' ακόμα και κοινωνικά ή λογοτεχνικά κάποιες φορές.
Γίνεται αυτόματα η σκέψη: "Αυτός / αυτή, που το πάει τώρα; Που θέλει να με καθοδηγήσει";
Έτσι τα εργαλεία "Vote" και "Sub" που από τα game mechanics έχουν προβλεφθεί για να επιβραβεύσουν την ποιοτική αρθρογραφία και να ενισχύσουν την άμιλλα για την προαγωγή της, καταλήγουν μέσα ανταλλαγής - πολλές φορές και συναλλαγής - καθώς και όργανα για την προώθηση του κατά περίπτωση "δικού μας" από κόμματα και M.U.
Όλα αυτά, με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Πολλές κυβερνήσεις της eGreece έχουν κάνει προσπάθειες για την προαγωγή της αρθρογραφίας με την προκήρυξη Διαγωνισμών και θεσμοθέτηση Βραβείων και έχουν προκύψει αξιόλογα αποτελέσματα. Και αυτές οι προσπάθειες όμως νοθεύονται, με την συντεταγμένη υποστήριξη κειμένων από οργανωμένες ομάδες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταληφθούν, αλλά αντίθετα να ενισχυθούν και να μελετηθούν καλύτεροι τρόποι οργάνωσης και παρουσίασής τους.
Έχω όμως τη γνώμη πως το πρόβλημα δεν λύνεται με την ανάπτυξη ενός ακόμα μηχανισμού κρατικών επιδοτήσεων, αλλά με την επανάκτηση από όσες και όσους γράφουν της χαράς από την ίδια τη γραφή. Η επιβράβευση είναι κάτι που έχει αξία, όταν έρχεται σαν αποτέλεσμα μιας δουλειάς που γίνεται για το ίδιο το αντικείμενό της' όχι όταν αντικείμενο και ζητούμενο της δουλειάς είναι η επιβράβευση...
Δεν μιλώ για ανοησίες όπως το γνωστό σύνθημα "Η Τέχνη για την Τέχνη". Η γραφή είναι ευχαρίστηση, είναι ηδονή, όταν μπορείς να μοιράζεσαι τα προϊόντα της με ανθρώπους που την καταλαβαίνουν' αλλά και όταν αντιλαμβάνεσαι πως πρόσφερες κάτι που ωφέλησε και κάποιους που δεν την καταλαβαίνουν ακόμα.

Όπως η υποβάθμιση της αρθρογραφίας προήλθε από τον μολυσματικό πληθωρισμό "υποκριτικών" κειμένων, η κάθαρση μπορεί να προέλθει από έναν αντίστροφο πληθωρισμό ειλικρινών.
Όσες και όσοι από εμάς έχουμε κάνει μια επιλογή που μας εντάσσει σε έναν σχηματισμό, δεν χρειάζεται να το κρύβουμε. Δεν χρειάζεται να κρύβουμε καν την πρόθεσή μας να εκθέσουμε ιδέες και να προσκαλέσουμε άλλους να τις συμμερισθούν, αν τις βρίσκουν ενδιαφέρουσες και ελκυστικές. Θα ανακαλύψουμε, πως έτσι γινόμαστε πιο αποτελεσματικές/κοί στην επίτευξη της πρόθεσής μας' και μάλιστα ότι έχουμε αρχίσει να γράφουμε καλύτερα.
Αν λειτουργήσει αυτή η ειλικρινής προσέγγιση - και κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο με ατομική επιλογή - θα αρχίσουν σιγά - σιγά να γίνονται ξένο σώμα και να αποκαλύπτονται οι υποβολιμαίες περιπτώσεις.
Και έτσι θα δημιουργηθεί έδαφος για να καλλιεργήσουν οι πραγματικά αντικειμενικοί και ανεξάρτητοι αρθρογράφοι την δική τους παραγωγή' χώρος για να εκθέσουν τα δικά τους πολύτιμα λουλούδια και φρούτα.

Θα κλείσω αυτό το - πολιτικά προσανατολισμένο - άρθρο, με μια παρότρυνση σε όσες και όσους τους αρέσει να επικοινωνούν με την Κοινότητα μέσα από τα γραπτά τους:
Δεν τους χρειάζεται ο φόβος για αυτά που γράφουν, δεν τους χρειάζεται ο αυτοπεριορισμός σε αυτά που γράφουν, δεν τους χρειάζεται να γράφουν με πρόθεση να ευχαριστήσουν τους αναγνώστες τους. Όχι πως είναι κακό αυτό το τελευταίο όταν συμβαίνει. Κακό για την ποιότητα της γραφής, είναι όταν μπαίνει σαν προϋπόθεση.
Και να κάτι υπέροχα επιβλητικό που είχα διαβάσει σχετικά:

"Πριν από πολλά χρόνια, όταν βγήκε στους κινηματογράφους η ταινία του Σαμ Πέκινπα "Άγρια Συμμορία", μια γυναίκα δημοσιογράφος σήκωσε το χέρι της στη συνέντευξη τύπου και ρώτησε το εξής: "Για ποιο λόγο αισθάνεστε αναγκασμένος να δείξετε όλο αυτό το αίμα;" Ακουγόταν πραγματικά ενοχλημένη. Ένας από τους ηθοποιούς, ο Ερνστ Μποργκνάιν, έδειξε ειλικρινά απορημένος και ανέλαβε να απαντήσει στην ερώτηση: "Κυρία μου, έχετε δει ποτέ πληγή από σφαίρα να μην ματώνει;" Το φιλμ αυτό είχε βγει τότε που ο πόλεμος στο Βιετνάμ ήταν στο αποκορύφωμά του.
Λατρεύω αυτή την απάντηση. Αυτή πρέπει να είναι μια από τις αρχές που κυβερνούν την πραγματικότητα. Να αποδέχεσαι πράγματα που είναι δύσκολο να τα καταλάβεις, και να τ' αφήνεις έτσι όπως τα βρίσκεις. Και να ματώνεις. Να πυροβολείς και να ματώνεις.

Έχετε δει ποτέ πληγή από σφαίρα να μη ματώνει;"

HARUKI MURAKAMI
Sputnik Sweetheart

Χαρείτε τη ζωή βρε καλά μου!
Και την ερεπουμπλίσια, δε λέω, αλλά οπωσδήποτε την πραγματική. Κάτι καλύτερο: Κάντε το Erepublik ένα συστατικό, ένα συμπλήρωμα της πραγματικής ζωής. Κάτι κοντά - όχι όμως "αντί για" - στην οικογένεια, τον έρωτα, τη δουλειά, το διάβασμα, τα σπορ.

Καλό γράψιμο!
😃